'Look-How Bad-You-Are': pijnlijke comeback van Badoer

Anderhalve week geleden zorgde Paul di Resta voor een klein wondertje: ondanks dat de Schot liefst drieënhalf jaar niet in een Grand Prix-weekend had deelgenomen, plaatste hij zijn Williams als vervanger van de ziek geworden Felipe Massa op de voorlaatste startplaats. Gezien de ontwikkelingen die de F1 heeft ondergaan sinds de laatste race waarin Di Resta tot voor de Hongaarse Grand Prix deelnam een verbluffende prestatie, die niet iedere invaller is gegeven. GPUpdate.net draait de klok acht jaar terug.

Want in 2009 moest Massa, destijds nog coureur bij Ferrari, eveneens worden vervangen. De Braziliaan had een bizar ongeval op de Hungaroring: in de kwalificatie kwam er een schokdemper los van de Brawn van landgenoot Rubens Barrichello en deze raakte Massa op het vizier en zodoende op de oogkas. Een bewusteloze Massa schoot bij bocht vier rechtuit de bandenmuur in en werd groggy uit zijn F60 gevist: de Braziliaan kon een streep zetten door het verdere verloop van zijn seizoen.

Een jaar om te vergeten

Ferrari had tot dusver al geen bijzonder succesvol jaar; waar het in 2007 nog met de rijderstitel aan de haal ging en een jaar later het constructeurskampioenschap veroverde, was het dankzij de nieuwe aerodynamische regels in 2009 helemaal nergens. Tijdens de seizoensouverture in Australië moesten Massa en teammaat Kimi Räikkönen het doen met een zesde en een zevende startplaats, beiden haalden de eindstreep niet. Ferrari scoorde haar eerste drie puntjes pas in de vierde wedstrijd (Bahrein): begin mei stond de Scuderia op een negende (!) plaats in het WK.

Monaco bleek de Ferrari F60 beter gezind: Räikkönen miste de pole op een haar na en waar de Fin uiteindelijk naar een derde plaats reed, werd collega Massa vierde. De Braziliaan liet een paar weken later een tweede podiumplek optekenen op de Nürburgring, alvorens het circus naar Hongarije trok. Het verhaal is beschreven: Massa zou niet aan de race deelnemen omdat hij in een Hongaars hospitaal lag. Räikkönen reed overigens een zeer verdienstelijke wedstrijd door van P7 naar P2 te sturen.

Vraagtekens bij invaller

Stefano Domenicali, toenmalig teambaas van Ferrari, zat met de handen in het haar. Massa leek voor langere tijd uitgeschakeld - in eerste instantie was niet duidelijk voor hoe lang precies, maar het leek een utopie dat hij zijn thuisrace (de voorlaatste van het jaar) zou halen. Wie moest de regerend vicekampioen vervangen? Waar veel namen de ronde deden, werd er uiteindelijk gekozen voor de grootst denkbare: Michael Schumacher.

Der Meister was na zijn afscheid (2006) nog altijd betrokken gebleven bij de Italiaanse stal en zag zijn kans schoon om de felbegeerde comeback te maken, iets wat al een tijdje in zijn achterhoofd speelde. Het grote probleem was echter: Schumacher had een nare smak gemaakt tijdens een Superbike-wedstrijdje (het bloed kruipt waar het niet gaan kan) en de Duitser bleek fysiek niet geschikt voor het besturen van een Formule 1-wagen. Althans, dat was de officiële lezing - boze tongen, waaronder de man die Schumacher liet debuteren in de F1 (Eddie Jordan) beweerden dat de zevenvoudig wereldkampioen geen gezichtsverlies wilde lijden.

Zodoende week Ferrari uit naar plan-B: aangezien het toch al een verloren jaar was, kon de Scuderia prima een kansje geven aan testrijder Luca Badoer. Weet wel: de Italiaan, de vergeten held achter het vijftal titels dat Schumacher met Ferrari wist te scoren - Badoer werkte ettelijke duizenden testkilometers af om de Ferrari's van de legende te perfectioneren - was destijds al 38 jaar en had sinds het vorige millennium niet meer deelgenomen in een Grand Prix. Juist, sinds 1999.

Vechten tegen de bierkaai

In de F60 had Badoer precies nul meter afgelegd en een test om even aan de bolide te wennen zat er niet in - dat was volgens de regels verboden. Waar Jaime Alguersuari juist een prima debuutrace had neergezet in Hongarije achter het stuur van een Toro Rosso, daar had Badoer alle moeite om zich tijdens zijn eerste race - op het stratencircuit van Valencia, onbekend terrein voor de oude rot - in het Ferrari-rood staande te houden. De Italiaan kwalificeerde zich op een beschamende allerlaatste plaats, maar wat misschien nog wel erger was: de als negentiende en voorlaatste geklasseerde Alguersuari bleef hem anderhalve seconde voor. In de race was het niet veel beter, waar Räikkönen derde werd finishte Badoer op een ronde als zeventiende en allerlaatste.

Een week later mocht Badoer alweer aantreden voor zijn tweede Grand Prix: Spa-Francorchamps stond op de kalender, een baan waar de Italiaan in het verleden al meerdere races had gereden. Succes leverde het echter niet op. Räikkönen kwam het hele weekend met de besten mee en won de race, Badoer kwam vanaf de laatste startplaats (ditmaal ruim een halve tel achter de nummer negentien) wederom als laatste over de meet.

'Look-How Bad-You-Are' werd er gekscherend in de Britse media verwezen naar zijn naam: moet je eens zien hoe slecht je bent. Ferrari kon niets anders dan de carrière van Badoer een halt toeroepen, voor de race in Monza werd Force India-coureur Giancarlo Fisichella aangetrokken. De twee jaar jongere landgenoot van Badoer had in België voor een mirakel gezorgd: de drievoudig GP-winnaar had zijn inferieure Force India via de pole naar een podiumplaats (P2) gereden. Met de Ferrari F60 kon echter ook Fisico niets uitrichten - in de vijf races dat hij de wagen aan de tand mocht voelen, scoorde hij precies nul punten.

Zo blijkt maar dat Di Resta het in Hongarije eigenlijk heel keurig deed, zonder enkele ervaring met de hedendaagse wagens. Goed, zijn interval was geen tien maar drieënhalf jaar, maar evenals Badoer had hij geen meter kunnen afleggen met de bolide alvorens hij in het diepe werd gegooid. Daarbij komt dat de Italiaan in een steeds competitiever wordende wagen plaatsnam, waar de Williams' anderhalve week geleden in Hongarije werkelijk geen deuk in een pakje boter reden. Toch: een Formule 1-wagen besturen blijft een vak apart en je kunsten op peil te houden terwijl je geen voltijd rijder bent, blijft haast onmogelijk.

Door: René Oudman

[photo,310777,left,]