Legendarische races: De Grand Prix van Hongarije in 1997
In het onderdeel legendarische races, nemen we je mee naar een race uit de rijke geschiedenis van de autosport, die voor altijd in het geheugen is gebleven. Vandaag: de Grand Prix van Hongarije in 1997.
Damon Hill, Arrows A18 Yamaha
Motorsport Images
Legendarische races
De verhalen achter enkele van de meeste legendarische races in de Formule 1.
Race: Grand Prix van Hongarije
Jaar: 1997
Hoofdrolspeler: Damon Hill
Damon Hill
Wie had eind jaren ‘70 gedacht dat de bassist van de fenomenaal genaamde punkband Sex, Hitler & the Hormones ooit wereldkampioen Formule 1 zou worden? Damon Hill leek als jonge knaap weinig interesse te hebben om zijn vader Graham op te volgen, maar maakte in 1992 na veel omzwervingen uiteindelijk toch zijn debuut in een Brabham tijdens de Britse Grand Prix. Toen het team van Williams hem in 1993 een stoeltje gaf naast Alain Prost, bleek ‘de zoon van’ ook heel aardig naam voor zichzelf te kunnen maken.
Al in 1994 wist Hill het te schoppen tot titelkandidaat, nadat hij ongewild de nummer één-positie in het team had gekregen door het overlijden van Ayrton Senna. Hij miste de titel op een haar, na de - op z’n zachtst gezegd - twijfelachtige aanrijding met Michael Schumacher. In 1995 presteerde Hill onder de maat in een auto die goed genoeg had moeten zijn om het in ieder geval een beetje spannend te maken, maar in 1996 kwam het beste jaar uit zijn loopbaan. Acht overwinningen, alleen maar op de eerste rij gestart en een afgetekende wereldtitel.
Ondanks dit uitstekende jaar, besloot Frank Williams dat het mooi geweest was. Het contract met Hill werd niet verlengd, iets wat al tijdens het seizoen duidelijk werd. Hill moest op zoek naar een nieuwe werkgever en had weliswaar belangstelling genoeg (McLaren, Benetton en Ferrari hebben allemaal gesprekken gevoerd), maar bleek ook een beetje duur. Geen enkel team leek aan de salariseisen van Hill te willen voldoen, totdat Tom Walkinshaw opstond en dankzij enkele gulle sponsoren een ferme cheque op tafel wist te leggen. En zodoende tekende Damon Hill voor 1997 bij Arrows, een team dat al twintig jaar meedeed en nog nooit een race had gewonnen.
De Grand Prix van Hongarije in 1997
Arrows had dat jaar geen makkelijk seizoen; Hill kwalificeerde zich ternauwernood voor de eerste race van het seizoen en viel vervolgens vaker uit dan hij de finish haalde. Pas in Silverstone kon er een puntje op het scorebord bijgezet worden, maar verder leek het helemaal nergens op. Dat wil zeggen, totdat het circus voet aan de grond zette in Hongarije. Daar bleken de Bridgestone-banden van de Arrows uitstekend uit de voeten te kunnen op het stoffige asfalt van de Hungaroring. Ook een gebrek aan vermogen van de Yamaha-motor bleek veel minder erg op het Mickey Mouse-baantje in het Oostblok.
Hill kon zodoende zijn kunsten weer eens fatsoenlijk vertonen en zette de Arrows op een buitengewoon onverwachte en indrukwekkende derde startplaats, achter titelpretendenten Jacques Villeneuve en Michael Schumacher. Die derde plaats werd een tweede plaats na de start, waarna Hill raceleider Schumacher eenvoudig passeerde in de elfde ronde. Een sensatie hing in de lucht; een Arrows aan de leiding van een Grand Prix. En niet eens omdat het regende, of omdat tien man waren uitgevallen, maar gewoon omdat de Arrows de snelste van het veld was.
Hill liep met ferme stappen weg van de concurrentie en bouwde een buitengewoon gezonde voorsprong op van meer dan een halve minuut. Villeneuve had inmiddels de tweede plaats overgenomen en verwachtte dat het daar wel bij zou blijven. Dit moest het sprookje worden van Damon Hill, die de eerste Grand Prix-overwinning voor Arrows ging binnenhalen na een rampzalig seizoen en hiermee in één keer alles goed zou maken.
In ronde 74 van 77 werd duidelijk dat dit sprookje wel eens onder druk zou kunnen komen te staan. De Arrows kreeg te maken met hydraulische problemen en het tempo was eruit. Sterker nog: Hill begon bakken met tijd te verliezen op Villeneuve. In eerste instantie dachten de toeschouwers en concurrenten nog dat Hill de race rustig aan het uitrijden was, maar tien seconden inleveren in één ronde, dat heeft niks meer te maken met kalm aan doen. Hill zat in de problemen.
Jacques Villeneuve passeerde Damon Hill in de laatste ronde. De Arrows kroop nog wel naar de finish voor een tweede plaats, maar het sprookje kwam niet uit. Natuurlijk, een tweede plaats voor een Arrows was een ongekende prestatie en Hill had een fantastische race gereden, maar dit verhaal had veel mooier kunnen zijn. Moeten zijn. Het was gelijk de laatste keer dat een Arrows-coureur het podium mocht beklimmen en Hill zou in 1997 geen punten meer scoren.
Hill na Arrows
Na de het jaar bij Tom Walkinshaw, stapte Hill over naar Jordan. Hier reed hij twee seizoenen in het geel en won hij de Belgische Grand Prix van 1998 na een absurd verlopen race. In 1999 deed de Jordan mee om de wereldtitel, maar niet in de handen van Damon Hill. Het vuur was gedoofd en de Japanse Grand Prix van dat jaar was zijn laatste. Hij eindigde Hill-onwaardig; de Brit parkeerde de Jordan, waar niks aan mankeerde, na een spin in de garage. Hij was moe, hij wilde niet meer, het was voorbij.
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties