Kubica over zijn touché met de muur, pijn en de toekomst

Normaal gesproken zijn de 'in-season tests' van de Formule 1 voor de buitenwereld niet bijster interessant, maar woensdag was dat compleet anders. Het was 'Kubica-dag', na een afwezigheid van 6,5 jaar keerde de Pool terug in de paddock. Bij een gruwelijk rallyongeluk raakte Kubica in 2011 dusdanig zwaargewond dat een comeback onmogelijk leek, maar na woensdag is niets meer onmogelijk. De enkelvoudig Grand Prix-winnaar legde ruim twee volledige race-afstanden af en was meteen snel. Na afloop van de testdag schoof hij aan voor een gesprek met de media. GPUpdate.net was erbij: "Wat mijn plan nu is? Naar huis gaan."

Robert, kan je omschrijven welke emoties je voelt na deze testdag?

"Gemengde gevoelens, zoals altijd. Het begin van de dag was niet eenvoudig, ik raakte de muur bij het uitrijden van de garage. Dat was waarschijnlijk één van de grootste flaters uit de historie van de Formule 1. Heel eerlijk: ik lette vooral op de mensen voor mijn garage en was even vergeten dat deze auto's breder en langer zijn! Maar dat was mijn enige foutje van de dag, dus dat is positief. Het is een productieve dag geweest, voor mezelf en voor het team. Het was erg warm en ik had het druk, de auto's zijn heel snel. Het lastigste, of beter gezegd het meest grote verschil, was dat deze auto niet te vergelijken is met de bolides waarin ik eerder gereden heb. Alles was nieuw en het kost even wat tijd om daaraan te wennen. Maar ik denk dat we tevreden kunnen zijn. Je wil altijd meer, maar we moeten realistisch zijn. Het was geen makkelijke dag, maar we hebben goed werk verricht."

Vooraf zei je dat je blij zou zijn als je goed werk had verricht. Ben je blij?

"Ja, maar niet honderd procent blij. Gedurende de dag was er wel een keerpunt. Pas rond lunchtijd stapte ik voor het eerst uit de auto, nadat ik van 9.00 tot 13.00 uur gereden had. In die vier uur had ik amper tijd gehad om na te denken en alles op een rijtje te zetten. Ik was alleen informatie aan het verzamelen en gevoel aan het verkrijgen, maar had geen tijd om dat te verwerken. Pas toen ik voor de lunch even een tijdje uit de auto geweest was, en daarna weer instapte, voelde ik me een heel andere coureur. De auto voelde veel comfortabeler. Weet je, veel mensen denken dat je alleen van rijden een betere coureur wordt. Maar je kan ook veel progressie boeken door na te denken. Dat is vandaag gebeurd. Voor een volgende keer weet ik absoluut nog verbeterpunten, maar alles voelde steeds meer vertrouwd en ging makkelijker. Dat was ook het doel."

Hoe was de dag voor jou in fysiek opzicht?

"De Hungaroring is lastig, dat weten we. Eén van de zwaarste circuits van de kalender. Nico Hülkenberg zei het al: als ik hier kon rijden, zou het overal kunnen. Ik moest er hard voor werken, maar ik denk dat de meeste coureurs wel afzien achter het stuur. Natuurlijk was het niet eenvoudig, dat ontken ik niet, maar het was goed. We hebben ruim 140 rondjes gereden en ik had best door gekund, mijn conditie is goed. Natuurlijk zijn er altijd dingen die beter kunnen, maar dat is altijd zo. Als iemand me drie maanden geleden gezegd had dat ik hier ruim 140 rondjes zou rijden, had ik er meteen voor getekend. Dat neemt niet weg dat je, als je eenmaal in die situatie zit, altijd meer wil. Maar hier moet ik blij mee zijn en dat ben ik ook."

Voelde je tijdens de testdag enige vorm van pijn?

"Nee, niets. Ik voel me eigenlijk best goed. Natuurlijk ben ik moe, met name de hitte speelt daarbij een belangrijke rol. Het was een warme dag en in acht uur tijd ben ik maar één keer kort, een minuut of tien, uit de auto geweest. In de garage wordt de auto altijd heel heet. Maar dat wist ik, dat is niets nieuws."

Hoe ging het met de aanpassingen aan het stuur?

"Prima. Dat is geen enkel probleem. Eén deel van het stuur is speciaal voor mij aangepast. Verder zijn er wat wijzigingen aangebracht om te schakelen, maar dat is in het verleden ook al zo gedaan. Ook bij andere teams. Er is nu vooral gekeken om belangrijke functies op posities te krijgen waar ik makkelijker bij kan. De functies die je nauwelijks gebruikt zijn wat lager op het stuur gezet, op posities die voor mij minder makkelijk te bedienen zijn. Maar afgezien daarvan was alles normaal."

Je was in je snelste rondje maar 0,160 seconde langzamer dan de snelste tijd van Jolyon Palmer in Q2, zijn snelste rondje van het weekend. Was je bezig met rondetijden?

"Om eerlijk te zijn wist ik niet welke tijden er tijdens het raceweekend neergezet zijn. We hadden een programma dat we graag wilden afwerken, dat was het belangrijkste. In bepaalde runs kon ik zelf aan de slag gaan om informatie te verzamelen, maar ik was vooral bezig met het plan van het team. Het doel was om zo veel mogelijk te doen en ik denk dat we daarin geslaagd zijn. Dat is het belangrijkste."

Heb je al nagedacht over wat de toekomst kan brengen?

"Mijn enige plan is nu om naar huis te gaan. Verder weet ik het niet. Natuurlijk zou ik graag een volgende kans krijgen in een Formule 1-auto, maar de realiteit is dat ik het niet weet. Het is een kwestie van afwachten."

In 2013 noemde je een terugkeer in de Formule 1 een onmogelijke droom. Is dat nog steeds zo?

"Nou, niets is onmogelijk. De afgelopen zes jaar ben ik door verschillende fases van mijn leven gegaan, deze stonden vooral in het teken van mijn fysieke problemen en blessures. Er ging veel door mijn hoofd en dat is gezien de situatie normaal, denk ik. Mijn instelling was simpel, er kan van alles gebeuren. De afgelopen vier maanden tonen aan dat het snel kan gaan. Als dat de komende maanden zo doorgaat kan er van alles gebeuren, maar we moeten realistisch blijven: niets wordt eenvoudig. Het is absoluut mijn doel om aan de slag te gaan in de Formule 1, op welke manier dan ook. Of ik die kans krijg kan ik niet zeggen. Eén ding is zeker: mocht de comeback er niet komen, zal ik niet teleurgesteld zijn. Ik bekijk deze situatie, deze kans, heel realistisch: ik waardeer enorm wat Renault voor me gedaan heeft. Niemand had tijdens onze eerste gesprekken verwacht dat ik hier zou testen op de Hungaroring, toch is het gebeurd. Dat toont aan hoe belangrijk de afgelopen 2,5 maand geweest is. Daar geniet ik van en ik vind het belangrijk om dat goed te laten bezinken. Natuurlijk zal de auto een volgende keer nog vertrouwder voelen en dat is wat je als coureur wil, dat alles vanzelfsprekend wordt en je minder nadenkt. Nu wilde ik vooral niet crashen, daar ben ik heel eerlijk in."

Heb je ook bij andere teams de kans gehad om terug te keren in de F1?

"Als ik pakweg een aantal jaar geleden graag een Formule 1-auto had willen testen, denk ik dat het best mogelijk was geweest. Maar op dat moment had ik andere prioriteiten en duidelijk was dat ik het goed wilde doen, als ik de mogelijkheid zou krijgen. Ik moest er klaar voor zijn. Ik denk dat dit de juiste beslissing geweest is."

Kan je uitleggen hoe de situatie de afgelopen maanden veranderd is?

"Er is niets veranderd. Ik ben dezelfde vent als tien maanden geleden, mijn beperkingen zijn hetzelfde. Wat dat betreft is niets veranderd. Fysiek gezien wel, want ik ben me gaan voorbereiden op een Formule 1-test. Ik was nooit echt bezig met een comeback, maar ik wilde er wel klaar voor zijn en wist dat de Formule 1 een fysiek zware sport is. Zeker nu met de huidige auto's. Het zijn de snelste auto's van de afgelopen twintig jaar en bovendien zijn ze veel zwaarder geworden. Over het gewicht hoor je niemand omdat het de afgelopen jaren geleidelijk toegenomen is, maar voor mij is het verschil enorm: in mijn laatste seizoen was het minimumgewicht van de auto 620 kilogram, nu is alles honderd kilo zwaarder! Dat maakt een flink verschil. Voor mij ook, dus ik moest veel leren. Maar in fysiek opzicht is het in de auto beter dan het lijkt. Dat is het belangrijkste."

[photo,310367,left,]