Retro: Hoe Paul Ricard bijna voor een daverende F1-verrassing zorgde
De Formule 1 keert voor het eerst sinds 1990 terug op Paul Ricard. Het wordt de eerste race op het circuit waar dat jaar Formule 1-geschiedenis werd geschreven: Ivan Capelli op weg naar winst voor het kleine Leyton House.
Podium: winnaar Alain Prost, McLaren, tweede Ivan Capelli, Letyton House, derde Ayrton Senna, McLare
Sutton Images
Het leek lange tijd één van de grootste verrassingen uit de Formule 1-historie te worden: Capelli die in zijn bolide van het nietige Leyton House-team de Ferrari en McLaren van respectievelijk Alain Prost en Ayrton Senna achter zich hield. Het bleek uiteindelijk te mooi om waar te zijn: Capelli zag zijn enige overwinning in de F1 in het zicht van de haven alsnog in rook opgaan.
Verminderde oliedruk en iets te weinig brandstof kostten de Italiaan uiteindelijk de zege. Om heelhuids binnen te komen moest hij het noodgedwongen rustiger aandoen: Prost profiteerde, Capelli kon niets anders doen dan genoegen nemen met de tweede positie, nog wel drie seconden voor de legendarische Ayrton Senna. Zo werd eigenlijk alsnog, weliswaar niet in optima forma met de winst, Formule 1-geschiedenis geschreven op Paul Ricard.
Truc in Signes-bocht als wapen
Dit is zeker het geval, als je bedenkt dat Capelli en zijn teamgenoot Mauricio Gugelmin zich veertien dagen eerder, in Mexico, niet eens wisten te kwalificeren voor de race. Maar het circuit van Paul Ricard paste perfect bij het ontwerp van de GC901. Dit voordeel werd versterkt door een verandering aan de diffuser en vooral door een speciale aanpak voor de fameuze Signes-bocht.
“Onze auto deed het alleen goed op hele gladde circuits en daar hoorde Paul Ricard destijds bij”, kijkt Capelli in gesprek met Motorsport.com terug op de voor hem memorabele race. “We waren heel competitief in de trainingen en ik merkte dat er een kans lag om de banden te sparen. Om dat te doen, moest ik de Signes-bochten niet volgas nemen, anders zou ik de linkervoorband vernietigen. Ik wist dat ik met de deze aanpak de race kon uitrijden zonder te stoppen, terwijl alle anderen wel minimaal één stop moesten maken.”
Capelli kwalificeerde zich vervolgens als zevende, maar koesterde dankzij de ‘Singes-truc’ hoop op een beter resultaat. De Italiaan had alle vertrouwen in een stunt, maar dat gold nog niet voor zijn technisch directeur Gustav Brunner. Die wilde last-minute een verandering aan de setup aanbrengen, tot ongenoegen van Capelli zelf. Een lange discussie tussen beide heren, vlak voor de race, was het gevolg.
Asymmetrische setup
“Gustav kwam naar mij toe en zei: luister de wind is veranderd, er staat nu een sterke zijwind. Ik wil aan de voorkant dus meer vleugel voor iets meer downforce’. Maar ik wilde dat eigenlijk helemaal niet en reageerde: ‘Niet doen, de auto is nu perfect en voor mijn gevoel erg competitief’. Maar Gustav bleef volhouden en dus kwamen we tot een grappig compromis. We hebben aan de rechterkant van de voorvleugel één graad meer vleugel gezet, links deden we niks. Hierdoor hadden we een asymmetrische setup. Dit leek gek, maar bleek geweldig te werken”, herinnert Capelli zich.
In de openingsfase trokken de grote namen weliswaar bij hem weg, maar Capelli wist dat zijn ‘Signes-truc’ en het sparen van de banden nog kansen zou bieden. “Het was een gok. Maar we besloten niet te stoppen en de Goodyear-banden maximaal te sparen. Dit werkte: toen anderen binnenkwamen, reed ik ineens aan de leiding. Sterker nog, ik reed maar liefst 46 ronden aan de leiding en kreeg steeds meer vertrouwen in de overwinning”, vertelt hij over het hoogtepunt van zijn Formule 1-carrière.
Genieten van het podium
“Prost kwam wel bij mij in de buurt, maar ik dacht dat hij weinig risico zou nemen met het oog op het kampioenschap. Het leek dus allemaal goed”, haalt hij het moment voor de geest. “Maar drie ronden voor het einde, bij de Singes-bochten, zag ik ineens het lampje voor de oliedruk branden en hoorde ik een vreemd geluid uit de motor. Ik kon niets anders doen dan gas terugnemen, waarna Prost profiteerde en mij alsnog voorbijging.”
Capelli zag zijn droom, het winnen van een Formule 1-race, in duigen vallen. Genieten van de prestatie kon hij later pas. “Op dat moment was ik er kapot van. Ik wist dat ik zo’n kans nooit meer zou krijgen.” Dit bleek te kloppen, maar bijna dertig jaar later koestert hij de herinneringen aan het podium zonder enige spijt. “Ik ben erg blij om op het podium te hebben gestaan met Alain Prost en Ayrton Senna. Het was fantastisch om daar met zulke geweldige coureurs en grote persoonlijkheden te kunnen staan.”
Met medewerking van Jonathan Noble en Franco Nugnes
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties