Interview Carlos Sainz: Over Ferrari-coureur zijn, zijn eerste F1-zege en Ricciardo

Hij debuteerde tegelijkertijd met Max Verstappen bij het team dat toentertijd nog Toro Rosso heette, maar de weg van Carlos Sainz richting de top van de Formule 1 is aanmerkelijk langer geweest. Daar waar zijn voormalige teamgenoot in 2016 zijn eerste race won en in 2021 al een wereldtitel bemachtigde, kon Sainz pas na zijn overstap naar Ferrari meedoen om de prijzen.

Vorig jaar maakte hij een goede indruk zonder in de buurt te komen van de overwinningen, maar dit jaar heeft Sainz het toch iets lastiger gehad met de F1-75. In een exclusief gesprek met Motorsport.com gaat de Spanjaard in op wat hiervan de oorzaak was en hoe hij geprobeerd heeft het op te lossen. Ook gaat het over wat zijn eerste F1-zege voor hem betekent en bespreekt hij de lastige situatie van Daniel Ricciardo.

Carlos Sainz tijdens de kwalificatie voor de Japanse GP in de Ferrari F1-75.

Foto: Sam Bloxham / Motorsport Images

Je eerste winter in dienst van Ferrari verliep ietwat stormachtig. Hoe was de tweede winter?

"Ik benaderde het met de rust dat ik alle mensen en de omgeving al kende, dus er waren veel minder nieuwe dingen. Tegelijkertijd moest ik dat combineren met een aanpak alsof je qua techniek van team wisselde. Op persoonlijk vlak ken je iedereen met wie je werkt, maar technisch benader je het jaar alsof je vanaf nul begint met een nieuwe auto en een nieuwe set reglementen. Dat was ietwat vervelend, want ik had net de wissel van McLaren naar Ferrari achter de rug. Ik reed ook maar twee jaar bij McLaren en daarvoor anderhalf jaar voor Renault. Het is inmiddels dus een redelijke reeks waarbij ik telkens een nieuwe auto moest leren kennen, waardoor dit opnieuw leek alsof ik vanaf nul begon."

In de Ferrari van vorig jaar kwam je snel op snelheid, ondanks dat je van team wisselde. Dit jaar had je meer moeite, wat gebeurde er?

"Na de eerste races in 2021 dacht ik dat ik wist waar de limiet van de auto lag en dat ik mee kon strijden als ik in een bepaald type bocht een of twee tienden sneller zou zijn. Daarom was de tweede helft van het seizoen zo sterk. Dit jaar heb ik eindelijk een competitieve auto waarmee ik om overwinningen kan strijden, maar bevind ik me in een positie waarin ik nooit eerder heb gezeten, namelijk dat ik meer dan twee tienden mis. Dat is me nooit eerder gebeurd en ik vraag me af waar die rondetijd vandaan komt. Het is frustrerend, omdat dit de eerste keer is dat ik een competitieve auto heb waarmee ik om zeges kan strijden. Ik heb redelijk geheim gehouden waar de problemen vandaan kwamen. Mensen die de sport begrijpen en nauwkeuriger kunnen analyseren, kennen mij min of meer en weten waar de problemen vandaan kwamen. Ik moest mijn rijstijl op een onnatuurlijke manier helemaal veranderen tot het natuurlijk zou worden en dat duurt lang. Ook heb ik dingen geprobeerd met de afstelling, waarvan de meeste dingen de verkeerde kant opgingen. Doordat er niet meer getest wordt, moet je in raceweekenden dingen uitproberen. Soms moet je daardoor een raceweekend afwerken met een verkeerde afstelling, waardoor je opnieuw een weekend niet presteert. De frustratie stapelde zich tot de GP van Canada op, daarna begon ik mijn weg een beetje te vinden. Sindsdien presteer ik ook iets beter."

Heb je iets veranderd aan de auto, of ben je zelf veranderd?

"Het team heeft natuurlijk naar mij geluisterd en wist waar ik het lastig mee had. Maar in het budgetplafond-tijdperk en de relatief simpele auto's die we nu hebben, is er weinig vrijheid om met de afstelling te spelen. Pas laat in het jaar hebben we wat dingen gebracht die mij geholpen hebben om echt iets meer uit de auto te halen. Barcelona was zo ongeveer het dieptepunt qua snelheid in de kwalificatie en de race, doordat ik mijn hele manier van rijden aanpaste en een auto probeerde te vinden die mij min of meer wat vertrouwen gaf."

Wat was de verandering waardoor je rondetijd vond?

"Het was overal een beetje, maar er was een bepaalde bochtensnelheid en een bepaalde rijstijl die ik niet goed had in deze auto. Dat gebeurt soms in de carrière van een coureur. Soms stap je in een auto, doe je niks en ben je meteen snel, zoals in 2021 het geval was. En soms spring je in een andere auto en denk je dat je een goede rondetijd zet, die niet zo snel blijkt in vergelijking met anderen. Het is een natuurlijk iets, maar het frustreert mij dat dit gebeurde op het moment dat ik een competitieve auto had."

Het verschil met Charles was het grootste over één ronde. Wat maakt het verschil?

"Het is interessant, want zo zie ik het niet. Begin dit jaar was ik nergens qua gevoel in de auto, maar in Bahrein en Jeddah streed ik wel om pole en kwam ik tot ongeveer een tiende van de pole. In Miami ook en in Monaco en Canada was ik heel snel op het droge. Maar zodra ik aan een racerun begon, merkte ik dat ik niet iedere ronde zo kon rijden als in de kwalificatie. Voor mijn gevoel zou ik iedere ronde crashen en niet consistent zijn. In de race was het verschil voor mijn gevoel groter, waardoor ik het nog lastiger kreeg. Zelfs na Monza, Frankrijk, Hongarije en Oostenrijk, waarin ik net voor of vlak achter Charles stond, denk ik dat ik me vooral in de race moet verbeteren."

Hoe groot is de rol van geluk in de carrière van een coureur? Als Fernando Alonso in Australië niet voor een rode vlag had gezorgd, had je je ronde kunnen afmaken en vooraan kunnen beginnen. Dat had alles kunnen veranderen.

"Als je erover nadenkt, moeten er gedurende het seizoen heel veel dingen goed gaan. Dat wat je net aanhaalt, is een goed voorbeeld. Als ik niet achteraan had gestart in Australië, had ik waarschijnlijk die fout niet gemaakt in de strijd om P10 of P11. Dat had me dan niet zo onder druk gezet voor Imola. Iedere coureur komt gedurende het jaar in situaties met hoge druk en ongemakkelijkheid terecht en dan draait het erom hoe je erop reageert. In de eerste fase van het jaar voelde ik me niet thuis in de auto en reed ik niet zoals ik had gewild, waardoor ik niet zo goed reageerde op deze omstandigheden als in het verleden. Ik maakte enkele fouten die mij veel hebben gekost in het kampioenschap. Imola was eerlijk gezegd Daniels fout, maar ik verloor in de eerste fase van het jaar veel punten en daardoor was ik de eerste races in het nadeel. Na Canada en Silverstone begon een run met heel goede races. In Oostenrijk zou ik tweede worden en had ik dezelfde snelheid als Charles, maar toch verlies je die achttien punten. Dan kan je weer opnieuw beginnen. Ik heb dus vooral het gevoel dat het dit seizoen ten opzichte van eerdere jaren niet echt gelukt is om momentum op te bouwen met goede resultaten."

Tekst gaat verder onder de foto.

In Silverstone mocht Carlos Sainz voor het eerst plaatsnemen op het hoogste treetje van het podium.

Foto: Glenn Dunbar / Motorsport Images

In de eerste ronde met Max op Silverstone leek het alsof de oude Carlos terug was...

"Ik was al terug in Canada. Daar pushte ik Max tot de limiet, kwam ik dicht bij de muren op een circuit waar het moeilijk was om in te halen. Daar heb ik een stap gezet. Daarna kwam Silverstone. We hadden het dit jaar lastig met de starts en bij de eerste verloor ik een positie aan Max, maar ik kreeg nog een tweede kans. Daarbij was ik vastberaden die kans niet te laten glippen, dus ik deed alles wat ik kon. Ik racete inderdaad hard en daarna racete ik goed in Frankrijk en Oostenrijk."

Was de ronde in Q1 in Frankrijk ook zo'n moment?

"Ja. Dit soort kleine dingen geven je plotseling vertrouwen en toen begon ik ook te merken dat ik met de auto ook snel kan zijn. Bij de start van het jaar heb je altijd twijfels. Gaat deze auto mij hetzelfde vertrouwen geven als die van vorig jaar? Ga ik ooit de juiste manier van rijden vinden voor deze auto? Heb je deze twijfels echt? Nee, maar deze kleine details helpen je om op het proces te vertrouwen. Vertrouw in al het harde werk dat je doet en hoewel er veel momenten waren dat ik fout zat met de richting van de afstelling, merkte ik dat mijn rijstijl steeds meer in de buurt kwam. Het is nog altijd geen auto waar ik van hou en eerlijk gezegd moet ik nog veel nadenken tijdens het rijden. Ik rij dus nog niet heel natuurlijk, maar ik weet in ieder geval dat ik er kan staan als alles samenkomt."

Veel meer coureurs zeggen tegenwoordig dat ze de window van de banden hebben gemist. Is dat vreemd?

"Soms zeggen we banden omdat we dat willen zeggen! Het kan van alles op de auto zijn. Een F1-auto heeft veel factoren en variabelen. Normaal is het makkelijker om de banden de schuld te geven, want niemand begrijpt ze. Dus als ik ze niet begrijp en niemand ze begrijpt, dan ligt het aan de banden. Wel denk ik dat er meer achter zit dan alleen de banden. Ik merkte dit jaar dat er zoveel dingen zijn qua rijden en qua knopjes op het stuur om dingen te finetunen, dat je nooit de laatste twee of drie tienden gaat vinden in deze auto als je niet volledig toegewijd bent aan F1 en daar niet de uren in steekt."

Hoe belangrijk was de overwinning op Silverstone? Mensen hebben het vaak over een last op hun schouders, was dat ook echt het geval?

"Het klinkt misschien wat cliché, maar ik heb altijd geloofd dat ik goed genoeg ben om te winnen in F1. Ik geloof dat ik op mijn goede dag beter ben dan alle anderen. Mijn doel is dan ook om vaker een goede dan een minder goede dag te hebben. Maar dat gevoel is niet veranderd sinds mijn F1-zege in Silverstone. Ik weet dat ik nu een winnaar ben, maar ik geloofde eerder al dat ik het kon. Het ging mij meer om de typische commentaren en vragen: 'Gaat Carlos ooit een race winnen?' Die vraag moest ik altijd beantwoorden van de media, de fans, mijn familie en vrienden. Nu hoeft dat niet meer, want ik heb gewonnen. Dat hou ik in mijn achterhoofd. Ik hoef niet meer uit te leggen dat het op een dag gaat lukken. Dat is het enige gewicht dat van mijn schouders is gevallen. Maar wat betreft puur geloof wist ik sinds mijn debuut in 2015, toen ik met Max vocht en we meteen snel waren, dat wij allebei racewinnaars waren."

Veel mensen prijzen je professionaliteit en snelheid, maar niet iedereen ziet jou als een puur talent. Waarom?

"Ik weet niet waarom ik die indruk achterlaat. Iets wat ik zeker weet, is dat iedere teamgenoot, iedere teambaas en iedere engineer die naar mijn data heeft gekeken mij ziet als een groot talent. Ik weet namelijk dat zij gezien hebben waar ik toe in staat ben. Ze weten dat ik heel snel ben in de regen, iets wat kenmerkend is voor getalenteerde rijders. In de kwalificaties sta ik er altijd, zelfs als mensen denken dat ik niet echt sterk ben. Ik weet dat ik er altijd sta. En de data bewijzen dat, terwijl de mensen die de data analyseren en nauw met mij samenwerken het ook weten. Als de rest van de paddock het niet ziet, is het wellicht mijn eigen schuld dat ik mezelf niet in de spotlight zet. Als ik in de pers over mijn kwalificatieronde praat, zeg ik nooit dat ik de ronde van mijn leven heb gereden. Zo ben ik niet. Misschien verandert het als ik van de daken roep dat ik het beste jaar van mijn carrière of de beste kwalificatieronden rijd, maar zo ben ik niet. Het is wel een goed punt, misschien kan je het voor mij vragen. Maar ik weet dat de mensen met wie ik samenwerk het weten."

Van buitenaf heeft het seizoen van Ferrari wat weg van een achtbaanrit, maar is het intern kalm?

"Er is absoluut frustratie geweest en er waren enkele slechte momenten, zoals je je kan voorstellen. Maar als ik iets gezien heb wat ik geweldig en goed vind van het management, is de eenheid. Nooit zijn er twijfels geweest, er wordt nooit naar elkaar gewezen. Dat was de afgelopen tien, vijftien jaar denk ik een zwakke plek van Ferrari, want er werd altijd naar elkaar gewezen als er niet werd gewonnen. Iemand moest de schuld krijgen of ontslagen worden na een fout. Dit jaar is er veel meer eenheid. We weten dat we op sommige vlakken nog niet goed genoeg zijn en dat we ons moeten verbeteren, ook moeten we ervoor zorgen dat we niet twee keer dezelfde fout maken. En als ik kijk naar onze fouten, dan zijn het iedere keer andere fouten geweest. Het was een andere situatie, een andere set omstandigheden waardoor we niet dezelfde fouten hebben gemaakt. We kwamen gewoon voor een andere uitdaging te staan. We proberen ons te verbeteren en robuuster en beter te zijn. We hebben drie jaar zonder strijd om het kampioenschap en overwinningen gezeten, terwijl we het opnemen tegen twee van de meest complete teams in de historie van F1 met Red Bull en Mercedes. Dit heeft laten zien dat we als team nog zwakke plekken hebben, die we voor volgend jaar willen verbeteren."

We horen geen gekke verhalen van jou als Ferrari-coureur?

"Ik heb gehoord dat het niet meer is zoals het was. Ik denk dat iedereen veel rustiger en professioneler is. Wel merkte ik vorige week bij een modeshow in Milaan hoe ongelofelijk het is hoe Italianen je behandelen als je Ferrari-coureur bent. Over de hele wereld zijn de tifosi erbij en dat heb je eigenlijk bij geen enkel ander team. Het is onmogelijk om het te beschrijven, want je moet in het lichaam van de coureur zitten om te voelen wat wij voelen. Maar ik kan je zeggen dat het ongelofelijk is, ik hou ervan. Het is een ervaring die ik nooit van mijn leven ga vergeten. En ik kan altijd zeggen dat ik Ferrari-coureur was, wat iets ongelofelijks is."

Zorgt de situatie rond Daniel Ricciardo ervoor dat je reflecteert op het harde karakter van de Formule 1?

"Iedere coureur weet dit, want het overkomt ons allemaal in kleinere mate tijdens iedere race. Je bent in deze sport helaas altijd slechts zo goed als je laatste race. Als dat wordt vergroot tot een seizoen, dan ben je zo goed als je laatste seizoen en daarom zit Daniel in een lastig parket. Niemand herinnert je goede dagen, het enige dat telt is dat je in de laatste kwalificatie een halve seconde langzamer was. Daar kunnen we niets aan doen. Het is hoe de sport ons beoordeelt en behandelt. Daarom zijn de hoogtepunten zo hoog en ben je de held als je wint. In je beste weekend ben je de beste coureur ter wereld en is niemand beter dan jij. Maar als je een moeilijk moment hebt, dan is dit een zware sport. Ik vind het jammer voor Daniel, want ik weet hoe goed hij is. Ik heb hem altijd hoog zitten. Hij kwam bij een team in een auto waarin hij zich niet op zijn gemak voelde en dat is genoeg om met je carrière op een ander pad te belanden. Misschien neemt hij een jaar rust, misschien ook niet. Als hij terugkomt en over twee jaar een race wint, herinnert niemand zich die twee jaar bij McLaren nog. Daarom moet je je in F1 altijd op de volgende race focussen, want daarin kan je het beeld van anderen veranderen." 

Carlos Sainz overlegt met zijn engineers tijdens het F1-weekend op Circuit Zandvoort.

Foto: Ferrari