In beeld: de carrière van de jarige Nico Hülkenberg (29)

Vandaag (vrijdag) viert Nico Hülkenberg zijn 29ste verjaardag. De Emmeriker, die in zijn jeugd veel tijd doorbracht op de kartbaan in Emmen, heeft ondanks zijn jonge leeftijd al een bijzonder curriculum vitae opgebouwd. Topjaren in de A1GP en de Formule 3 werden opgevolgd door het F1-debuut voor Williams, waarna de Hulk in de afgelopen zes seizoenen slechts een jaar niet voor Force India uitkwam. GPUpdate.net kijkt terug op de loopbaan van de Duitser tot dusver.

[photo,290804,left,]

De autosportcarrière van Hülkenberg begon in 2005, toen de destijds 17-jarige zijn entree maakte in het Formule BMW-kampioenschap. Van de twintig races wist Hülkenberg, op deze foto voor Sebastien Buemi rijdend op het circuit van Zandvoort, er liefst acht te winnen. Onder de vleugels van Schumacher-manager Willi Weber werd de stap naar de Formule 3 gezet.

[photo,290805,left,]

Bekendheid verwierf Hülkenberg echter in de A1GP. Als negentienjarige snotneus kwam hij in de zomer van 2006 pardoes binnengewandeld bij het Duitse team, om driekwart jaar later met de wereldtitel naar huis te gaan. De Hulk reed, ondanks zijn jonge leeftijd, alles en iedereen op een hoop in de landenserie. Van zijn twintig deelnames zegevierde de Duitser negenmaal, waaronder in het openingsweekend op Zandvoort.

[photo,290806,left,]

Op het Belgische Zolder, dat tot tweemaal toe gastheer was van de Masters of Formula 3, greep Hülkenberg de macht om de prestigieuze race op zijn naam te schrijven. De polepositie moest aan ASM-teamgenoot Romain Grosjean worden gelaten, maar in de wedstrijd was het aan Hülkenberg, aangezien de Fransman stil bleef staan op de grid. Hülkenberg wordt hier geflankeerd door de compleet in de vergetelheid geraakte Yann Clairay en Jean-Karl Vernay.

[photo,290807,left,]

Een jaar later werd het F3-veld opgerold, een derde titel in vier jaar tijd kon worden bijgeschreven. Op dat moment gold Hülkenberg als hét grote aanstormende talent. Wederom werd er een behoorlijke sloot bokalen aan de zegekar gebonden, ditmaal scoorde de Duitser zeven uit twintig. De Masters moesten aan ART-collega Jules Bianchi worden gegund, maar de Emmeriker werd rijp genoeg geacht voor de GP2.

[photo,290808,left,]

De GP2 werd gedomineerd: in zijn debuutseizoen kende Hülkenberg een zeer lastig openingsweekend, om vanaf de thuisraces op de Nürburgring haast onverslaanbaar te lijken. In het voorlaatste weekend werd de titel veroverd, destijds een unicum. Een telefoontje van Frank Williams volgde: Hülkenberg mocht in 2010 zijn F1-debuut gaan maken voor de vermaarde stal van de Brit.

[photo,290809,left,]

Een seizoen vol ups en downs kende een sprookjesachtig einde dankzij een prachtige pole op Interlagos. Op een opdrogende baan speelde de Williams-coureur het beste in op de omstandigheden om de Red Bulls van titelkandidaten Sebastian Vettel en Mark Webber met meer dan een seconde te verwijzen. In de race moest Hülkenberg zich snel gewonnen geven tegenover de kanonnen, niettemin werden er met een achtste plaats goede punten gescoord. Williams bleek echter een goede zak geld wel te kunnen waarderen, waardoor Hülkenberg ten faveure van Pastor Maldonado de deur werd gewezen.

[photo,290810,left,]

Knarsentandend moest de inmiddels 23-jarige plaatsnemen op de reservebank van Force India, om via dezelfde equipe in 2012 zijn rentree in de koningsklasse te maken. En hoe: in Valencia werd een vijfde plaats gescoord, op Spa kwam de Hulk nog een plek hoger over de streep. In Brazilië reed de Force India-rijder, wederom met dank aan de weersomstandigheden, het leeuwendeel van de race aan de leiding, om zijn kansen op een zege door het putje te zien gaan na een touché met Lewis Hamilton.

[photo,290811,left,]

Voor 2013 gokte Hülkenberg op Sauber, waarvandaan Sergio Perez een geweldige transfer had gemaakt naar het toen nog succesvolle McLaren. De Zwitserse stal kwam moeizaam uit de startblokken, maar na een zomerse update vlogen de puntenfinishes ze om de oren. Op het Koreaanse Yeongam kon Hülkenberg zich zelfs met de besten meten: zijn mogelijk beste F1-race tot dusver werd besloten met P4. De Duitser trok echter toch weer richting Force India, aangezien de geldkraan bij Sauber op dat moment al bijna dichtgedraaid werd.

[photo,290812,left,]

Het beste seizoen van Hülkenbergs F1-carrière volgde in 2014. De Duitser reed zich in de eerste tien races van dat jaar in de punten, hij finishte in die tien keer zelfs maar viermaal buiten de top zes. Op de foto rijdt hij voor landgenoot Sebastian Vettel in Montréal, waar Hülkenberg vijfde zou worden. Met 96 punten, een persoonlijk record, eindigde de Hulk als negende in de eindstand. Teamgenoot Perez werd naar huis gereden: alhoewel de Mexicaan een prachtig podium scoorde in Bahrein, eindigde hij op bijna veertig punten achterstand ten opzichte van zijn tweeënhalf jaar oudere collega.

[photo,267713,left,]

Deelnemen in de koningsklasse van de autosport is natuurlijk hartstikke mooi, maar Hülkenberg had honger naar meer. Teambaas Vijay Mallya gaf zijn rijder toestemming om voor Porsche de 24 uur van Le Mans te rijden ... die hij vervolgens pardoes op zijn naam schreef! Hülkenberg werd de eerste actieve F1-coureur sinds Johnny Herbert en Bertrand Gachot (1991) die de historische race won.

[photo,285779,left,]

Ondanks vaak te zijn gelinkt met de topteams, rijdt Hülkenberg anno 2016 (en, zoals inmiddels is bevestigd, ook in 2017) nog altijd voor Force India. In Monaco, waar teammaat Perez de eerste van zijn twee podia van dit seizoen scoorde, reed hij naar zijn beste jaarresultaat door zesde te worden. De Duitser zit in een vrij uitzichtloze situatie momenteel: waar de sponsoren van Perez er wel klaar mee zijn om geld te pompen in een team dat waarschijnlijk nooit verder kan reiken dan een vierde plaats in het WK, heeft Hülkenberg niet zoveel te willen. Het is de Duitser, kijkend naar zijn erelijst, bijzonder gegund om op zijn minst eindelijk eens een podiumplaats te scoren.