Hoe McLaren na twaalf moeilijke jaren weer meedoet om F1-wereldtitel

Met de overwinning van Oscar Piastri en de vierde plek van Lando Norris in Azerbeidzjan heeft McLaren de leiding in het kampioenschap voor constructeurs overgenomen van Red Bull Racing. Het team heeft zich dus serieus gemeld in de strijd om de wereldtitels en dat was al wel even geleden, want in 2012 lukte dat voor het laatst. Destijds boekten Lewis Hamilton en Jenson Button zeven overwinningen - samen met Red Bull de meeste van alle teams. Een mix van fouten van de coureurs en technische problemen leidde echter ook tot tien uitvalbeurten in twintig races. Doordat concurrenten Red Bull, Ferrari en Lotus veel betrouwbaarder bleken, ging die titelstrijd verloren voor McLaren en was het Red Bull dat er met beide titels van tussen ging.

Hoewel het qua snelheid wel goed zat met de MP4-27, zag het team weinig ruimte om de bolide verder te ontwikkelen. Voor 2013 werd onder leiding van technisch directeur Paddy Lowe dan ook de MP4-28 ontworpen met onder meer een nieuwe neus, monocoque en nieuwe wielophangingen - waaronder een pullrod voorwielophanging die was afgekeken bij Ferrari. Een succes werd dit absoluut niet: Button en zijn nieuwe teamgenoot Sergio Pérez (Hamilton was naar Mercedes vertrokken) haalden geen enkele keer het podium. Pérez verklaarde dat de bolide vooral downforce en stabiliteit miste. Het moeizame seizoen kostte toenmalig teambaas Martin Whitmarsh de kop. McLaren CEO Ron Dennis stelde vervolgens Eric Boullier aan als de nieuwe teamchef voor 2014. Ook Lowe was er niet meer bij, want hij was intussen aan de slag gegaan bij Mercedes.

Lewis Hamilton, McLaren MP4-27

Foto door: Patrik Lundin / Motorsport Images

Onder leiding van opvolger Tim Goss werd voor 2014 de MP4-29 ontworpen, de eerste bolide van McLaren voor het hybride tijdperk in de Formule 1. De formatie uit Woking profiteerde van de enorme voorsprong die de Mercedes-krachtbron had op de concurrentie, maar kans op de wereldtitels maakte men eigenlijk geen moment. Wel voerde McLaren na de openingsrace in Australië het kampioenschap nog even aan door de dubbele podiumplaats van debutant Kevin Magnussen en Button. De MP4-29 miste echter downforce én tractie, waardoor de bolide instabiel was in snelle bochten. "In bochten waar we scherp moeten insturen, zijn we nergens", betreurde de Brit.

Honda-tijdperk wordt dieptepunt

Intussen had McLaren al bekendgemaakt dat het vanaf 2015 nieuw leven zou blazen in de samenwerking met Honda, de fabrikant waarmee het team in de jaren 80 nog hoogtijdagen beleefde met Ayrton Senna en Alain Prost achter het stuur. De hereniging zou echter zonder succes verlopen. Doordat de krachtbron zowel vermogen als betrouwbaarheid miste, was punten scoren al een grote uitdaging. Het verleidde Fernando Alonso tot de uitspraak "GP2 engine" tijdens Honda's thuisrace in Suzuka. Naar verluidt beschikte de Honda-motor in 2015 over 120 pk minder dan die van Mercedes, zo verklaarde Boullier dat seizoen in Hongarije.

Fernando Alonso, McLaren

Foto door: Steven Tee / Motorsport Images

Na slechts drie jaar werd Honda aan de kant geschoven en stapte McLaren voor 2018 over op Renault-motoren. "We staan negende in de titelstrijd, maar met een goede motor zouden we vierde kunnen staan", stelde Boullier in september 2017 - een klein jaar voordat hij zou vertrekken bij de formatie. McLaren wist dus dat het eigen chassis ook verbeterd kon worden, wat ook door de Renault-krachtbron werd benadrukt. De MCL33 - de laatste door Goss ontworpen bolide voor zijn vertrek bij het team - was slechts goed voor de zesde plek bij de constructeurs. De bolide leverde op de baan niet de prestaties die de data uit de windtunnel en CFD lieten zien.

"Hier is niet één persoon verantwoordelijk voor, maar het is moeilijk om een weg vooruit te vinden als het een komen en gaan is van CEO's, teambazen en sportief directeuren", legde de toen net aangestelde topman Zak Brown uit. De dagelijkse leiding binnen het team was op dat moment in handen van Gil de Ferran en Andrea Stella. "We hebben alles gedaan, van personele veranderingen tot een nieuwe structuur om de juiste mensen met de juiste doelen en KPI's op de juiste plaats te krijgen. Dus zodra we de auto voor 2019 gaan ontwikkelen, lopen we niet meer tegen dezelfde problemen aan en kunnen we de weg naar herstel inzetten."

Lando Norris en Carlos Sainz

Foto door: Steven Tee / Motorsport Images

Dat gebeurde zonder Alonso, die gedesillusioneerd uit F1 vertrok, en de aan de kant gezette Stoffel Vandoorne. In plaats daarvan werden Carlos Sainz en rookie Lando Norris aangetrokken, terwijl Stella, engineeringdirecteur Pat Fry en hoofdengineer Peter Prodromou verantwoordelijk waren voor de MCL34. Deze bolide was volledig ontworpen met de Renault-motor in het achterhoofd en dat leidde tot een flinke verbetering. Norris en Sainz eindigden regelmatig in de punten en de Spanjaard scoorde in Brazilië zelfs de eerste podiumplek van McLaren in vijf jaar.

Stijgende lijn voortgezet na korte dip

Andreas Seidl en James Key werden intussen aangetrokken als de nieuwe teambaas en technisch directeur, waarbij laatstgenoemde verantwoordelijk werd voor de MCL35. Dat werd een evolutie van de voorgaande bolide. Kort na zijn komst in mei 2019 had Seidl intussen een prioriteit aangewezen: het bouwen van een eigen windtunnel. Tot dat moment maakte McLaren gebruik van de faciliteit van Toyota in Keulen. Hiermee werd het startsein gegeven van het verbeteren van de infrastructuur in Woking, iets wat door vertragingen vanwege de coronapandemie zo'n vier jaar in beslag zou nemen en waarbij ook een nieuwe simulator werd gebouwd. Ook in het management van het team werd weer het nodige veranderd. Zo nam Stella de touwtjes over van Seidl als teambaas, terwijl er op technisch vlak diverse wijzigingen waren voordat de huidige structuur met Prodromou, Rob Marshall en Neil Houldey tot stand kwam.

Daniel Ricciardo maakte in 2021 in Monza een einde aan negen jaar droogte voor McLaren.

Foto door: Glenn Dunbar / Motorsport Images

Intussen liet McLaren in 2020 opnieuw een stijgende lijn zien met de derde plek bij de constructeurs. In het laatste jaar van hun samenwerking eindigden Norris en Sainz regelmatig in de top-vijf. Sainz vertrok vervolgens naar Ferrari en werd vervangen door Daniel Ricciardo, die echter maar weinig potten kon breken. Norris werd de eerste rijder en scoorde in 2021 liefst 160 punten, maar het was Ricciardo die in Monza de eerste McLaren-zege in negen jaar boekte - een onverwachte dubbelzege. Onder de nieuwe technische reglementen van 2022 had de formatie echter een moeizame start. Dat gold helemaal voor Ricciardo, die na dat seizoen vertrok en werd vervangen door landgenoot Oscar Piastri.

Matig begin 2023 

McLaren kwam in 2023 echter ook matig uit de startblokken met slechts zeventien punten in de eerste acht raceweekenden. Een enorme upgrade in Oostenrijk zorgde echter voor de ommekeer. Met een nieuwe vloer, sidepods en een nieuwe motorkap werd het team een vaste waarde in de top van de Formule 1. Sindsdien werden 25 podiumplekken gescoord, tegenover 30 voor Red Bull, 21 voor Ferrari en 11 voor Mercedes. De huidige bolide, de MCL38, is bovendien de eerste die met behulp van de nieuwe eigen windtunnel is ontworpen. Het is dan ook niet vreemd dat het team verdere stappen heeft gezet, wat ertoe heeft geleid dat drie van de laatste vijf races door de renstal zijn gewonnen en dat de leiding in het constructeurskampioenschap nu veroverd is.

Maar hoewel McLaren in de laatste zeven raceweekenden liefst 113 punten meer scoorde dan Red Bull, wil Stella dat het team op het gaspedaal blijft drukken. "De auto is nog niet snel genoeg om voor saaie races te zorgen. Dat is niet in het belang van F1, maar wel de manier waarop we naar races willen gaan", vertelde hij. "We hebben nog werk te doen om de auto sneller te maken. We moeten ook nederig blijven en beide benen op de grond houden, want in alle eerlijkheid zien we dat er weinig verschil is tussen de vier topteams. Ik hoor vaak dat McLaren de beste auto heeft, maar de cijfers zeggen dat niet. Die zeggen wel dat wij op circuits als Barcelona, Hongarije en Zandvoort de beste auto hebben. Maar hier [in Baku] had McLaren geen voordeel ten opzichte van Ferrari en mogelijk ook Red Bull. En als we naar de kwalificatie in Monza kijken, dan zat Mercedes ook in de 75 duizendsten tussen P2 en P6. Het is dus enorm in balans."