Herinneringen aan de Dutch GP: Mario Andretti

In de rubriek 'Herinneringen aan de Dutch GP' duikt Motorsport.com in het verleden van de Formule 1-race in Zandvoort. In deze aflevering is het de beurt aan de winnaar van de Nederlandse Grand Prix van 1978 én wereldkampioen van dat jaar: Mario Andretti.

Podium: Mario Andretti, Lotus, Ronnie Peterson, Lotus en Niki Lauda, Brabham

Podium: Mario Andretti, Lotus, Ronnie Peterson, Lotus en Niki Lauda, Brabham

Motorsport Images

De coureurs van weleer zijn goed te porren voor een interview over hun deelnames aan de Nederlandse Grand Prix. Zo kostte het ons geen enkele moeite om Mario Andretti over te halen om mee te werken aan deze serie. Het interview met de Amerikaanse racelegende was zelfs binnen een dag geregeld. “Zandvoort is een baan die altijd goed voor me is geweest”, legt Andretti zijn enthousiasme over het gespreksonderwerp uit, nadat we zijn doorgeschakeld door zijn publiciteitsagente Patty Reid. “De flow van de baan lag me wel. Het hing een beetje af van de auto waarin ik op dat moment zat hoe goed ik het deed, maar ik heb er over de jaren mooie successen behaald.”

In 1971 nam Andretti voor het eerst deel aan de Nederlandse Grand Prix. Als derde coureur van Ferrari verscheen hij dat seizoen aan de start van meerdere races. In zijn eerste Grand Prix voor het Italiaanse team was het meteen raak geweest. Op het circuit van Kyalami finishte hij voor Tyrrell-rijder Jackie Stewart en stalgenoot Clay Regazzoni. Het zou zijn enige overwinning voor Ferrari in een voor het wereldkampioenschap tellende Formule 1-race blijven. De wedstrijden na de Zuid-Afrikaanse Grand Prix verliepen minder succesvol voor Andretti. In Spanje viel hij uit door een motorprobleem en in Monaco wist hij zich niet te kwalificeren doordat hij tijdens de enige droge tijdtraining getroffen werd door een mechanisch mankement.

Vervolgens stond Zandvoort op het programma. Andretti was er nog niet eerder geweest. "Je hebt natuurlijk veel te leren en bepaalde zorgen als je ergens voor het eerst rijdt. Maar ik ontdekte al snel dat de vloeiende natuur van het circuit erg goed bij mijn rijstijl paste", verkondigt de in Italië geboren Amerikaan. Een probleem met de brandstofpomp maakte echter al na vijf rondjes een eind aan zijn allereerste optreden op Zandvoort.

Mario Andretti raast met de Ferrari 312B over het circuit van Zandvoort.

Mario Andretti raast met de Ferrari 312B over het circuit van Zandvoort.

Foto: Rainer W. Schlegelmilch

Het zou even duren voordat hij een nieuwe kans kreeg om zijn tanden in de Nederlandse asfaltlus te zetten, aangezien zijn carrière in de States begin jaren zeventig voorrang kreeg. In 1975 werd de Formule 1 een voltijd aangelegenheid voor Andretti, maar sloeg hij de Grands Prix van België en Nederland over om mee te kunnen doen aan grote wedstrijden in de VS; de Indianapolis 500, die hij in 1969 al eens had gewonnen, en de Pocono 500. Zodoende racete hij pas in 1976 weer op het duinencircuit, als coureur van het fameuze Lotus van Colin Chapman. Dit keer was de afloop een stuk beter dan bij zijn eerste bezoek aan de Noord-Hollandse omloop. Na als zesde te zijn gestart kwam hij kort achter James Hunt en Clay Regazzoni als derde over de streep.

Een jaar later, in 1977, greep Andretti de pole-position op Zandvoort. Bij de start viel hij echter terug naar de derde plaats, achter James Hunt en Jacques Laffite. De Fransman werd bij het ingaan van de tweede ronde teruggepakt, waarna Andretti de jacht opende op Hunt. Nadat een eerdere poging om de McLaren buitenom te passeren in de Tarzanbocht was mislukt, kwam het bij het ingaan van de zesde ronde tot een botsing, toen Andretti het op dezelfde plek opnieuw probeerde. Bij het uitkomen van de knik haakte het duo met de wielen in elkaar, waardoor Andretti in een spin belandde en de wagen van Hunt een lelijke stuiter op de kerbstones maakte. De Brit zette even verderop een rokende M26 aan de kant, terwijl Andretti zijn weg vervolgde.

“De Tarzanbocht was een van mijn favoriete bochten", herinnert de inmiddels 81-jarige Andretti zich. "Ik was natuurlijk gewend aan het racen op ovals, maar de Tarzanbocht had ook een beetje een banking. Het was een uitnodigende plek om een inhaalactie te proberen, aan het einde van dat lange rechte stuk. Het was geweldig om de auto door die bocht te smijten en het effect van de banking te voelen." Een opgeblazen Ford V8 bracht na veertien ronden alsnog een voortijdig einde aan zijn race.

Dan de Nederlandse Grand Prix van 1978, de editie waar Andretti natuurlijk het liefst aan terugdenkt. Na overwinningen in Argentinië, België, Spanje, Frankrijk en Duitsland reisde de Lotus-coureur als leider in het klassement af naar Zandvoort. Andretti veroverde zijn zesde pole-position van het seizoen en reed in de race met teamgenoot Ronnie Peterson in zijn kielzog naar zijn zesde overwinning van het jaar. Een eenvoudige wedstrijd was het volgens Andretti allerminst. “Ik herinner me nog dat ik een probleem had met de uitlaat aan de rechterkant van de motor. De uitlaatpijp was afgebroken en het lagere deel van de body van de auto doorgebrand. Dat had een enorme invloed op mijn grondeffect. Ik was tijdens het laatste deel van de race flink met mijn auto aan het vechten, maar niettemin slaagde ik erin om te winnen", aldus Andretti.

Het zou zijn laatste Formule 1-zege zijn. Andretti: “Ik houd natuurlijk van elk circuit waarop ik heb gewonnen, maar Zandvoort is extra speciaal voor me omdat ik er mijn laatste overwinning in de Formule 1 behaalde.” Na de één-twee van Lotus in Nederland konden alleen Andretti en Peterson nog kampioen worden. De Zweed zou na een crash in de volgende race op Monza echter komen te overlijden.

Mario Andretti vlak voor teamgenoot Ronnie Peterson.

Mario Andretti vlak voor teamgenoot Ronnie Peterson.

Foto: Motorsport Images

Nog drie keer verscheen Andretti aan de start van een Nederlandse Grand Prix. In 1979 viel hij uit doordat een deel van de ophanging door de tank was gegaan, in 1980 was er een achtste plaats nadat hij vlak voor het einde zonder brandstof kwam te staan terwijl hij daarvoor nog vijfde lag, en in 1981 zag hij door een stevige crash de finishvlag niet. Niettemin denkt Andretti met warme gevoelens terug aan zijn races op Zandvoort. “De fans waren erg aardig voor me en ik ben bevriend geraakt met enkele Nederlandse journalisten. Het was een fantastische plek om te bezoeken. Ik heb eigenlijk alleen maar positieve herinneringen aan het circuit", aldus Andretti, die in 1982 zijn laatste race in de Formule 1 reed, om daarna nog de nodige successen in de IndyCar te behalen, waaronder een titel in 1984.

De Nederlandse Grand Prix-zege van Andretti in '78 is nog altijd de laatste Amerikaanse Formule 1-overwinning.

Mario Andretti schiet over het rechte stuk, terwijl zijn team toekijkt.

Mario Andretti schiet over het rechte stuk, terwijl zijn team toekijkt.

Foto: Sutton Images

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Verstappen: Russell kan het Hamilton knap lastig maken bij Mercedes
Volgend artikel Waarom Pirelli toch geen speciale Zandvoort-band ontwikkelde

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland