Herinneringen aan de Dutch Grand Prix: Giorgio Piola

Piola heeft sinds de Grand Prix van Monaco van 1969 vrijwel elke Formule 1-race bijgewoond. “Ik was negentien. Ik studeerde engineering, maar heb uiteindelijk maar twee tentamens gemaakt. Toen kwam er een kans om in de Formule 1 aan de slag te gaan”, vertelt Piola aan Motorsport.com. “Mijn droom was om ontwerper te worden in de Formule 1. Ik was als kleine jongen altijd aan het tekenen. Maar als ontwerper bij een Formule 1-team ben je niet bij de races aanwezig.”

Piola bedacht een manier om als technisch tekenaar in de Formule 1 te kunnen werken en tegelijkertijd naar de wedstrijden af te kunnen reizen. Hij werd de eerste journalist die met name de technische kant van de sport volgde en met illustraties liet zien welke veranderingen er waren op de auto's. “Daar ben ik best trots op", zegt Piola. "Helaas is de concurrentie tegenwoordig erg groot door wat je allemaal op de computer kunt doen. Misschien een beetje oneerlijk zelfs. Ik maak al mijn tekeningen nog steeds met de hand." De tekeningen worden gescand, waarna ze in het programma Photoshop worden afgemaakt, alvorens ze hun weg naar het publiek vinden.

De teller van Piola staat momenteel op 829 Grands Prix. Daarmee is hij met afstand de meest ervaren journalist die momenteel in de Formule 1-paddock rondloopt. De 71-jarige Italiaan is dus ook bij een flink aantal F1-races op Zandvoort geweest. Op de vraag wat het eerste is waar hij aan moet denken als het Nederlandse duinencircuit ter sprake komt, reageert Piola een beetje opgelaten: “Nu volgt er een heel onprofessioneel antwoord: het mooiste meisje dat ik ooit in mijn leven heb gezien.” Piola vervolgt: “De Formule 1 was in die tijd één en al plezier. Om drie uur ’s middags was er niemand meer in de paddock te bekennen, dus we hadden voldoende tijd voor andere zaken. Zandvoort was in dat opzicht een uitstekende plek om naartoe te gaan!”

De baan zelf kon ook op de goedkeuring van Piola rekenen. “Het was een prachtig circuit. De Tarzanbocht was fantastisch. Vangrails waren er in die tijd niet. Als je in het gras aan de binnenkant van de bocht stond, kwamen de Formule 1-wagens een meter van je voeten voorbij." Piola kan een glimlach niet onderdrukken als hij terugdenkt aan een moment dat hij met de Italiaanse coureur Bruno Giacomelli beleefde. “Zandvoort was een circuit waar je als coureur kon laten zien hoe onverschrokken je was door heel laat in de remmen te gaan voor de Tarzanbocht. Giacomelli, die in 1983 voor Toleman reed en met wie ik goed bevriend was geraakt, was wat eerder klaar met de training en vroeg mij en een collega van de Gazzetta dello Sport om met hem mee te gaan naar de Tarzanbocht, omdat hij wilde laten zien hoe laat hij wel niet durfde te remmen. ‘Jongens, ik heb zo laat geremd, ik heb bijna het onmogelijke gedaan!’, schepte hij tegen ons op. Daar aangekomen liet hij zo trots als een pauw zien waar hij geremd had. Vervolgens kwam er een auto aan die nog eens vijf meter later remde! En daarna zagen we Derek Warwick, zijn teamgenoot bij Toleman, op de Tarzanbocht afkomen en hij remde wel twintig meter later! ‘Goede god!’, riep Giacomelli uit. ‘Wat doe ik verkeerd? Ik dacht echt dat ik helemaal op de limiet zat!’ Het was hilarisch.”

Bruno Giacomelli in de Toleman-Hart op Zandvoort.

Foto: Motorsport Images

De Tarzanbocht was een van de meest beruchte bochten in de Formule 1, zo vertelt Piola, die sinds 2016 verbonden is aan Motorsport.com. “In het kampioenschap had je een paar bochten die er bovenuit sprongen. Signes in Le Castellet was zo’n bocht. Bijna niemand wist daar doorheen te gaan zonder te liften. Als journalist ging je dus daar staan om te luisteren wie er wel en niet van zijn gas ging. Eau Rouge en Raidillon horen natuurlijk ook in dat rijtje, net als een aantal bochten op de oude Nürburgring. En als je het over Zandvoort had, dacht iedereen meteen aan de Tarzanbocht”, aldus Piola. “Voor de start van de race stelden we ons ook altijd op bij de Tarzanbocht. Het was ongelofelijk om twintig, dertig auto’s die bocht in te zien duiken, terwijl er helemaal niets voor de veiligheid was gedaan. En daarmee zijn we ook meteen bij de keerzijde van deze periode van de sport aangekomen: elk jaar kwam er wel een coureur om het leven in de Formule 1.”

Piola herinnert zich nog goed het ongeluk van Roger Williamson in 1973. “Dat is een van de naarste dingen die ik in mijn leven heb meegemaakt", zegt Piola. "Ik was zo boos. Het was geen grote brand, maar de mensen van de brandweer deden hun werk niet. Het was een grof schandaal. Roger leefde gewoon nog. De auto lag op zijn kop en hij zwaaide met een hand onder het chassis vandaan. Ik weet nog dat we de mensen van de brandweer wel konden vermoorden, omdat Roger zo’n zinloze dood was gestorven. Denny Hulme ging als een beest tegen ze tekeer en schreeuwde van alles naar ze. David Purley was gestopt om te helpen, maar hij was geen brandweerman en gebruikte de enige brandblusser die voorhanden was op een verkeerde manier. David miste de vlammen bijna volledig. Maar dat was niet zijn schuld. Hij was door emoties overmand.”

“Het kwam vaak voor dat een coureur om het leven kwam, terwijl zijn dood vrij eenvoudig voorkomen had kunnen worden", klinkt het getergd. "Dat was het verschrikkelijke aan die tijd. Voor de veiligheid was gewoon nog niets geregeld. In Imola en Monaco had je goede marshals, maar op sommige circuits wisten ze helemaal niets van racewagens af. Sterker nog: sommigen waren zelfs bang voor de auto’s. Gelukkig heeft de Formule 1 enorm veel vooruitgang geboekt met de veiligheid. Tegenwoordig zijn de marshals goed getraind en hebben we bij elke race dezelfde dokter."

Roger Williamson met in zijn spoor David Purley.

Foto: Motorsport Images

Terug naar Zandvoort

Piola is blij met de terugkeer van Zandvoort op de Formule 1-kalender. “Ik ga graag naar plekken met traditie. Dat we naar Vietnam gaan, laat me volledig koud. Datzelfde had ik eerder met Korea en India. Waarom gaan we naar zulke arme landen waar ze enorm veel geld uitgeven aan een race terwijl we er maar een paar jaar komen? Ik zou daarentegen graag terugkeren naar Imola en Brands Hatch. Ik vond Silverstone vroeger ook fantastisch, maar de sfeer is daar compleet verdwenen. Voorheen keek je vanuit de perszaal uit over de pitstraat, maar het nieuwe mediacentrum heeft niet eens één raam." Piola vindt dat de Nederlandse fans een eigen race verdiend hebben. “De combinatie Max Verstappen en Red Bull heeft de sport veel nieuwe jonge fans opgeleverd. Het is een beetje de redding van de Formule 1 geweest. Kijk naar de Belgische, Duitse, Oostenrijkse en Hongaarse Grands Prix. De tribunes zijn bijna volledig oranje. De Nederlandse fans verdienen een eigen race voor hun bijdrage aan het succes van de sport, ook in andere landen."

Piola verwacht dat Red Bull de sterke lijn van de tweede seizoenshelft van 2019 door kan trekken in het nieuwe jaar. “Dat denk ik wel”, antwoordt de technisch expert desgevraagd. “Adrian Newey is namelijk een van de beste ontwerpers in de Formule 1. We moeten alleen nog even zien of de Honda-motor opgewassen is tegen de krachtbronnen van Mercedes en Ferrari. Maar ook met iets minder vermogen, kan Red Bull het erg goed doen, zo hebben we wel gezien.”

Piola ziet Verstappen echter nog geen wereldkampioen worden in 2020. “Ik geloof enorm in het talent van Max Verstappen en Charles Leclerc, maar beide hebben niet het brein van een Lewis Hamilton", meent de Italiaan. "Verstappen zeker niet. Om wereldkampioen te worden is het niet genoeg om verschrikkelijk snel te zijn, je moet ook een goed stel hersenen hebben en op dat vlak is Hamilton iedereen momenteel de baas. Ik reken Lewis tot een van de beste coureurs aller tijden. Ik vind hem zelfs beter dan Ayrton Senna. Senna was vreselijk snel, maar maakte ook veel fouten. Onnodige fouten. Zoals in 1988 toen hij Jean-Louis Schlesser wilde inhalen op Monza en in 1990 toen hij achterligger Satoru Nakajima wilde passeren in Brazilië. In beide gevallen was hij te ongeduldig. Hamilton zie je dat soort dingen niet doen. Hij combineert de snelheid van Ayrton Senna met het brein van Alain Prost. Ik vrees dat Verstappen weliswaar een prachtig talent is, maar mentaal niet van hetzelfde kaliber is als Hamilton. Max maakt fouten die Lewis niet maakt.”

Piola twijfelt of Verstappen op dat vlak nog verder zal groeien. “Dat weet ik nog net zo niet, want we kunnen hem inmiddels niet meer als een jonge rijder beschouwen. Hij mag dan wel jong zijn qua leeftijd, hij heeft inmiddels al wel een fiks aantal races gereden. Hij zou volwassener moeten zijn in zijn rijden. Verstappen zijn eerste doel is altijd om iemand in te halen. Hij denkt daarbij niet na of het misschien beter is om een paar bochten te wachten. Zodra hij aan de achterkant van een auto komt, wil hij er voorbij. Zo was Senna ook. Ik bedoel hier dan ook niet iets erg negatiefs mee. Senna was immers een fantastische rijder. We zullen zien. Ik denk dat Charles mentaal iets sterker is, maar zowel Max als Charles kan in de juiste auto wereldkampioen worden.”

Voor 2021 gaan de technische reglementen in de Formule 1 flink op de schop. Of Verstappen dan over ‘de juiste auto’ kan beschikken bij het team van Red Bull? Piola: “Dat hoop ik. Als er regelveranderingen zijn, is Red Bull wel een team dat daar vaak van weet te profiteren. Dat zagen we bijvoorbeeld in 2009. Met de RB5 lagen ze een lichtjaar voor op de concurrentie. Helaas reed Brawn GP met een technische oplossing die compleet oneerlijk was. De dubbele diffuser was volstrekt illegaal. De Brawn was verder een erg saaie auto. Er was niets speciaals aan. Het was eigenlijk een remake van de Ferrari F2004. De RB5 was daarentegen in vele opzichten een belangrijke mijlpaal. Alle Formule 1-auto’s die daarna zijn ontworpen, zijn een evolutie van die wagen. Ik hoop dat Adrian Newey volgend jaar volgend jaar weer met zoiets komt.”

Terug naar dat mooie meisje dat Piola tegenkwam in Zandvoort. “Ik weet nog goed hoe ik vier meisjes stopte in de buurt van het Palace Hotel, waaronder dat meisje dat ik zo mooi vond. Ik raakte met haar in gesprek, terwijl de andere drie zwaaiden en verder liepen. De volgende dag nam ik haar mee naar het circuit, wat heel makkelijk ging aangezien er nog geen elektronische pasjes waren. In die tijd gebeurde het wel vaker dat we naar de disco gingen en meisjes vroegen of ze geen interesse hadden om de volgende dag naar de trainingen te komen kijken. Maar dit meisje was echt prachtig. Jacques Laffite stapte op de grid zelfs uit zijn auto om kennis met haar te maken." Het is overigens niets geworden tussen Piola en de dame in kwestie. "Nee, we hebben elkaar dat weekend ontmoet en verder niet. Onze levens zijn daarna verder gegaan. Maar het is een mooie herinnering."

Giorgio Piola in de pitstraat van Monaco.

Foto: Mark Sutton / Motorsport Images