Fotospecial: de (te) korte loopbaan van Carlos Pace

Ayrton Senna, Nelson Piquet en Emerson Fittipaldi bezorgden Brazilië in totaal acht wereldtitels, terwijl Rubens Barrichello en Felipe Massa ieder elf keer een race wonnen. Toch draagt het circuit van Interlagos sinds 1985 de naam van een iets minder succesvol coureur: Carlos Pace. De Braziliaan kwam ruim 42 jaar geleden op 32-jarige leeftijd om het leven bij een vliegtuigongeluk. GPUpdate.net blikt aan de hand van foto's terug op de te korte racecarrière van de man uit São Paulo.

[photo,300729,left,]

Imponerend was het allemaal niet, wat Pace in 1971 in dienst van Frank Williams liet zien in de Europese Formule 2. Punten werden er dat seizoen niet gepakt, toch besloten de twee een jaar later opnieuw de handen ineen te slaan en dat op een niveau hoger: de Formule 1. In de door Williams gerunde March 711 scoorde Pace al in twee - Spanje (zesde) en België (vijfde) - van zijn eerste vier races punten. De Braziliaan (op de foto in actie op Watkins Glen) reed daarna nog een aantal keer goed, al bleven verdere puntennoteringen uit omdat zijn March verouderd was. Toch had John Surtees genoeg gezien.

[photo,300734,left,]

"Ik zag in Carlos een supertalent", zei Surtees al eens tegen Motorsport Magazine over Pace. Nadat de Brit op twee en op vier wielen de wereldtitel had veroverd, waarin hij nog steeds de enige is die dat is gelukt, begon hij een eigen Formule 1-team. Daarvoor legde hij Pace voor het seizoen 1973 vast. De eerste helft van het jaar kende veel uitvalbeurten voor de combinatie, maar in Duitsland en Oostenrijk (foto) pakte Pace opeenvolgende vierde en derde plaatsen. In beide wedstrijden klokte hij ook de snelste raceronde. "Dat zijn echte rijderscircuits, hij liet zo zien dat hij iets speciaals had", aldus Surtees, die op 10 maart 2017 overleed.

[photo,300731,left,]

Ondanks een vierde plek in zijn thuisrace, op het circuit dat toen nog Interlagos heette, werd de relatie tussen Pace en Surtees in 1974 steeds minder. Het leidde halverwege het jaar tot een breuk tussen de twee. "Carlos was een goede jongen en ik had hem graag behouden, maar hij was ambitieus en wilde weg. Bernie Ecclestone, die hem ook hoog had zitten, deed hem een verleidelijk aanbod", vertelde Surtees. Ecclestone was op dat moment nog de grote man bij Brabham. De nieuwe samenwerking kende wat opstartproblemen, maar in Italië werd Pace vijfde en in de seizoensafsluiter op Watkins Glen, op zijn dertigste verjaardag, finishte hij zelfs als tweede (foto) achter zijn teamgenoot Carlos Reutemann. In de twee genoemde wedstrijden was Pace ook goed voor de snelste raceronde.

[photo,300732,left,]

In 1975 had Reutemann bij Brabham de overhand op Pace (37 om 24 WK-punten, derde om zesde in de WK-stand), maar 26 januari was de dag van de coureur uit São Paulo. Terwijl het in Nederland winter was, waren de Brazilianen bevangen door een bloedhitte. De brandweer moest er zelfs aan te pas komen om de tienduizenden gepassioneerde racefans op het circuit van Interlagos koel te houden. Pace reed in de race lange tijd op de tweede plaats achter de ongenaakbare Jean-Pierre Jarier, maar erfde de leiding acht ronden voor het einde toen de Fransman zijn Shadow-Ford met een probleem aan de kant moest zetten. Pace stond de koppositie niet meer af en zorgde zodoende voor een ongekende sfeer op de tribunes. Op het podium werd de thuisrijder geflankeerd door zijn landgenoot Emerson Fittipaldi en de Duitser Jochen Mass.

[photo,300730,left,]

Verder in 1975 scoorde Pace nog podiumplaatsen in Monaco (derde) en Groot-Brittannië (tweede), trainde hij zich naar de poleposition in Zuid-Afrika en in laatstgenoemd land was hij ook goed voor de snelste raceronde. Die goede lijn kon een jaar later niet worden doorgezet omdat Brabham de Ford-Cosworth V8-motor inruilde voor een V12-krachtbron van Alfa Romeo. De Italiaanse motor was niet goed genoeg om mee te kunnen wedijveren met de top, al eindigde Pace nog wel drie keer in de punten. Na een zesde plek in Spanje werd hij in Frankrijk (foto) en Duitsland vierde.

[photo,300733,left,]

Waar Reutemann Brabham al voor het einde van het seizoen 1976 verliet voor een avontuur bij Ferrari, bleef Pace het team trouw om te helpen met de ontwikkeling. Voor dat werk werd de Zuid-Amerikaan beloond. Bij de seizoensouverture in 1977 in Argentinië eindigde hij op de tweede plaats achter Jody Scheckter in de Wolf-Ford. In de daaropvolgende races pakte hij geen punten, maar bleek het potentieel van de Brabham met nog steeds Alfa Romeo-power opnieuw: in Brazilië ging Pace in het begin aan de leiding (foto) en in Zuid-Afrika startte hij op de eerste rij. Voor eigen publiek spinde hij uiteindelijk uit de wedstrijd, op Kyalami kostte een ongelukkige pitstop hem een goed resultaat. Dat bleek zijn laatste race: op 18 maart 1977 kwam Pace om het leven bij een vliegtuigongeluk in Mairiporã, een voorstad van São Paulo.

Door: Rahied Ishaak