Fotospecial: de enerverende meimaand van Alonso

Op 12 april, kort na het middaguur, ontvingen we zeer bijzondere elektrische post. Fernando Alonso zou de Grand Prix van Monaco overslaan om deel te nemen aan de prestigieuze Indianapolis 500. Een grap? Onmogelijk, het betrof een officieel persbericht van McLaren. En inderdaad: drie weken later zat de Spanjaard voor het eerst in een IndyCar, vier weken daar weer na reed Alonso een verbluffend sterke Indy 500. GPUpdate.net brengt de meimaand van de tweevoudig wereldkampioen in beeld.

[photo,304181,left,]

Het is 3 mei, een uur of vier 's middags in Nederland als Alonso zijn eerste meters op de Indianapolis Motor Speedway maakt. Via een livestream op YouTube kijken uiteindelijk ruim twee miljoen autosportliefhebbers naar de eerste trainingsrondjes van de Spanjaard, die met vlag en wimpel slaagt voor zijn Rookie Orientation Program.

[photo,304794,left,]

In de tussentijd staat de Grand Prix van Spanje op het programma. Alonso presteert het onmogelijke door zijn McLaren-Honda MCL32 bij zijn thuisrace op de zevende startplaats te nestelen, echter: na twee bochten is de kans op een mooi resultaat al verkeken. Op een roemloze twaalfde plaats komt Alonso over de meet: het is inpakken en wegwezen, op naar Indianapolis.

[photo,305056,left,]

De eerste collectieve trainingssessie is op 15 mei, een dag na de Grand Prix van Spanje. Alonso rijdt twintig rondjes en besluit de dag als negentiende, daar waar teammaat Marco Andretti gelijk op snelheid is en P1 pakt. "Alles liep op rolletjes. Een probleem met de ophanging kostte ons wat tijd, maar al met al was het een fantastische dag."

[photo,305086,left,]

Op dag twee legt Alonso 117 ronden af, ruim een halve raceafstand. Met een vierde plaats wordt de woensdag heel keurig afgesloten, alhoewel er niet veel wordt gereden die dag. Een straffe wind doet veel rijders besluiten niet teveel risico te nemen. "Voor mij vormen alle omstandigheden een goede les", spreekt Alonso naderhand.

[photo,305081,left,]

Een dag later, we spreken donderdag 18 mei, weet Alonso wederom P4 te behalen: ditmaal met aanzienlijk meer kilometers achter de boeg. De vierde positie lijkt haast aan de Spanjaard te kleven als ook op Fast Friday, de dag voor de kwalificaties, deze plaats wordt ingenomen.

[photo,305434,left,]

Alonso blinkt uit in de kwalificatie: eerst weet hij zich op zaterdag te plaatsen voor de Fast Nine, aldaar stormt hij op zondag naar een geweldige vijfde startplaats. Een razendknappe prestatie van de Spanjaard: het is niet velen gegeven om in hun eerste ovalrace op de tweede startrij te vertrekken.

[photo,305489,left,]

Na er andermaal goed bij te zitten op Carb Day, de vrijdag voor de race (P5) mag Alonso zich gaan opmaken voor de Greatest Spectacle In Racing. Ondertussen heeft Jenson Button zijn zitje ingenomen voor de Grand Prix van Monaco: zowel de Brit als Alonso's vaste teamgenoot Stoffel Vandoorne grijpen naast de punten in het prinsdom, ondanks een sterke kwalificatie.

[photo,306052,left,]

Na een wat mindere start baant Alonso zich een weg naar voren: na 37 rondjes leidt hij de race - onvoorstelbaar, maar waar. De wagens van Andretti Autosport zijn bijzonder sterk: naast Alonso tonen Alexander Rossi en Ryan Hunter-Reay zich vrijwel constant van voren.

[photo,306060,left,]

Alonso handhaaft zich met gemak bij de toppers en duelleert met gewezen Indy-coureurs. De Spanjaard valt door alternatieve strategieën van anderen terug naar de negende plaats, maar ook vanuit die positie weet hij zich naar voren te knokken.

[photo,306064,left,]

De droom spat echter uiteen in ronde 178, als ironisch genoeg de Honda-motor ermee ophoudt. Alonso baalt enorm, maar toont zich een goede verliezer en geeft te kennen graag terug te komen op de Brickyard. Waar naast Alonso ook Hunter-Reay en Charlie Kimball de strijd moeten staken met een falende Honda-krachtbron, daar wint Takuma Sato de wedstrijd juist met eenzelfde motor.

[photo,306127,left,]