De Formule 1-test van... Een grote 'wat als' voor Scott Dixon na F1-test

Als er bij Formule 1-tests een 'wat als'-verhaal hoort, is dat van Scott Dixon misschien wel het grootste. De Nieuw-Zeelandse coureur verovert in 2003, 2008, 2013, 2015, 2018 en 2020 de IndyCar-titel en kroont zich in 2008 tot winnaar van de Indy 500.

Na zijn eerste titel in de grootste formuleklasse van de Verenigde Staten krijgt Dixon in 2004 als 23-jarige coureur de kans om in een Formule 1-auto te testen. Dat gebeurt bij het team van Williams en het blijft niet beperkt tot één test. Hij mag eerst wat ronden rijden op het Franse circuit van Paul Ricard, waarna het Britse team hem naar Barcelona stuurt voor de tweede test.

Zijn eerste optreden verloopt uitstekend voor de kersverse IndyCar-kampioen, die in Frankrijk slechts drie tienden langzamer is dan vaste Williams-waarde Ralf Schumacher. In Barcelona moet Dixon echter nog één keer zichzelf bewijzen voor een eventueel F1-zitje in 2005. Die allerlaatste dag van de test loopt door omstandigheden, buiten zijn macht om, uit op een ramp. Slecht weer, versnellingsbakproblemen en een defecte aandrijfas ontnemen hem een echte kans om indruk te maken. Uiteraard baalt Dixon daar stevig van. "We stonden op de laatste dag zo'n 4,5 uur stil", blikt hij terug op die test in Spanje. "Ik ben ook over de zeik door het weer, maar je kunt er niet veel aan doen. Het is een beetje frustrerend, maar het hoort erbij. Het kan iedereen overkomen."

Hoewel de Kiwi al vroeg in zijn carrière furore maakte in de Verenigde Staten te maken, maakt hij één ding duidelijk: "Het is altijd mijn droom geweest om in de Formule 1 te rijden, waarschijnlijk omdat Nieuw-Zeeland in die zin wat meer naar Europa neigt. Maar het is erg moeilijk om daar door te breken. Het is met name moeilijk omdat ik een volledig seizoen in een ander kampioenschap rijd en andere races doe. De tijd en moeite die zo'n nieuw programma toevoegen, dat is best lastig om in te passen."

Het is aan Williams om na die tests te besluiten of zij Dixon in 2005 als vaste rijder willen hebben. Volgens chief operations engineer Sam Michael komt dat simpelweg neer op de vraag of zij genoeg potentie in hem zien, meer dan in de al ervaren F1-coureurs die op dat zitje azen. "Het is moeilijk om zo'n besluit te nemen", zegt Michael. "Je moet dan echt afvragen of iemand getalenteerd genoeg is om de ervaring van iemand anders te overtreffen, want iemand die niet op F1-circuits heeft gereden moet alles vanaf nul leren. Het vormt een deel van onze post-test analyse. Ik zou zeggen dat alles mogelijk is, maar op dit moment ligt er nog niet zo'n besluit op tafel. Het kan nog lang duren voordat we de knoop doorhakken." Michael is wel enthousiast over wat hij in de tests heeft gezien van Dixon. "Scott heeft zich er veel beter op aangepast dan ik had gedacht", erkent hij. "Zijn volwassenheid helpt omdat hij al veel ervaring in de racerij heeft. Zijn leeftijd helpt daar ook bij. Hij begrijpt waarom hij hier is en hij wil goed presteren. Dat kun je zeker in hem zien."

Foto: Sutton Images

Scott Dixon in de Williams BMW FW26 bij een F1-test.

Steun van F1-coureur

Bij Williams draait het dat jaar echter ook om de vraag wie er in 2005 zullen rijden. Weten het team Ralf Schumacher vast te houden, of moeten ze verder zoeken dan dat? Hoe het ook loopt, Michael ziet in Dixon wel een F1-kandidaat. "Of we nou wel of niet iets met hem gaan doen, hij heeft zeker zijn best gedaan om hier te komen en goed werk te leveren", stelt Michael. "Er bestaat geen twijfel over dat hij goed genoeg is voor de Formule 1. Hij heeft alle ingrediënten om een Grand Prix-coureur te worden." Zelf hoopt Dixon dat het zover komt dat Williams hem opbelt. "Het team heeft plannen voor wat zij moeten doen, maar als je de kans krijgt, dan moet je die grijpen. Als het goed uitpakt, dan is dat zo. Zo niet, shit. Je kunt het misschien opnieuw proberen, maar..."

Na de test krijgt Dixon bijval van Stefan Johansson, die in zijn 103 F1-starts tot twaalf podiumplaatsen komt. "Ik vind dat hij absoluut in de Formule 1 thuishoort, 100 procent", zegt de Zweed vol overtuiging. "Hij beschikt over alle kwaliteiten die daar vereist zijn. Het verbaast me niks dat hij het zo goed heeft gedaan. Toen hij 17 was kwam hij naar de VS en daar zag ik hetzelfde gebeuren. Hij is gewoon een natuurtalent, een ruw talent. Hij is in mijn optiek een van die coureurs die je eens in de tien of vijftien jaar tegenkomt, die vijf procent meer natuurlijke aanleg heeft dan de rest." Het zijn zeer lovende woorden van de F1-coureur, maar het mag niet baten. Williams wacht tot januari 2005 om de line-up af te ronden en wijst uiteindelijk Nick Heidfeld en Mark Webber als coureurs aan. Een gebrek aan ervaring op Europese circuits doet Dixon de das om.

Zo blijft er rond Dixon altijd de grote 'wat als'-vraag hangen. Al helemaal als we de tijd doorspoelen naar 2023, wanneer Dixon niet meer een kersvers IndyCar-kampioen is, maar zesvoudig kampioen. Hij wint in 2008 ook nog eens de Indy 500, een van de beroemdste races ter wereld. Zo slecht heeft zijn carrière dus uiteindelijk ook niet uitgepakt.