F1-openingsraces: 1989 - Mansell wint bij Ferrari-debuut
De Formule 1 heeft door de jaren heen enkele bijzondere openingsraces gekend. Een daarvan vindt plaats in 1989, op het Braziliaanse Grand Prix-circuit van Jacarepaguá, meteen de laatste F1-race op deze omloop.
Eind maart 1989 zijn veel ogen gericht op het team van Ferrari. Het team uit Maranello verschijnt in Brazilië met de F1-89 op het toneel en heeft in Gerhard Berger en nieuwe aanwinst Nigel Mansell een sterke line-up. Aan die Ferrari valt voor de concurrentie het nodige op, zoals het aeropakket, de push rod-vering en de nieuwe V12-motor. Toch gaat de meeste aandacht uit naar de nieuwe versnellingsbak van de Scuderia: Berger en Mansell beschikken namelijk over de luxe om met flippers achter het stuur te schakelen waar de rest van het veld nog vasthoudt aan de traditionele schakelbak. Het uiteindelijke doel van Ferrari is om hiermee de fouten van de coureurs tot een minimum te beperken en de betrouwbaarheid van de auto vooruit te helpen.
Al snel blijkt op Jacarepaguá dat dat laatste niet helemaal geslaagd is. In maar liefst drie van de vier sessies voorafgaand aan de getimede kwalificatiesessie begeeft de versnellingsbak van Mansell het door problemen met de hydraulische pomp die voor de zeer snelle schakelingen moet zorgen. Ferrari vecht tegen betrouwbaarheidsproblemen, iets wat in de winter voorafgaand aan het seizoen ook al veelbesproken is. In de paddock zijn die problemen het gesprek van de dag, al gaat het verder dan gesprekken. Er wordt al gewed op de hoeveelheid ronden die Berger en Mansell kunnen afwerken voordat de motor en versnellingsbak weer de geest geven. Voor Mansell zelf is het bovendien reden genoeg om alvast voor de zekerheid een vlucht eerder te boeken - al zegt hij dat pas na afloop met een knipoog. Kortom, het vertrouwen ontbreekt aan alle kanten.
Ondanks alle problemen weten zij zich wel gewoon te kwalificeren voor de kwalificatie, toen nog nodig om het veld terug te brengen tot dertig deelnemers. Tot blijdschap van het thuispubliek zet Ayrton Senna zijn McLaren-Honda op de pole-position en niet met de kleinste marge: ruim acht tienden onderscheiden hem en Riccardo Patrese voor die eerste startplek. Berger slaagt erin om achter deze twee te eindigen, op een tiende van een seconde van de Italiaanse Williams-coureur. Mansell heeft een wat moeizamere kwalificatie en geeft drie tienden toe op Berger, wat hem de zesde startplaats oplevert.
Foto: Sutton Images
Nigel Mansell aan de leiding in de Ferrari F1-89.
Wachten op problemen
Veel coureurs gaan er al van uit dat de Ferrari-coureurs de finish niet eens halen, maar dat weerhoudt Berger en Mansell er niet van om met de nieuwe versnellingsbak en het koppelsysteem van ontwerper John Barnard een uitstekende start te maken. Thuisheld Senna komt moeilijk weg van zijn eerste startplaats en Patrese zet zijn Williams meteen langszij. Datzelfde doet ook Berger, maar in de eerste bocht volgt er contact tussen de Oostenrijker en Senna, waarbij de Ferrari-coureur spint en Senna schade oploopt. Niet veel later valt Berger uit als gevolg van motorproblemen. Dat maakt de weg vrij voor Patrese om aan de horizon te verdwijnen, maar daar denkt Mansell, door zijn agressieve rijstijl tot 'Il Leone' bestempeld door de Tifosi, anders over. In ronde drie haalt hij Thierry Boutsen in en opent hij de jacht op diens teamgenoot Patrese.
Pas in ronde 16 komt het echt tot een aanval om de leiding en die neemt Mansell dan ook over. Boutsen valt uit, waardoor de druk achter Mansell afneemt. De Brit komt binnen voor zijn pitstop maar Patrese rijdt door. Alain Prost is dan echter aangesloten en haalt Patrese in voor de leiding in de race. Niet veel later komt ook Mansell opnieuw voorbij gevlogen in de felrode F1-89 en richt zijn vizier op de McLaren-Honda van Prost. De Fransman worstelt op zijn oude banden en kan niet verdedigen tegen de machtige V12 van Ferrari. 'Le Professeur' hoopt dan uiteraard dat de Ferrari, met al haar problemen, voor het einde van de race nog de geest geeft. Ronde na ronde rijdt Mansell echter gewoon door, totdat hij opnieuw binnenkomt voor een pitstop. Dit keer worden niet alleen de vier banden, maar ook het stuur verwisseld omdat deze te los zit.
Mansell sluit daardoor weer aan achter Prost, maar rekent ook weer net zo snel af met de McLaren-coureur. Patrese speelt dan al geen rol van betekenis meer: hij moet zijn Williams aan de kant zetten. Na 61 ronden, 1 uur en 38 minuten, komt Mansell als eerste over de streep in zijn debuutrace voor Ferrari. In een weekend waarin hij geplaagd wordt door problemen door de nieuwe technische innovatie van Ferrari, pakt hij tegen alle verwachtingen in de zege. Het is tijd voor een feestje, al eindigt het ook met wat meer rood dan alleen dat van Ferrari: Mansell haalt zijn hand open aan de fraaie, maar dus ook scherpe trofee. Kortom, een weekend om nooit te vergeten voor de F1-kampioen van 1992. "Ik was optimistisch, maar ik had nooit gedacht dat de auto het zou volhouden. Ik kan het nu nog amper geloven", spreekt hij na afloop van de race. "Het is gewoon geweldig om weer hier te staan."
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Beste reacties
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.