F1 Legends: Vijf laatste races die deze eeuw wél spannend waren

Dit seizoen was de strijd om de wereldtitel in de Formule 1 al vroeg beslist. Na de Grand Prix van Japan was Max Verstappen niet meer in te halen, al was het ver daarvoor eigenlijk ook al duidelijk dat hij ging winnen. Eerder deze eeuw hebben we wel spannende titelfinales gezien. De apotheose va titelstrijd in 2021 spant daarbij de kroon. Aangezien daar zoveel over geschreven is en er in dit verband niet zo veel aan toe te voegen is, laten we die in dit artikel buiten beschouwing. In deze aflevering van F1-legends kijken we terug op vijf andere spannende F1-seizoensfinales in de afgelopen jaren.

2007 – titel voor Kimi Raikkonen

In 2007 konden er bij aanvang van de laatste race nog drie coureurs kampioen worden. Bij McLaren waren tweevoudig en regerend wereldkampioen Fernando Alonso en debutant Lewis Hamilton nog in de race. De twee heren begonnen het seizoen als vrienden, maar konden uiteindelijk niet meer door een deur. Alonso zag dat hij niet de kopman was, iets wat hij wel verwacht had. Het dieptepunt kwam in Hongarije, waarin Alonso Hamilton bewust ophield zodat hij zich niet meer kon verbeteren in het derde deel van de kwalificatie. Ondertussen was McLaren ook nog betrokken bij een spionageschadaal. Alonso wantrouwde het team dusdanig, dat hij een FIA-official in de McLaren-box wilde bij de laatste race, om zeker te weten dat Hamilton geen voorkeursbehandeling kreeg.

Hamilton had de wereldtitel al in China kunnen winnen, maar gleed eraf bij het inrijden van de pitstraat. Fernando Alonso maakte een race eerder op Fuji een grote crash mee. Het zorgde ervoor dat Kimi Raikkonen, die tot dan toe een relatief onzichtbaar seizoen reed met wel een paar zeges, ineens in kon stappen en mee kon vechten voor de titel.

In de finale pakten Felipe Massa en Raikkonen de eerste en tweede plek. Hamilton maakte een foutje toen hij Alonso wilde blokken voor plek drie. Toen Hamilton bijna terug was op een plek die goed genoeg was voor de titel, ging zijn versnellingsbak ineens kapot. Hij kon hem herstarten, maar de Brit verloor veel tijd. Met een derde plek leek Alonso de titel binnen te halen, maar door een tactische truc kreeg Ferrari na de tweede pitstop Raikkonen voor Felipe Massa. Die overcut levert de Fin zijn eerste en enige wereldtitel op. Zowel Alonso als Hamilton kwamen een punt te kort. Één puntje. Het is het kleinste gat tussen P1 en P2 dat er deze eeuw geweest is.

Tekst gaat verder onder de foto

Kimi Raikkonen viert zijn wereldtitel op het podium.

Foto: Sutton Images

2008 – titel voor Lewis Hamilton

In 2008 was de strijd tussen McLaren en Ferrari misschien nog wel intenser. Met name Lewis Hamilton en Felipe Massa maakten er een schitterende show van. Regerend kampioen Raikkonen liet het een beetje afweten, en Heikki Kovalainen kon als nieuwe teamgenoot van Hamilton niet zoveel betekenen bij McLaren.

Het was een seizoen waarin het initiatief alle kanten op sprong. Rijdersfouten van zowel Hamilton als Massa kwamen regelmatig voor. Zo reed Hamilton bij een rood licht aan het einde van de pitstraat achterop auto’s die netjes stonden te wachten, en besloot Felipe Massa in Singapore met tankslang en al weg te rijden bij zijn pitstop. Hamilton gaf op zijn beurt een galavoorstelling op Silverstone nadat hij in de Britse regen bijna het hele veld op een ronde reed. Massa had ook zijn sterke dagen. Verder waren er ook mechanische DNF’s en was er een hoop gezeur over de stewards, die behoorlijk inconsequent waren en met name Hamilton hard aanpakten. Het seizoen stond ook bekend vanwege de verrassende winnaars. Robert Kubica won in de BMW in Canada, Sebastian Vettel zegevierde in de Toro Rosso op Monza en Fernando Alonso pakte twee zeges in de Renault, al was die in Singapore niet helemaal eerlijk verlopen.

Alles kwam neer op de seizoensfinale. Hamilton had aan een vijfde plaats op Interlagos genoeg. Het regende en het zou enorm spannend worden. De race verliep chaotisch en de enige die echt weg was, was Felipe Massa. Hij moest de race eigenlijk winnen, en dat deed hij ook. Het spannende was, of Hamilton vijfde zou worden. De jonge Brit reed precies op de goede plek, toen het met nog minder dan tien ronden te gaan zo hard begon te regenen dat iedereen naar binnen ging voor regenbanden. Tenminste: bijna iedereen. Hamilton kwam als vijfde terug op de baan, maar met nog een paar rondjes te gaan ging hij wijd. Sebastian Vettel passeerde de man uit Stevenage en het leek opnieuw helemaal mis te gaan. Maar toen, in de allerlaatste bocht, reed er ineens een langzame Toyota. Timo Glock was niet gestopt en Hamilton glipte erlangs. Het was feest in de pitbox van Ferrari, want zij dachten de titel gewonnen te hebben, maar uiteindelijk kwam het besef en barstte het feest los bij de buren van McLaren. Een veel bizarder slot dan dit zal je niet heel snel meet tegenkomen in de Formule 1, al kwam vorig jaar ook wel weer in de buurt.

Tekst gaat verder onder de foto

Lewis Hamilton in actie tijdens de finale van het seizoen van 2008.

Foto: Glenn Dunbar / Motorsport Images

2010 – titel voor Sebastian Vettel

In 2010 konden er in de laatste race nog vier coureurs wereldkampioen worden. Red Bull had over het hele jaar genomen de snelste auto, maar met name Sebastian Vettel liep tegen veel mechanische pech aan. In Australië en Zuid-Korea viel de Duitser vanuit leidende positie uit, en ook in Bahrein gooide een motorprobleem, roet in het eten. Verder maakte Vettel ook nog wel een aantal rijdersfouten. Zijn teamgenoot Mark Webber kende een aantal hele sterke dagen, maar had ook te maken met het feit dat het team Vettel eigenlijk boven hem verkoos. In Groot-Brittannië reed de man uit Heppenheim zijn nieuwe vleugel kapot, waarna hij die van Webber op zijn auto kreeg. Webber won de race, en riep na afloop de beroemde woorden: “Niet slecht voor een tweede coureur, proost!” Ook een bekend moment is de race waar beide Red Bull-coureurs samen crashten in Turkije.

Alonso reed zijn eerste seizoen bij Ferrari, en had ook duidelijk de voorkeur boven Felipe Massa. Op Hockenheim kreeg Massa te horen: “Felipe, Fernando is sneller dan jij”. Een verkapte, maar overduidelijke teamorder. Alonso was constanter dan de Red Bulls en ging als leider de seizoensfinale in. Ook Lewis Hamilton maakte in de McLaren nog kans op de titel.

In die seizoensfinale pakte Vettel de pole. Hij reed weg en kende een probleemloze middag. Daarachter ging het volledig mis voor Webber en met name Alonso. De beide heren kregen vroeg de call om naar binnen te gaan, en kwamen klem te zitten in het verkeer. Alonso en Webber zaten de hele race vast achter de Rus Vitaly Petrov. De Renault-coureur verdedigde zijn zesde plaats hard, en zo kon Vettel zijn eerste wereldtitel pakken. Hij won de race, voor Hamilton en Jenson Button. Vettel stond het hele jaar niet bovenaan het kampioenschap, behalve na de laatste race. Het gaf een hele nieuwe definitie aan pieken op het juiste moment. Het betekende ook de eerste constructeurstitel voor Red Bull Racing.

Tekst gaat verder onder de foto

Sebastian Vettel geëmotioneerd na het behalen van zijn eerste wereldtitel.

Foto: Sutton Images

2012 – titel voor Sebastian Vettel

In 2012 was het opnieuw Vettel tegen Alonso. De eerste zeven races werden door zeven verschillende coureurs gewonnen. Button won in Australië, Alonso in Maleisië, Nico Rosberg pakte de eerste zege voor Mercedes in China, Vettel zegevierde in Bahrein, Pastor Maldonado stuntte met Williams in Spanje, Webber pakte zijn tweede zege in Monaco en Hamilton was de beste in Canada. Later in het seizoen zou ook Raikkonen nog een race winnen in de Lotus. Vettel en Alonso waren over het hele jaar de sterksten. Vettel had een veel snellere auto dan die van Alonso. De Spanjaard zei zelfs meteen dat zijn auto geen kampioenswaardige machine was. Toch wist Alonso te pieken op speciale momenten, zoals een zege in de regen in Maleisië, en zijn speciale comeback in de straten van Valencia. Vettel won in de eerste dertien races slechts een keer, en had meerdere malen mechanische pech.

Het omslagpunt kwam in Azië. Vettel pakte achtereenvolgens zeges in Singapore, Japan, Zuid-Korea en India en Alonso verloor punten met uitvalbeurten bij startcrashes in Japan, en ook al eerder in België. Voorafgaand aan de laatste race was het verschil dertien punten in het voordeel van Vettel. In die seizoensfinale in Brazilië was het wederom nat. Vettel startte als vierde, Alonso als achtste. De Duitser maakte een horrorstart mee. Eerst werd hij geblokt door teamgenoot Webber, daarna spinde hij door een tik van Bruno Senna. De Red Bull was zwaar beschadigd, maar Vettel kon zijn weg vervolgen. In de constant wisselende omstandigheden had iedereen het lastig. Nico Hülkenberg leidde lang in de Force India, maar crashte met Lewis Hamilton. Ook Alonso had meerdere momenten. Vettel vocht zich knap terug. Michael Schumacher, die zijn laatste Formule 1-race reed, liet Vettel passeren en zo reed hij veilig de top-zes binnen. Toen het in de slotfase steeds harder ging regenen crashte Paul di Resta zwaar. Er kwam een safety car-situatie en de wedstrijd was afgelopen. Vettel was voor de derde keer wereldkampioen geworden.

Tekst gaat verder onder de foto

Sebastian Vettel met schade aan zijn Red Bull Racing RB8.

Foto: Sutton Images

2016 – titel voor Nico Rosberg

Na twee verloren jaren wilde Nico Rosberg wraak op Lewis Hamilton. De Mercedes was sinds 2014 dominant, en Lewis Hamilton ging er twee jaar lang met de titels vandoor. Dit tot grote frustratie van Nico Rosberg. De band die ooit zo sterk was, ging volledig kapot omdat ze meerdere keren tegen elkaar aanreden. Rosberg wilde alles op alles zetten om tóch een keer te winnen.

In 2016 was de Mercedes nog steeds de beste auto. De Zilverpijlen zouden 19 van de 21 races winnen. Alleen Max Verstappen en Daniel Ricciardo zouden een zege meepikken. Rosberg begon sterk aan het seizoen en pakte vier zeges op rij, terwijl Hamilton meerdere keren pech had. Later in het seizoen kwam Hamilton er steeds beter in. In lastige omstandigheden won hij races en maakte zijn Duitse rivaal fouten. De beslissing leek te vallen in Maleisië, toen Hamilton vanaf de leiding zijn motor opblies, terwijl Rosberg op dat moment buiten de podiumplekken lag. De drie races die volgden, won Hamilton echter allemaal en zo kwam het toch allemaal aan op de finale.

Rosberg hoefde alleen maar tweede te worden, als Hamilton zou winnen. De Engelsman pakte de kop en Rosberg sloot aan, nadat hij wel met een riskante move aan Max Verstappen voorbijging. Hamilton besloot een alles of niets-poging te doen om de titel binnen te halen. Hij ging extreem langzaam rijden. Met de handrem erop zat Rosberg vlak achter hem. Daarachter kwamen echter ook Sebastian Vettel en Max Verstappen aanzetten. Elke ronde ging Hamilton trager rijden in de hoop dat Vettel en Verstappen zouden aanvallen. Het zag er bizar uit, en Mercedes gaf Hamilton meerdere malen de instructie om gas bij te geven. Hamilton verdomde dit, maar tot zijn spijt zag hij dat Rosberg standhield en veilig als tweede over de lijn kwam.

Een paar dagen na de finale maakte Rosberg bekend te stoppen met Formule 1. De strijd met zijn teamgenoot had zijn tol geëist. De Duitser kan echter wel voor altijd zeggen dat hij wereldkampioen in de Formule 1 is, en dat hij Hamilton heeft verslagen.

Tekst gaat verder onder de foto