F1-legends: Panis, de enkelvoudig GP-winnaar die won in Monaco

Vraag aan een Formule 1-coureur welke Grand Prix hij (nog) dolgraag wil winnen, dan is de kans heel groot dat Monaco wel genoemd wordt. Nee, de race biedt echt niet altijd het spektakel dat je verwacht. Maar het feit dat de rijders met meer dan 250 kilometer per uur door de straten jakkeren, is natuurlijk magistraal. Kijk gerust de beelden terug van racelegende Ayrton Senna die in 1990 met de McLaren-Honda een bizar kwalificatierondje reed (en let vooral op het schakelwerk).

Vandaag gaan we het hebben over Olivier Panis. Panis reed in 1996 zijn derde F1-seizoen voor het team van Ligier. De Honda-aangedreven JS43 had hem in dat jaar tot aan Monte-Carlo één punt, twee finishes buiten de top-zes - in die tijd kregen alleen de eerste zes coureurs punten - en twee uitvalbeurten bezorgd. De kans dat de Fransman voor de overwinning kon gaan in de nauwe straten van Monaco was dan ook bijzonder klein. Maar bij het zien van de grauwe lucht en nattigheid op straat, moet zijn hart toch een klein sprongetje gemaakt hebben. Het regende en dat betekent in Monaco vaak dat er meer kansen liggen voor coureurs die normaal gesproken met moeite in de punten raken. Panis bereidde zich voor net zoals hij altijd deed, niet wetende wat hem die dag te wachten stond en waar de F1-fans op getrakteerd zouden worden. Hij liet zijn vrouw voor de start echter wel weten dat hij die dag op het podium zou finishen. Zij moest erom lachen.

De Ligier-coureur had zich in de droge kwalificatie op zaterdag naar de veertiende startpositie gereden, al had er zonder een probleem met de elektronica meer ingezeten. In de warming-up zondagochtend reed Panis in natte omstandigheden de snelste rondetijd. Hoewel de regen kort voor de GP stopte, kwam Panis al glibberend en glijdend van zijn plek bij het doven van de rode lichten. Dit leverde hem meteen plaatsverlies op. Martin Brundle kwam in zijn Jordan langszij, waardoor de Franse rijder als vijftiende de eerste bocht indook, maar als veertiende weer uitkwam. Jos Verstappen parkeerde zijn Footwork Arrows in de bandenstapels en lag als eerste uit de race. Ook de Grand Prix van Giancarlo Fisichella en polesitter Michael Schumacher zaten er door de nattigheid na een aantal honderd meter al op.

Start van de Grand Prix in Monaco

Foto: Motorsport Images

Uitvalfestijn

In de rondjes daarna vielen meerdere coureurs uit, waardoor Panis stukje bij beetje opschoof naar de voorhoede. Achteraf liet hij weten zich goed te voelen op dat moment en overtuigd was van een goed resultaat. Een flinke knokpartij met Ferrari-coureur Eddie Irvine voor P3 was er wel, maar daar gebeurde niets geks. Panis won die strijd. Na dat gevecht bestond de top-drie uit Hill, Jean Alesi en Panis. Uiteindelijk was ook raceleider Damon Hill de pineut. Met een rokende motor moest hij zijn Williams langs de kant zetten. Plots lag de man uit het Franse Oullins op de tweede positie, achter landgenoot Alesi. Bizar genoeg werd ook de race van Alesi verstierd (ophanging), waarmee er nog maar negen coureurs in actie waren. Panis ging aan de leiding van de race, gevolgd door David Coulthard en Herbert. In de slotfase werd het nog kritiek. Er werd Panis verteld dat de finish wellicht niet gehaald kon worden door een tekort aan brandstof. Hij vroeg aan zijn team welke rondetijden hij moest rijden en raakte ook de zesde versnelling uiteindelijk niet meer aan.

En terwijl de Ligier-coureur genoeg zorgen had, bleef het uitvalfestijn maar voortduren: Jacques Villeneuve, Luca Badoer, Irvine, Mika Salo en Mika Hakkinen; allen stapten voortijdig uit. Dit hield in dat er nog maar slechts vier coureurs in actie waren, terwijl er weer lichte regen begon te vallen. Coulthard begon in te lopen op Panis, maar die gaf op zijn beurt nog was gas bij. Gezien het brandstofniveau ging dit gepaard met veel risico. Uiteindelijk kwam de Fransman met een verschil van iets minder dan vijf seconden eerder over de meet dan Coulthard. Herbert completeerde het podium.

Olivier Panis, David Coulthard en Johnny Herbert op het podium

Foto: Sutton Images

Zijn JS43 reed nooit meer

Alle aandacht ging natuurlijk uit naar wat Panis zojuist gedaan had. "Ik stopte de auto voor het podium, maar die kon vervolgens niet meer gestart worden. Er was geen brandstof meer", aldus Panis tegen de officiële F1-website. "Dit was op de geboorte van mijn kinderen na, de allermooiste dag uit mijn leven. Het was iets groots voor mij. Ik kreeg ook meer respect in de paddock. Ik was een Grand Prix-winnaar." De JS43 werd teruggestuurd naar Japan, opnieuw opgebouwd en daar ten toon gesteld. De F1-auto zou nooit meer een Grand Prix rijden. Het werd Panis' eerste en uiteindelijk ook enige F1-zege.