F1 2016, wat een jaar: de hoogtepunten van Olav Mol

Voor Formule 1-liefhebbers in Nederland was 2016 een jaar om nooit te vergeten. Max Verstappen schreef geschiedenis door als eerste Nederlander ooit een Grand Prix te winnen en mede daardoor is de sport populairder dan ooit. Olav Mol, sinds jaar en dag de stem van de Formule 1 in Nederland, blikt in zijn boek 'F1 2016, wat een jaar' terug op het afgelopen seizoen. GPUpdate.net vroeg de commentator van Ziggo Sport om drie persoonlijke hoogtepunten van het jaar eruit te pikken.

1) Van één naar drie

"Het eerste dat ik eruit wil pikken van 2016, waar het boek ook mee begint: ineens ging ik weer op reis met collega's", zegt Mol over de veranderingen bij Ziggo Sport. "Dat was toch wel bijzonder. Twee jaar lang heb ik alles tijdens de Grands Prix in mijn uppie gedaan. Dat voelde toen niet als iets heel heftigs, maar als je dan ineens gezelschap hebt merk je hoeveel leuker dat is. Ik moest er ook echt even aan wennen: in Australië, tijdens de eerste race, stond ik soms gewoon op als mijn werk erop zat, klaar om te vertrekken. Tot ik ineens besefte: o ja, er zijn ook nog twee collega's aan het werk, waar ik even rekening mee moet houden."

"Doordat we dit jaar voor het eerst weer met z'n drieën op pad gingen, naast mezelf waren dat een pitreporter (Jack Plooij) en een cameraman, konden we veel beter de kijker bedienen. Voorheen kon ik de coureurs niet meteen opvangen na een sessie, omdat ik dan nog commentaar moest geven. Daarna moest ik snel met mijn camera naar beneden. Nu kon Jack dat doen. Het product is daardoor een stuk beter geworden en daar ben ik heel blij mee, want ik heb veel zieltjes moeten winnen bij Ziggo om dit voor elkaar te krijgen. Ik heb keihard gewerkt om uit te leggen wat mijn punt was en dit af te dwingen. Natuurlijk hielpen de kijkcijfers mij ook gedurende dit jaar. Het draaide eerst om voetbal, voetbal en nog eens voetbal bij Ziggo, maar als je dan ziet dat FC Barcelona-Real Madrid 500.000 kijkers trekt en de Formule 1,2 miljoen, geeft dat mij weer extra brandstof in de discussie. De gesprekken met de directie van Ziggo zijn trouwens nog steeds gaande, we zouden graag volgend jaar een live-verbinding met Jack hebben. Ik maak me daar hard voor. Want ik zie de kijker als mijn klant. Ik werk voor Ziggo, maar vooral voor de kijker."

2) De dag van Max in Barcelona

Het tweede dat Mol eruit pikt van 2016 zal niemand verbazen: "Er was iets op 15 mei, hè", zegt de commentator lachend. "Heel Nederland zal daar bijzondere herinneringen aan hebben. Het is zo mooi als sport en emotie samenvallen. Dan blijk je mensen te kunnen raken, zonder ze aan te raken."

Gestart vanaf de vierde startplek won Max Verstappen zijn eerste race voor Red Bull Racing. Tot 15 mei ging er nooit een Nederlander aan de leiding van een Grand Prix, ineens hadden 'we' een winnaar. "In mijn commentaar bleef ik lang voorzichtig", blikt Mol terug op die race. "Het is zo mooi om achteraf te zien wat er tijdens die race allemaal al loskwam. In voetbalstadions werd tijdens de race zelfs de naam van Max gescandeerd. Ongekend. Bizar. Prachtig. Het is zo mooi hoe alles dat weekend samenviel. Zijn eerste race bij het team, waarbij iedereen bij Red Bull vooraf tegen Max gezegd had dat hij gewoon maar de auto moest leren kennen en dat een zesde of zevende plek prima zou zijn. Natuurlijk crashten de twee Mercedessen, maar dat gebeurde al in rondje één. Als dat nou in de laatste ronde was gebeurd, had je misschien kunnen zeggen dat hij de zege cadeau kreeg. Nu absoluut niet. Het was echt geen 'walk in the park' en het laatste deel van de race had hij Kimi Raikkonen in zijn nek hijgen."

In de slotronde, toen duidelijk werd dat Verstappen echt ging winnen, werd Mol emotioneel. "Sportoverwinningen kunnen zó mooi zijn. Ik zat gewoon te janken, maar moest tegelijk ook doorpraten. Dat schijnt namelijk mijn vak te zijn. Ik heb wel eens eerder een brok in mijn keel gehad bij bijzondere overwinningen of kampioenschappen, maar nooit eerder voelde ik zoveel emotie. Het was ook een momentje van zelfreflectie. Je denkt aan je hele carrière en de mensen die je dierbaar zijn en dit niet meer meemaken. Mijn moeder, bijvoorbeeld. Ze belde mij altijd, na iedere race. In 2000 overleed ze en het jaar erna heb ik het daar best moeilijk mee gehad. Als ik dan in de auto zat op weg terug van een race schoot door mijn hoofd op welk punt van de route ze me het jaar ervoor nog belde. Die zondag in Barcelona kwam alles weer een beetje samen, mijn hele carrière in de Formule 1. Dit is gewoon echt mijn sport."

Het commentaar van Mol in de laatste bochten van de race is inmiddels legendarisch. Hij is ermee bekroond met een Theo Koomen Award, zo werd zaterdag bekendgemaakt door NPO Radio 2, een zeer prestigieuze onderscheiding in de mediawereld. Mol is daar trots op en benadrukt hoe bijzonder zijn vak is: "Als commentator kan je niet nadenken over wat je gaat zeggen. Je zit in het moment, het gaat zoals het gaat."

3) De climax in Spielberg

Als derde moment dat hij eruit wil lichten kiest Mol voor de laatste ronde van de Grand Prix van Oostenrijk. Nico Rosberg ging aan de leiding, Lewis Hamilton volgde en in de laatste kilometers van de race koos de Brit de aanval. Het eindigde in tranen, vooral voor Rosberg, en had als gevolg dat Verstappen opschoof naar P2. "Dit is nou het leuke aan Formule 1", vindt Mol. "Aan de start staan 22 coureurs en als de lampen uitgaan weet je nooit hoe het gaat lopen. Soms valt een beslissing al in kilometer één, soms pas in kilometer 301."

Mol zag in die laatste ronde iets dat hij niet eerder gezien had: een knokkende Nico Rosberg. "Voor het eerst liet Rosberg zijn auto staan. Daarvoor, alle andere keren, kon hij als brave Mercedes-werknemer wegduiken. Nu liet hij hem voor het eerst staan en prompt vond hij bijna zijn Waterloo." Mol vond het prachtige sport: "Geweldig. We moeten dankbaar zijn voor zulke gevechten. Laten we eerlijk zijn: het is dat de Mercedes-boys dit seizoen zo dicht bij elkaar zaten, anders was de dominantie van het team nog vervelender geweest. Nu hadden we continu twee wedstrijden in de wedstrijd: één tussen beide Mercedessen en één erachter."

Die laatste ronde op de Red Bull Ring gaf Mol ook op professioneel gebied voldoening. "Als commentator hoop je altijd dingen te roepen, voordat het gebeurt. Als Vettel de pits induikt, hoef ik niet te roepen dat Vettel de pits induikt. Dat kan iedereen zien. En als Hamilton naast Rosberg zit, kan iedereen dat ook zien. Maar in Oostenrijk zei ik een bocht eerder dat Hamilton ging aanvallen, vervolgens gebeurde het ook. Dat maakt je een 'oké commentator', denk ik."

Mooiste jaar ooit

Twee weken na de seizoensfinale in Abu Dhabi en een week nadat wereldkampioen Rosberg prompt zijn afscheid aankondigde, iets dat gebeurde pal nadat Mol zijn boek naar de drukker gebracht had, staat vast dat 2016 een Formule 1-jaar om nooit te vergeten geworden is. Ook voor Mol, iemand die toch al heel wat jaartjes meegaat in dit wereldje. "Dit jaar steekt er echt bovenuit, ja. Daarom heb ik het boek ook geschreven. Het was 'by far' het mooiste jaar, wat mij betreft. Het is prachtig dat we nu, als we Formule 1 kijken, een stukje nationale trots mogen voelen. Dat is voor iedere sport goed, zo ging half Nederland tennissen toen Richard Krajicek Wimbledon won en geeft Dafne Schippers het atletiek een impuls. Dat doet Max met de Formule 1. En dat van maart tot en met november. Soms drama, soms euforie. Geweldig om mee te maken."

Het boek '2016, wat een jaar' van Olav Mol is online te bestellen en verkrijgbaar vanaf volgende week.

[photo,298009,left,]