Analyse

Eindrapport Nico Hülkenberg: Werkpaard is geen sierpaard geworden

Nico Hülkenberg heeft afscheid genomen van de Formule 1. Voorlopig althans, want als het aan de Duitser ligt, keert hij nog eens terug op de grid. Maar heeft de Hulk daarvoor genoeg indruk gemaakt? Motorsport.com maakt de balans op.

Eindrapport 2019 Nico Hülkenberg, Renault

Eindrapport 2019 Nico Hülkenberg, Renault

Motorsport.com Global

Eindrapporten 2019

Alle eindrapporten van de Formule 1-coureurs en -teams na het seizoen 2019.

Nico Hülkenberg in het F1-seizoen 2019:

Positie in het wereldkampioenschap: 14
Aantal WK-punten: 37
Beste resultaat: 5e (Italië)
Beste startpositie: 6e (Italië, Rusland)

Rapportcijfer: 6,5*

Hülkenberg is wat je noemt een degelijke kracht. 'Solide' is misschien nog wel een beter woord. De Duitser slaat qua snelheid absoluut geen modderfiguur en doet ook nauwelijks gekke dingen. Een coureur die qua niveau dus zeker F1-waardig is, meer dan bepaalde andere rijders op de grid. De vervolgvraag is alleen: is hij de status van 'nuttige kracht' ooit ontstegen? De statistiek van 177 GP-starts zonder podium - een absoluut record - doet vermoeden van niet.

Een bijbehorende vraag is natuurlijk in hoeverre dat aan de auto of aan het poppetje achter het stuur heeft gelegen. Alhoewel je bij Hülkenberg gerust mag zeggen dat het leeuwendeel van de verklaring in de auto' schuilt, pleit dat hem nog niet vrij. Hoe is het anders te verklaren dat Toro Rosso, toch ook een zwakke broeder, dit jaar wel tweemaal het ereschavot heeft bereikt? Het gaat er in die gevallen om toe te slaan onder unieke omstandigheden. Komen bovendrijven als de gangbare F1-wetten de prullenbak in kunnen en het op de coureur aankomt.

Juist op dat vlak heeft Hülkenberg wat steekjes laten vallen. Dit jaar vooral op de Hockenheimring. De Hulk toonde zich tijdens zijn thuisrace snel in de regen en leek eindelijk op weg naar dat felbegeerde podium. Totdat dat ene foutje weer roet in het eten gooide. Een schande is het niet, want bocht twaalf (en vooral de spekgladde uitloopstrook ernaast) eiste meer slachtoffers van naam en faam. Zo vond Charles Leclerc er zijn Waterloo en ontsnapte Lewis Hamilton ternauwernood.

Tekst gaat verder onder video:

Toch waren juist dit de momenten waarop Hülkenberg zijn klasse had kunnen (cq moeten) tonen. Al was het maar voor één keer geweest, zoals Daniil Kvyat en Pierre Gasly namens Toro Rosso wel deden. Het maakt dat Hülkenberg de status van nuttige kracht, een werkpaard, nooit heeft kunnen ontstijgen. Hij is met andere woorden geen sierpaard geworden, geen coureur die mensen zich over tig jaar nog zullen herinneren vanwege dat ene briljante moment. En juist dat maakt de kans op een comeback kleiner.

In het onderlinge duel met Daniel Ricciardo heeft Hülkenberg het onderspit moeten delven. Ook weer geen schande, de reputatie van Ricciardo is immers bekend en de Hulk werd zeker niet zoek gereden door de Australiër. Desondanks valt dit ook als een gemiste kans te zien. De sympathieke Duitser heeft nooit bij een topteam mogen rijden en zag de strijd met Ricciardo dus als zijn ultieme kans om te laten zien wat hij in zijn mars heeft. Het verliezen van die strijd bevestigt andermaal het verhaal van Hülkenbergs carrière: een goede en uiterst sympathieke F1-coureur, maar geen hoogvlieger. Een werkpaard dus en jammer genoeg geen sierpaard.

*Het rapportcijfer is het gemiddelde van de beoordeling van de vier Formule 1-redacteuren van Motorsport.com Nederland.

Erwin Jaeggi: 7,0
Filip Cleeren: 6,5
Ronald Vording: 6,5
Mark Bremer: 6,0

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Honda en Red Bull in gesprek over F1-rol Yamamoto
Volgend artikel Bottas: "Australië blijft mijn hoogtepunt van het jaar"

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland