Eindrapport Lewis Hamilton: Grootmeester regeert met ijzeren hand

Aan de top komen is moeilijk, maar aan de top blijven is nog vele malen moeilijker. Het is niet voor niets een gevleugelde uitspraak in de sportwereld en is precies wat Lewis Hamilton zo goed maakt, evenals zijn werkgever Mercedes. De Brit levert jaar in, jaar uit zonder daarbij tekenen van verzadiging of verzwakking te tonen. Er wordt gesproken over de interesses van Hamilton buiten de racerij, maar die hebben nog niets afgedaan aan zijn focus op het circuit. De Britse veelwinnaar blijft hongerig en mede daardoor messcherp.

De statistieken zijn dan ook niets minder dan indrukwekkend te noemen. Hamilton heeft Michael Schumacher qua wereldtitels geëvenaard, maar hij is de Duitser wat betreft overwinningen (95) en pole-positions (98) al voorbijgestreefd. Statistisch is Hamilton daardoor aantoonbaar de meest succesvolle Formule 1-coureur aller tijden. Maar de hamvraag luidt of de woorden ‘meest succesvol’ ook kunnen worden ingeruild voor ‘beste’? Een schier onmogelijke vraag om te beantwoorden, aangezien verschillende tijdperken per definitie niet met elkaar te vergelijken zijn.

Lees ook:

Wel valt te concluderen dat de combinatie Hamilton-Mercedes in de moderne Formule 1 met ijzeren hand regeert, nog steeds. Dat boort meteen een hele andere en ook schier eindeloze discussie aan: in hoeverre zijn alle successen van Hamilton toe te schrijven aan een extreem dominante auto en in hoeverre aan het talent van de man achter het stuur? Het genuanceerde antwoord luidt dat het hand in hand gaat, zoals dat in de Formule 1-historie altijd al het geval is geweest. Natuurlijk heeft Hamilton zijn succes voor een groot deel te danken aan een dominante auto, maar zeker niet volledig. Dat zou veel te kort door de bocht zijn.

Zo heeft Hamilton zijn klasse ook al voor het Mercedes-tijdperk getoond (denk aan de eerste seizoenen met McLaren) en is er een duidelijke reden waarom zijn rapportcijfer behoorlijk hoger uitvalt dan het cijfer voor teamgenoot Valtteri Bottas. De reden werd vooral zichtbaar in Turkije, waar de Fin kopje onder ging en Hamilton met groot vertoon van macht zijn zevende wereldtitel veiligstelde. In die race heeft Hamilton laten zien hoe compleet hij is. Niet alleen hoe snel, maar ook hoe goed qua bandenmanagement en in het herkennen van de juiste momenten. Zo hield hij zich koest in de hectische openingsfase en schoof hij nadien gestaag op. Hamilton is bovenal de juiste man op de juiste plaats. Hij maakt Mercedes sterker en Mercedes maakt hem sterker. Samen zijn ze ook in 2020 weer een overslaanbare combinatie gebleken.