Eindrapport Charles Leclerc: Ruim voldoende, maar de glans ontbrak

Het Formule 1-seizoen van Charles Leclerc

Positie in het wereldkampioenschap: 7
Aantal WK-punten: 159
Aantal overwinningen: 0
Beste startplaats: Pole-position (Monaco en Azerbeidzjan)
Beste resultaat: 2e plaats (Groot-Brittannië)

Rapportcijfer: 7,7

"Dat is P7 in het kampioenschap, zeker? Mijn felicitaties aan Carlos, hij heeft echt een geweldig jaar afgewerkt. En bedankt voor alles dit jaar, voor al het harde werk. Dit is zeker niet mijn beste seizoen geweest, maar ik zal er alles aan doen om volgend jaar sterker terug te keren. Hopelijk vechten we dan ook voor betere posities." Het zijn de woorden die Charles Leclerc meteen na afloop van de Grand Prix van Abu Dhabi uitsprak via de boordradio. Het zijn ook woorden die eigenlijk alles zeggen over het jaar dat de tweevoudig Grand Prix-winnaar achter de rug heeft.

Om te beginnen vindt Leclerc de zevende stek in het kampioenschap onder de maatstaven die hij voor zichzelf hanteert. Des te meer omdat hij voor het eerst sinds binnenkomst bij de Scuderia in 2019 achter zijn teamgenoot is geëindigd in de WK-stand. Dat die teamgenoot een nieuwkomer is in de persoon van Carlos Sainz maakt het nog net iets verrassender. Leclerc gold - en geldt nog steeds wel - als dé kroonprins in Maranello en had absoluut niet verwacht dat iemand zonder ervaring in het Ferrari-bolwerk meer punten zou verzamelen aan het eind van de rit.

Dat gezegd hebbende, is het beeld wat vertekend. Natuurlijk: Sainz verdient alom lof, maar dat neemt niet weg dat veel andere statistieken in het voordeel van Leclerc spreken. Zo heeft hij het onderlinge kwalificatieduel gewonnen en was zijn gemiddelde finishpositie - de DNF's niet meegerekend - ook beter. Het maakt dat hij prima best 'best of the rest' had kunnen zijn achter de Red Bull- en Mercedes-coureurs, ware het niet dat het kwartje vaak niet zijn kant op is gevallen. Een combinatie van pech en fouten is daar debet aan. Zo valt de verloren pole-position in Monaco pech te noemen, maar ging Leclerc daar natuurlijk ook eigenhandig de mist in tijdens de slotfase van Q3.

Het is een beetje kenmerkend voor zijn hele seizoen: de pure snelheid was er zonder twijfel en de potentie ook, maar te vaak ontbrak er één radertje in het geheel om succesvol te kunnen zijn. Denk daarbij ook terug aan Silverstone, waar de race enkele ronden te lang duurde om te kunnen winnen, en aan de tactische tombola in Turkije. Het totaalaantal verloren punten schat teambaas Mattia Binotto op veertig en met die erbij had Leclerc logischerwijs wél voor Sainz gestaan.

Hoe dan ook: de onfortuinlijke factoren maken 2021 naar eigen zeggen een seizoen om snel te vergeten voor Leclerc. Zijn optredens zijn nog altijd ruim - herstel: heel ruim - voldoende geweest, maar de glans die Leclerc zelf zo naarstig zoekt, ontbrak. Het laatste deel van zijn bovenstaande quote is echter het allerbelangrijkste: volgend jaar hoopt Ferrari weer eens een gooi naar de hoofdprijzen te kunnen doen en dan moet Leclerc pas echt weer op de afspraak zijn.