Breaking news

De ruzie die nooit werd bijgelegd: terug naar Imola, '82

Vandaag precies 35 jaar geleden vond één van de meest controversiële en gedenkwaardige Grands Prix in de historie van de Formule 1 plaats. De wedstrijd wordt van tevoren in een greep gehouden door politieke onrust, naderhand is er een ruzie ontstaan die nooit meer bij zou worden gelegd. GPUpdate.net blikt terug.

Het is zondag 25 april, even voor 14.00 uur 's middags. Renault-teamgenoten René Arnoux en Alain Prost delen de voorste startrij op het circuit van Imola, daar waar de zeer omstreden vierde Grand Prix van het jaar zal plaatsvinden. Achter hen slechts tien concurrenten: de Engelse teams boycotten de race in Noordoost-Italië, omdat deze het niet eens zijn met de regelgevers.

FISA-FOCA oorlog

Wat was er ook alweer aan de hand? Tegen het einde van de jaren '70 wordt de macht binnen de F1 onder de loep gelegd. De FISA (voorloper van de internationale autosportbond FIA) krijgt het aan de stok met de FOCA, als het ware de vakbond van de (voornamelijk) Britse teams. Over en weer vinden er beschietingen plaats; de FISA dreigt met diskwalificaties, de FOCA op haar beurt met een afsplitsing. Die afsplitsing komt er, maar met weinig succes: al na een race valt het doek voor het FOCA-kampioenschap.

De FISA zet begin '82 de gemoederen op scherp door op de proppen te komen met een rijderslicentie. Coureurs staken voorafgaand aan de ouverture in Zuid-Afrika en na een hoop stampei zijn het de rijders die uiteindelijk aan het langste eind trekken. Voor de race in Imola is er weer een hoop gedoe: factoren zijn FOCA-coureurs die worden gediskwalificeerd en een toenemende onvrede over de verdeling van de commerciële gelden.

Bernie Ecclestone, de voorzitter van de FOCA, krijgt het voor elkaar dat 'zijn' grote teams de wedstrijd op het circuit van Imola boycotten. Enkele FOCA-constructeurs die tóch hun gezicht laten zien in Emilia-Romagna zullen zich dat nog lang heugen: Tyrrell, AGS, Toleman en Osella spelen in de daaropvolgende jaren nimmer een grote rol in het kampioenschap.

Tifosi rukken massaal uit

Noordoost-Italië is massaal uitgerukt voor de race waar slechts veertien rijders voor staan ingeschreven (er vertrekken er uiteindelijk dertien, waarvan één vanuit de pits). Reden: nu onder anderen McLaren, Williams, Brabham en Lotus niet aanwezig zijn, is de kans op een Ferrari-zege groter. De rijders van de Scuderia, Gilles Villeneuve en Didier Pironi, hebben hun messen geslepen.

Zoals gezegd zijn het de Renaults die op zaterdag het best denkbare resultaat afleveren: Arnoux en Prost rijden de snelste tijden en bezetten de eerste startrij, Villeneuve en Pironi schuiven aan op rij twee. De geelzwarte bolides van de Franse constructeur halen beide de finish niet vanwege technisch falen, de Ferrari's komen aan de leiding te rijden.

Aangezien de man op P3, Tyrrell-rijder Michele Alboreto (die op de dag precies negentien jaar later zou verongelukken), behoorlijk ver achter het tweetal rijdt, geeft Ferrari middels pitborden te kennen dat Villeneuve en Pironi het rustiger aan moeten doen. In een tijd waar brandstofverbruik een grote rol speelt wil de Scuderia niet voor het eigen publiek een modderfiguur slaan door de meet niet te bereiken.

Pironi maakt Villeneuve woest

Villeneuve, die aan de leiding gaat, denkt dat dit inhoudt dat men de posities wil bevriezen. Pironi is echter van mening dat de order niets heeft te maken met het interne duel – de Fransman wil best nog even een robbertje vechten om de zege. Villeneuve laat hem in eerste instantie gaan, de populaire Canadees gaat er vanuit dat Pironi slechts een showtje aan het bouwen is voor het publiek – niet vreemd, aangezien er nog slechts zeven wagens op het asfalt te zien zijn.

In de voorlaatste ronde haalt Villeneuve zijn teamgenoot weer in, waarop hij de champagne al kan ruiken. Niets daarvan, denkt Pironi, die een gaatje ziet bij de Tosa-bocht en er vol induikt. De Fransman herovert de leiding en staat deze niet meer af, zodoende wint hij de Grand Prix van San Marino. Villeneuve is not amused en slaat klare taal uit: "Ik zal nooit meer met deze man praten!"

En inderdaad: Villeneuve zal nooit meer met Pironi spreken. De Canadees verongelukt nog geen twee weken later, in een vliegende ronde tijdens de kwalificaties op het circuit van Zolder in België. Voor Pironi, die na zijn zege in Imola ook weet te winnen op Zandvoort, komt het seizoen eveneens tot een abrupt einde, al kan de Fransman zijn zware ongeluk op de Hockenheimring wel navertellen.

De oorlog tussen de FISA en de FOCA zou naarmate het seizoen vorderde enigszins gaan liggen, al bleef het nog jarenlang onrustig tussen de twee bonden. Met het aftreden van Jean-Marie Balestre, de voorzitter van de FISA (en later FIA) komt de macht pas écht in handen van Ecclestone en de zijnen. Diezelfde Ecclestone zou decennia later op zijn beurt ruzie krijgen met een verbond van samenwerkende teams, de FOTA.

Door: René Oudman

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Boullier: "Geen zorgen over toekomst Vandoorne"
Volgend artikel Wordt Mercedes de reddende engel voor Honda?

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland