Ricciardo: Balans gevaar-veiligheid in Formule 1 nu op orde

Er werd afgelopen weekend een Grand Prix van België gehouden, maar de race werd nooit echt een race. Vergeefs werd geprobeerd om de race achter de safety car te laten aanvangen, maar de omstandigheden waren op geen moment goed genoeg om ook daadwerkelijk op volle snelheid te racen. Een unicum in de Formule 1, ook al omdat eigenlijk alle coureurs het ermee eens waren dat er niet geracet werd.

Ook McLaren F1-coureur Daniel Ricciardo constateert dat de tijden veranderd zijn. In het verleden hoorde het erbij dat er doden vielen tijdens de Formule 1-weekenden, nu is de veiligheid wat dat betreft een stuk verbeterd. “Wat dat betreft is er zeker een verandering opgetreden”, aldus Ricciardo. “Natuurlijk was ik er in die tijd niet bij, maar het was normaal dat er mensen om het leven kwamen. Ik weet zeker dat het heel moeilijk te accepteren was, maar het was toen normaler dan dat het nu is. Met alles wat ik gehoord en gezien heb, zou ik in de jaren ’60 geracet hebben? Met de kennis van nu denk ik het niet. Het is een sport, we houden van het risico. Maar als je het hebt over leven en dood, dan denk ik niet dat het de moeite waard is.”

De enorme crash van Lando Norris in de kwalificatie op zaterdagmiddag was volgens Ricciardo het bewijs dat coureurs nog steeds risico lopen. “Als je kijkt naar de crash van Lando denk ik dat we kunnen stellen dat crashes nog altijd zwaar zijn”, verklaarde Norris’ teamgenoot. “De omstandigheden waren op het randje, maar we konden naar buiten. Het bewijst dat deze sport nog altijd gevaarlijk is, dat we nog altijd tegen het gevaar aan schuren. Maar is een verschil tussen gevaar en een echt gebrek aan veiligheid. Het is te extreem als mensen hier keer op keer met een helikopter weggevlogen moeten worden.”

Een vergeefse poging om de race alsnog op gang te brengen leverde de Formule 1-organisatie veel kritiek op. Ricciardo meent echter dat de stuurkunsten van coureurs een kleine rol gespeeld hadden in een eventuele race. “Ik wil niet eigenwijs overkomen, maar het is simpelweg een kwestie van natuurkunde. Uiteindelijk blijven de auto’s gewoon niet op de baan plakken. Dat is al lastig als je volledig zicht hebt, laat staan als je maar 5 procent kunt zien. Je komt op het omslagpunt dat het niet langer om talent gaat, je moet hopen en geluk hebben dat een auto op de baan blijft. Dat is de enige manier hoe ik het kan omschrijven.”