Column Felipe Massa: Waarom ik de Formule 1 verlaat

Een Formule 1-coureur maakt tijdens zijn carrière veel speciale momenten mee. Wat ik je nu ga vertellen, maakt me een beetje emotioneel.

De afgelopen maanden heb ik veel nagedacht over mijn toekomst. Ik heb besloten dat ik aan het einde van dit seizoen de Formule 1 verlaat. Het leven laat ons veel keuzes en voor mij is de tijd gekomen om te gaan en iets anders te gaan doen. Misschien zie je me terug achter het stuur van een raceauto maar op dit moment is de enige zekerheid die ik heb, dat ik veel tijd heb om te bepalen wat ik in de toekomst ga doen. Die beslissing neem ik in alle rust – op dezelfde manier waarop ik de beslissing heb genomen om mijn tijd in de F1 te beëindigen.

De afgelopen weken heb ik veel nagedacht en veel herinneringen uit mijn leven tot dusver opgehaald. Mensen onthouden, uiteraard, je verhaal uit de Formule 1 maar er is een tijd van voor de F1 waarin de fundering gelegd is waarop je een carrière bouwt. Ik herinner me mooie tijden uit de kartsport – zeven jaar waarin ik de wereld van de racerij begon te ademen. Daarna kwam de overstap naar de auto’s, eveneens in Brazilië. Ik racete in de Formule Chevrolet, anderhalf seizoen met zeer beperkte financiële middelen. Maar desondanks won ik in 1999 de titel.

Als beloning kreeg ik de kans om naar Europa te verhuizen om zes races te rijden in de nieuwe Formule Renault 2.0-klasse. Uiteindelijk kreeg ik veel meer – winst in zowel het Italiaans als Europees kampioenschap in hetzelfde jaar. Dus toen vond ik mezelf terug in de Formule 3000. Ook dat ging goed want aan het einde van het jaar promoveerde ik naar de Grand Prix-bolides.

Hoogte- en dieptepunten in de Formule 1

De deur naar de Formule 1 openen was ongelofelijk. Ik herinner me de eerste test nog zo goed – en wat een sensatie! Ook herinner ik me de eerste zege in Istanbul in 2006 maar het mooiste moment uit mijn carrière was de zege in de Braziliaanse Grand Prix van dat jaar. Winnen in Sao Paulo, mijn woonplaats, was een emotionele unieke ervaring.

Wanneer je als kind droomt van de Formule 1, zie je dat doel als bijna onbereikbaar. Maar mijn leven was geweldig, en heeft me veel meer gegeven dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ik had nooit durven dromen dat ik op een dag zou racen voor Ferrari en Williams. Toen ik klein was, zag ik Nelson Piquet en Ayrton Senna rijden voor het Engelse team. Het was een droom om te denken dat ik in hun voetsporen zou kunnen trekken. Het is me gelukt om met Ferrari veel races te winnen en vaak op het podium te staan. Ik heb ook voor de wereldtitel gestreden en op één punt ben ik de titel misgelopen. Maar ik ben nog altijd een gelukkig en sereen persoon.

Het seizoen 2008 is verbonden aan het slechtste moment uit mijn carrière. Dan heb ik het niet over het incident dat een jaar later in Hongarije plaatsvond, want daar herinner ik me niets meer van. Ik herinner me nog wel goed wat er gebeurde in de Grand Prix van Singapore 2008 – en dan heb ik het over de ‘crashgate’. Zonder dat incident had ik waarschijnlijk de wereldtitel gewonnen. Ik weet dat het me om diverse redenen die niet gerelateerd zijn aan een rijdersfout of fout van het team niet gelukt is. Dus dat is nog lastiger te accepteren. Tijdens de seizoensfinale in Brazilië wist ik dat ik mijn uiterste best had gedaan. Ik won de race en ik kon nergens spijt van hebben. Dat heeft me geholpen bij het accepteren dat ik de titel op een punt misliep. Wat er in Singapore gebeurde, heeft me veel meer pijn gedaan.

Hulp van velen

De afgelopen weken heb ik nagedacht over alle mensen die me gedurende mijn carrière geholpen hebben. Er zijn veel professionals in veel verschillende rollen die verbonden zijn aan momenten, zeges en de dagen waarop zij zoveel hebben opgeofferd. Van ons bescheiden begin bij Sauber, waar ik veel geleerd heb, tot de stap naar Ferrari waarmee ik op het hoogste niveau terecht kwam en vervolgens het grote avontuur bij Williams. Achter de namen van deze teams gaan veel mensen schuil, maar ook sponsors die me gesteund hebben en zonder hen had ik deze carrière nooit kunnen beleven.

Maar bovenal is er mijn familie. Mijn vader en mijn vrouw Raffaela zijn de mensen die me het dichtstbij staan. Zij hebben me altijd gesteund en van me gehouden. Dat versterkte mijn motivatie toen die niet altijd optimaal was. Zonder hun hulp was ik hier niet geweest. Ik heb ook veel steun gehad van mijn moeder, mijn broer en mijn zus. En ik mag zijn zoon en vrienden niet vergeten. Er waren ook momenten waarop ik hulp vond in mijn religieuze geloften en ik kan enkel God bedanken dat hij me beschermd heeft en me dit sprookje heeft gegeven.

Verder terug in de tijd zie ik mijn vader, die me mijn gehele carrière heeft bijgestaan. In de eerste jaren kreeg ik ook veel hulp van mijn eerste manager Riccardo Tedeschi, die me tot de F1 gevolgd is. En dan was er de persoon die me de grootste en belangrijkste kans van mijn carrière bood: Jean Todt. Hij geloofde stellig in me en opende de deuren naar Ferrari. En dan is er Nicolas Todt. Officieel is mijn mijn manager maar hij is een geweldige vriend, mijn beste vriend. We hebben samen veel opgebouwd, veel goede en moeilijke momenten doorgemaakt. Ik weet zeker dat onze relatie behouden blijft buiten het sportieve aspect.

Speciale reden voor afscheid op Monza

Dat ik Monza heb gekozen om mijn afscheid van de Formule 1 aan te kondigen, is geen toeval. Tien jaar geleden maakte een andere rijder hier ook bekend te vertrekken – en hij heeft meer dan ieder ander invloed gehad op mijn carrière: Michael Schumacher. Aan het begin van het jaar werd ik gepromoveerd naar Ferrari, maar ik kreeg toen al te horen dat Kimi Raikkonen in 2007 zou komen. Mijn ervaring in het ‘rood’ zou slechts een jaar duren. Toen Michael besloot te stoppen was ik er zeker van dat ik de daaropvolgende jaren voor Ferrari zou kunnen blijven rijden. Tien jaar later, in dezelfde paddock, besluit ik mijn vertrek aan te kondigen.

Mijn aandacht gaat uit naar de overige acht races tot het einde van het seizoen, en ik ga me zeker niet gedragen als een gepensioneerde! Ik blijf doen wat ik graag doe: zo snel mogelijk rijden. We hebben nog een belangrijk doel te behalen: de vierde plaats in het constructeurskampioenschap. Vooruitkijkend wordt Sao Paulo speciaal. Ik weet dat officieel gezien mijn laatste race in Abu Dhabi plaatsvindt, maar emotioneel gezien zal in mijn hart het weekend in Sao Paulo het echte afscheid zijn.

Felipe Massa