Breaking news

Column: drie jaar na het ongeval van Jules Bianchi

Het is vandaag (donderdag) alweer drie jaar geleden dat Jules Bianchi op hoge snelheid van de baan vloog in Suzuka, waarbij hij verwondingen opliep waaraan hij uiteindelijk overleed. De talentvolle Fransman, destijds 25 jaar, knalde tegen een kraanwagen aan nadat hij van de baan was gegleden.

Jules,

Wat gaat de tijd toch snel. Drie keer is er een volledig jaar voorbijgegaan sinds jij op dat doornatte Suzuka van de baan vloog en tegen die kraan, die daar nooit had mogen staan, aanklapte. Negen maanden lang lag je in ziekenhuizen, eerst in Japan, daarna in je eigen stad, Nice. Hoop was er niet. Je hoofd had zo'n gigantische klap gekregen dat herstel vrijwel onmogelijk werd geacht. In de late vrijdagavond van 17 juli 2015 overleed je, de eerste actieve Formule 1-coureur die stierf sinds de legende - Ayrton Senna.

De Formule 1-wereld stond stil. Natuurlijk, kort na die weerzinwekkende klap in de Dunlop-bocht hadden we in de gaten dat je toestand kritiek was. Helemaal nadat er een dag later beelden beschikbaar kwamen op het internet. Wilden we kijken? Nee, liever niet, maar toch keken we. Op een video die vanaf de tribune was geschoten, konden we zien dat je de controle over je Marussia was verloren en vervolgens met een rotvaart tegen een kraanwagen aansmakte. Deze had zich in de grindbak, voor de bandenstapel en dus binnen de afzetting van het circuit, geplaatst. Adrian Sutil was een rondje eerder namelijk van de baan geschoten in zijn Sauber.

Sauber was het team waar je in 2015 voor zou gaan rijden. Je route was uitgestippeld, jouw weg geplaveid. Op 1 december 2009 stapte je voor de eerste keer in een Ferrari en sindsdien maakte je onderdeel uit van het juniorprogramma van het meest succesvolle team uit de geschiedenis van de koningsklasse van de autosport. Dat je in de GP2, in tegenstelling tot in de Formule 3, geen kampioen werd deerde niemand bij de Italiaanse stal. Je had alles in je om een grote te worden: je was razendsnel over één ronde, was tactisch goed onderlegd en op het geheel zat bovendien een bloedmooie, charismatische Mediterraanse kop.

Je crash en je dood heeft ontzettend veel losgemaakt. Want de dood en Formule 1, dat was een combinatie die niet meer samenging, toch? Imola 1994, het gitzwarte weekend waarin naast Senna ook Roland Ratzenberger de dood vond, was toch de laatste keer dat het tragisch misging? De autosportwereld, met internationale unie FIA voorop, ging naarstig op zoek naar antwoorden en manieren om een herhaling van zetten te voorkomen. Ja, je had te hard gereden terwijl die ijverige Japanse marshals hevig met twee gele vlaggen zwaaiden. Met die verdomde kraan had je echter geen rekening gehouden, dat had niemand kunnen voorzien.

Volgend jaar gaan we met halo's rijden, een reactie op jouw dood. De cockpit wordt afgeschermd door een soort drietand die je voormalige collega's moet behoeden voor freak accidents – en terecht. Want niemand wil een nieuwe F1-dode zien, daarvoor is de sport te ver doorontwikkeld. Als het fout gaat, zoals drie jaar geleden bij jou, dan moeten we daar onze lessen uit trekken. Die halo, hoe lelijk het ding ook is, moet er natuurlijk gewoon komen.

Intussen racen je oude concurrenten door. Lewis is na die drijfnatte, zwarte zondag naar zijn tweede titel gereden en heeft er een jaar later nummer drie aan toegevoegd. Dat hij nog geen viervoudig kampioen is komt puur door Nico, die vorig jaar pardoes kampioen werd en nog onverwachter een weekje later met pensioen ging. Je oude F3-teamgenoot Valtteri, wiens oren jij waste toen jullie teammaatjes waren, heeft Nico's plaats in mogen nemen en won inmiddels twee Grands Prix.

Het broertje van je beste vriend is op weg naar de Formule 1. Charles, de jongen die jij jarenlang begeleidde op de kartbaan. Hij maakt deel uit van het opleidingsprogramma van Ferrari, rijdt met lef en is tactisch goed onderlegd. Bovendien zit ook op Charles een goede, Meditterraanse kop. Wat zijn de overeenkomsten toch bizar groot.

Vandaag is het drie jaar geleden dat je erafvloog en nooit meer terugkwam. De F1-wereld is je allerminst vergeten. Spandoeken en stickers zijn op elk circuit terug te vinden, je startnummer 17 mag nooit meer worden gebruikt.

#ForeverJules

Door: René Oudman

[photo,270652,left,]

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Abiteboul: “Samenwerken met Alonso goed voor motivatie Renault”
Volgend artikel Massa: Williams' test met Kubica en Di Resta niet representatief

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland