De Grand Prix van Spanje is over het algemeen nou niet direct de race waar iedere fan reikhalzend naar uitkijkt, als het gaat om spanning en sensatie. Het Circuit de Catalunya leent zich niet echt voor veel inhaalmanoeuvres en de teams kennen de baan als hun broekzak, omdat ze er in de winter duizenden kilometers rijden. En toch zagen we zondag best een leuke Grand Prix. Met winnaars en verliezers.
Winnaars:
Iedereen wist wel dat Fernando Alonso niet ging winnen toen hij zich zo briljant naar de kop katapulteerde in de eerste bocht. Maar dat was ook niet belangrijk. Die zeventien ronden heroïek aan kop van het veld, dat telde. Het begon al op zaterdag, met een fenomenaal kwalificatierondje, dat hem de vierde plek bracht. Op zondag zorgde hij ervoor dat het publiek loeiend van vreugde op de banken ging staan, na een absolute kanonstart. Thuisvoordeel is een halve seconde waard, zei Nigel Mansell ooit. Alonso sleurde zijn Ferrari naar plekken waar het ding nooit had gereden in de handen van menig ander coureur. En daarom willen de Italianen hem zo graag behouden.
Het begint een beetje eentonig te worden, maar Sebastian Vettel niet aanstippen als winnaar, zou onbegrijpelijk zijn. De Duitser liet in Barcelona zien dat hij ook onder zware druk foutloos kan blijven rijden. Dat was vorig jaar soms wel anders, maar een wereldtitel geeft enorm veel zelfvertrouwen, zo blijkt. Eigenlijk was Lewis Hamilton gewoon sneller op racepace en menig coureur had wel even een wieltje geblokkeerd of een bochtje te wijd genomen. Niet Vettel. Hij wist waar zijn voordeel lag -in de snelle bochten- en benutte dat voordeel ten volle. Dat betekende dat het gebrek aan KERS, opnieuw, goed opgevangen werd. Knap.
Barcelona is het circuit waarop je kan zien hoe goed je auto is. Als je dáár hard gaat, heb je een prima auto gebouwd. En hoewel het team van McLaren de race niet wist te winnen, lieten ze zien dat Red Bull op racesnelheid nog een hele kluif aan de mannen uit Woking heeft. Over één ronde is het voordeel van Vettel en Webber nog zo belachelijk groot, dat dat nog wel even zo blijft. Maar in de race moeten de Red Bulls toch echt in de spiegels blijven kijken.
Verliezers:
Toen Mark Webber pole-position haalde, klonk er een zucht van verlichting door de perszaal in Barcelona. Eindelijk was de dominantie van Vettel doorbroken. De Duitser had dat nadeel ten opzichte van zijn teammaat echter al na honderd meter weggepoetst in de race. Webber bleef hangen achter Alonso en maakte nooit de indruk voor de zege te kunnen gaan. Hij wil dit jaar wereldkampioen worden en laat geen mogelijkheid onbenut om dat aan te stippen. Maar dan moet hij als de sodemieter beter gaan rijden, want Vettel heeft geen kind aan hem.
Over coureurs die onderpresteren ten opzichte van hun teamgenoot gesproken, Felipe Massa begint meer en meer in de marge van het veld te rijden. Ook in Barcelona sprak er geen overtuiging uit het rijden van de Braziliaan. Een volkomen onnodige spin en simpelweg ongeïnspireerd rondrijden zal Stefano Domenicali niet overtuigd hebben van zijn waarde. Toen Massa een goede auto had, kon hij zelfs Kimi Raikkonen aan. Nu hij een matige auto heeft, begint het koppie te hangen.
En hangende koppies begin je ook meer en meer bij Williams te zien. Pastor Maldonado maakt er een gewoonte van om de auto regelmatig in het grind te planten, de machine blijkt onbetrouwbaar en is in de race veel te langzaam. Maldonado kwam in de kwalificatie nog knap tot Q3, maar reed in de race gewoon achteruit. Niks lukt bij Williams. De vechtlust is er nog altijd, maar de middelen worden steeds zwakker.
Ivo Pakvis
Redacteur GPUpdate.net
Twitter:
@ipakvis
Beste reacties