In het derde deel van de terugblik van GPUpdate.nl, kijken we naar de verliezers van het seizoen 2012. De teams die hun goede bedoelingen bij lange na niet konden vervullen, de coureurs die met een slecht gevoel terug zullen kijken op 2012. Wie hadden het beter kunnen, en moeten, doen?
Grote plannen, grote woorden. Mercedes wilde dit jaar eindelijk een stap voorwaarts doen na twee magere jaren. Met Nico Rosberg en Michael Schumacher had het team uitstekend volk in de auto's, maar het werd niet veel soeps. Ja, er was een overwinning in China en een pole-position in Monaco, maar het was veel vaker een waardeloos jaar. Schumacher en Mercedes raakten op elkaar uitgekeken en het team heeft met het aantrekken van Lewis Hamilton een coup van jewelste gepleegd voor 2013. Moet ook, want na nog zo'n jaar gaan de bobo's in Stuttgart toch echt vragen waarom er in s'hemelsnaam zo veel miljoenen naar dat Formule 1-project gaan. Een merk als Mercedes heeft niks aan twee keer een mooi moment in een heel jaar.
Het is echt geen slechte coureur. En een prima kerel. Zijn Japanse podium was er eentje om door een ringetje te halen. Maar Kamui Kobayashi staat nu met lege handen. Geen sponsor lijkt zich aan hem te willen binden en Sergio Perez ramde gelijk door naar McLaren, nadat hij Kobayashi op de belangrijke momenten de baas was. Zijn bruuske rijstijl lokt bijnamen uit als 'Kobaybashi', of 'Kobaycrashi', maar het is wél vermakelijk om naar te kijken. Volgens de laatste telling heeft de Japanner een miljoen vergaard met zijn 'tientje voor Kamui'-actie. Daar kan je net een jaartje GP2 voor rijden in één of ander lullig achterhoedeteam. Jippie.
Het zei veel over zijn seizoen dat Bruno Senna na afloop trots was dat hij 'de meest constante puntenscorer' van Williams was. Zal allemaal heel best, maar die ene overwinning van Pastor Maldonado is een miljoenmiljard keer meer waard dan drie keer achtste worden. Laten we er niet omheen draaien: Bruno Senna schopte het tot Formule 1-coureur dankzij een legendarische achternaam. Ook ikzelf pinkte een traantje weg toen ik die gele helm in een Williams zag stappen. Maar aan elk sentiment komt een einde en Bruno is bepaald niet dezelfde stuurheld als zijn betreurde oom. Geen slechte coureur, hij kan een rondje heel mooi in anderhalve minuut afleggen. De sport zoekt echter naar mannen die dat kunnen in 1.29. Bruno Senna is daar niet één van.
Weet u nog dat Scuderia Toro Rosso het vier jaar geleden tot racewinnaar wist te schoppen? Dat waren tijden. Het team bestaat sinds 2006 en had met Sebastian Vettel een gouden greep. Daarvoor en sindsdien heeft het team coureurs in dienst die met de beste wil van de wereld geen fans in extase brengen. Daniel Ricciardo is één van die jongens met wie je een biertje wil drinken, maar niet iemand waar Mark Webber heel nerveus van zal worden. Jean-Eric Vergne is ook geen spannende man. Resultaat: Toro Rosso wordt negende in het constructeurskampioenschap. Dat Red Bull-programma is leuk, maar afgezien van Vettel heeft het geen kanonnen in de sport gebracht. Toro Rosso is veldvulling, een 'also-ran', zoals de Britten zeggen.
Over veldvulling gesproken; het team van HRT heeft er weer een kostbaar jaartje opzitten. Nooit kwamen ze in de buurt van Marussia of Caterham en aan het einde van het jaar lijkt het wel zo'n beetje einde verhaal. Het team begon ooit als Hispania Racing, maar van dat Spaanse is bijna niks meer over. Elk jaar was het nog maar de vraag of het team de start van het seizoen ging halen en moesten ze blij zijn als er überhaupt gekwaliceerd werd. Het is bijzonder sneu voor de werknemers als het team niet langer zou bestaan, maar een Formule 1-team wiens ambitie enkel bestaat uit het behalen van de laatste startrij, heeft eigenlijk geen plaats in de hoogste autosportklasse ter wereld.
Ivo Pakvis
Twitter:
@ipakvis
Beste reacties