OTD: Gedreven coureur Christijan Albers wordt vandaag 41 jaar

Albers is ondanks dat zijn vader André Nederlands rallycrosskampioen is geweest niet van huis uit met het autosportvirus besmet. Pas nadat hij in zijn tienerjaren een keer is wezen karten en hij er gevoel voor blijkt te hebben, krijgt hij de smaak te pakken. In 1997, in zijn eerste jaar in de karts, wordt Albers direct Nederlands kampioen. In hetzelfde jaar debuteert hij in het Benelux-kampioenschap van de Formule Ford en ook daarin verovert hij direct de titel.

Van Amersfoort ziet het zitten

De successen blijven niet onopgemerkt. Frits van Amersfoort looft zijn gedrevenheid en neemt hem in 1998 op in zijn Formule 3-team. Albers kan aan de bak in het Duitse F3-kampioenschap. Hij pakt er twee overwinningen en één pole position en wordt vijfde in het eindklassement.

In 1999 maakt Albers de overstap naar het Duitse Bertram Schäfer Racing dat fabriekssteun heeft van Opel. Bij BSR scoort Albers zes overwinningen, voldoende voor de titel in de Duitse Formule 3. In de Masters of Formula 3 op Zandvoort eindigt Albers dat jaar op de vierde plaats. Net buiten het podium, maar voor generatiegenoten als Jenson Button en Sébastien Bourdais.

Haug wil Albers naar de DTM halen

Zijn F3-titel doet deuren openen: Norbert Haug wil Albers in 2000 graag aan het Mercedes DTM-team toevoegen, maar de Nederlander blijft liever actief in de open éénzitters om zijn ultieme droom de Formule 1 te realiseren. Hij kiest dan ook voor de Formule 3000, voor het European Arrows-team van Paul Stoddart. Albers krijgt Mark Webber als teamgenoot, maar de stal is een aanfluiting. Waar Webber nog één overwinning binnen weet te slepen, scoort Albers geen enkele punt. Het seizoen 2000 lijkt een verloren jaar.

Eerste contact met Stoddart

Lijkt, want Stoddart ziet het zitten in de jonge Nederlander. Aan het einde van 2000 heeft de Australiër Formule 1-stal Minardi overgenomen. Voor 2001 heeft Stoddart coureurs en budget nodig: Albers staat op de shortlist voor een plekje als testcoureur en heeft met het geld van Lost Boys-eigenaar Michiel Mol voldoende financiële armslag. 

Christijan Albers test voor Minardi

Photo by: Minardi Formula 1

Een racestoeltje zit er echter niet in en om toch ook serieuze competitie te hebben, zoekt Albers alsnog contact met Haug die hem in de DTM onderbrengt bij Persson Racing. Hij weet het beste uit de oude Mercedessen te persen en nadat een aantal pogingen om in de Formule 1 aan de bak te komen mislukken, maakt Albers in 2003 in de DTM de overstap naar het HWA-fabrieksteam van Mercedes. Hij pakt in zijn eerste seizoen bij HWA vier zeges en wordt tweede in het kampioenschap, een jaar later gevolgd door een derde plaats in de eindstand.

Eindelijk de Formule 1

Toch blijft de Formule 1 trekken. De vele onderhandelingen van manager Lodewijk Varossieau blijken eind 2004 eindelijk hun vruchten af te werpen. Albers krijgt voor 2005 een Formule 1-stoeltje aangeboden bij het Minardi van zijn voormalige teambaas Stoddart. De presentatie van het team vindt plaats in Amsterdam, waar Albers voor het massaal toegestroomde publiek de Minardi PS04 door de Reguliersbreestraat jaagt. Op zijn 25ste heeft Albers zijn droom waargemaakt: hij is Formule 1-coureur.

Christijan Albers in de Amsterdamse Reguliersbreestraat

Photo by: Minardi Formula 1

Al snel blijkt dat de 'nieuwe' PS05 een vreselijk slechte auto is. Pas in juni in Canada weet Albers er een fatsoenlijke race uit te persen: hij eindigt in Montreal op de elfde plaats. Maar dan volgt de USGP van 2005, misschien wel een van de meest dramatische Grands Prix van de afgelopen twintig jaar. De race vindt plaats op Indianapolis, een circuit met een banking. De Michelin-banden kunnen die banking echter niet aan en dus adviseert de Franse bandenfabrikant zijn teams om niet van start te gaan. Wat op de grid overblijft zijn de drie Bridgestone-teams Ferrari, Jordan en Minardi. Albers wordt vijfde en krijgt zo zijn beste resultaat in de Formule 1 als het ware in de schoot geworpen. Met de vier punten die de race hem oplevert eindigt Albers het seizoen op de negentiende plaats, maar het avontuur bij Minardi is voorbij.

Van Oranje boven naar einde Formule 1

In oktober 2005 wordt bekendgemaakt dat Albers in 2006 de overstap maakt naar Midland. Dat team is een voortzetting van Jordan Grand Prix dat in 2005 door Eddie Jordan aan Alex Shnaider is verkocht. De Canadees-Russische zakenman geniet maar kort van zijn stal: hij verkoopt het team nauwelijks een jaar later door aan het Nederlandse consortium rond Spyker. De Nederlandse eigenaren Michiel Mol en Victor Muller houden vast aan Albers en schuiven hem naar voren als kopman van hun oranje Nederlandse stal.

Christijan Albers test de Spyker-Ferrari F8-VII

Photo by: Crash Media Group Ltd.

2007 moet dan eindelijk het jaar van Albers worden: er is budget, de stal beschikt over Ferrari-motoren en heeft met Mike Gascoyne een ervaren technisch directeur in huis. Albers start enthousiast, maar de Spyker F8-VII blijkt een draak van een auto. Bovendien vindt Albers in teamgenoot Adrian Sutil een geduchte opponent en als klap op de vuurpijl blijkt een sponsor van Albers niet aan zijn verplichtingen te kunnen voldoen. Op 10 juli wordt hij vervangen door Marcus Winkelhock.

Albers keert in 2008 terug naar de DTM, dit keer bij Audi, maar zonder al te veel succes. Ook rijdt hij in de daarop volgende jaren in de American en European Le Mans Series voor Kolles, de renstal zijn oude Spyker-teamchef Colin Kolles.

Christijan Albers in de ALMS op Laguna Seca

Photo by: Richard Sloop

In 2014 keert Albers nog één keer terug in de Formule 1: dit keer als opvolger van Cyril Abiteboul als teambaas van Caterham. De Nederlander voert de dagelijkse leiding totdat het team aan het einde van het seizoen failliet gaat en ook Albers de Formule 1 achter zich laat.