Carrière in cijfers: Jarno Trulli

Nadat Trulli in 1996 de Duitse Formule 3 had gewonnen en als de derde was geëindigd in de Macau GP, debuteerde hij in 1997 voor Minardi in de Formule 1. Na zeven races stapte hij over naar Prost waar hij de geblesseerde Olivier Panis verving. In 2000 verkaste hij van de Franse stal naar Jordan, daarna naar Toyota (eind 2004) en tot slot in 2010 naar Team Lotus waar hij eind 2011 zijn F1-carrière zou beëindigen.

In 15 seizoenen Formule 1 reed Trulli 252 Grands Prix. Met dat aantal is hij de nummer acht op de eeuwige ranglijst van F1-coureurs.

Jarno Trulli, Minardi M197

Photo by: Motorsport Images

Jarno Trulli

Photo by: Alessio Morgese

Slechts één overwinnning (maar wel de mooiste)

Winnen is niet gemakkelijk in de Formule 1 en dat was het in 2004 al helemaal niet. Het veld werd gedomineerd door Michael Schumacher en zijn fabuleuze F2004. De Duitser en zijn teammaat Rubens Barichello wonnen 15 van de 18 races dat jaar, maar niet de mooiste: de Grand Prix van Monaco werd namelijk een prooi voor Trulli die dat jaar bij Renaut reed. Hij startte Monaco vanaf pole position na een briljante kwalificatie en gaf de leiding nooit meer af. Hij is tot vandaag de laatste Italiaanse winnaar van de GP van Monaco.

Jarno Trulli, Renault R24 races through Tabac

Photo by: Motorsport Images

Elf podiums

Trulli scoorde 11 podiums voor drie verschillende teams: Prost (1), Renault (3) en Toyota (7). Met dat aantal staat hij zeventigste op de eeuwige ranglijst, naast Chris Amon en Patrick Tambay.

Misschien wel het opmerkelijkste podium is die van 2009 in Melbourne toen Trulli voor Toyota reed. Hij startte vauit de pitstraat nadat hij de dag er voor uitgesloten was van de kwalificatie wegens een te flexibele achtervleugel.

De race in Australië was de 200ste van Trulli. Gaandeweg de race kon hij door een aantal incidenten naar voren opschuiven om uiteindelijk als derde te eindigen. Dat resultaat werd bijna nog geschrapt: Trulli kreeg een tijdstraf van 25 seconden omdat hij Lewis Hamilton tijdens de safety car zou hebben ingehaald, maar die straf werd kwijtgescholden nadat bleek dat Hamilton hem opzettelijk voorbij had laten gaan. 

Podium: second place Rubens Barrichello, Brawn GP, Ross Brawn, Brawn GP Team Principal, Jenson Button, Brawn GP, third place Jarno Trulli, Toyota

Photo by: Sutton Images

Nog een onvergetelijk podium was die tijdens de Europese Grand Prix van 1999 op de Nürburgring. Het was Trulli's eerste podiumfinish in een krankzinnige race. Dertien coureurs vielen uit in de regen, maar Trulli had volledige controle over zijn Prost-Peugeot en finishte keurig tweede achter  Johnny Herbert in zijn Stewart-Ford.

Alain Prost, left and Jarno Trulli celebrate their second place

Photo by: Sutton Images

Goede kwalificatiecoureur

Er bestaat nauwelijks twijfel over de snelheid van Trulli. Hij scoorde vier pole positions en startte vijftien keer vanaf de eerste rij. Met dat aantal poles staat hij 51ste op de ranglijst, met Giancarlo Fisichella, Didier Pironi en Mike Hawthorn. Als het gaat om eerste startrijen dan scoort Trulli een 47ste plaats. 

Eenmaal een snelste ronde

Trulli pakte één snelste ronde in zijn carrière, in 2009 in Bahrein. Nog wat andere cijfers uit zijn lange F1-loopbaan:

• Trulli reed 16 keer aan de leiding van een Grand Prix

• Hij reed in totaal 60.383 kilometer in de Formule 1 (12.368 rondes)

• Trulli scoorde 246,5 punten, bijna een punt per race

Trulli zou een nog langere carrière in de Formule 1 hebben gehad als Caterham in 2012 niet voor Vitaly Petrov (en diens roebels) had gekozen. Trulli testte de CT01 in het voorseizoen, maar het stoeltje ging naar de Rus.

Twee jaar later startte Trulli zijn eigen Formule E-team, waar hij in het seizoen 2014-2015 ook zelf reed. Het team hield een jaar later op te bestaan.

Met medewerking van Jan Sergeant

Jarno Trulli's F1-carrière in cijfers: