Anekdote: “Schumacher twijfelde aan zichzelf na eerste wereldtitel bij Ferrari”

Todt sprak tijdens de onthulling van de nieuwe FIA Hall of Fame in Parijs over de illustere Duitser waarmee hij jarenlang samenwerkte. De Fransman benadrukte hoe verlegen en nederig de veelvoudig wereldkampioen was, ondanks zijn imago dat hij hard en arrogant zou zijn. Todt was in de succesjaren van Ferrari de baas van Schumacher. Voor de huidig FIA-president sprongen er twee momenten uit: het winnen van de eerste gezamenlijke wereldtitel in Japan in 2000, en een moment dat later die winter plaatsvond.

“Er zijn twee momenten die ik graag wil uitlichten uit zijn jaren bij Ferrari”, begon Todt. “In 2000 werd Ferrari na 21 jaar samen met Michael weer kampioen. Ik nam hem mee naar het podium en zei tegen hem: ‘Michael, ons raceleven zal nooit meer hetzelfde zijn’. Die dag op Suzuka was een van de heftigste momenten uit mijn carrière.”

Hij vervolgde: “Een ander moment laat zien hoe Michael echt was. Toen hij het seizoen 2000 afsloot als kampioen, begonnen we aan 2001. Hij vroeg me tamelijk verlegen, want hij is een verlegen jongen. Hij lijkt arrogant maar hij is verlegen. Hij vroeg me of ik toestemming wilde geven voor wat testwerk op Fiorano, ‘om er zeker van te zijn dat ik nog kan rijden?’. Hij zat altijd vol twijfel. Hij ging testen en dat ging niet al te slecht.”

Gemis van Schumacher wordt gevoeld

Todt benadrukte dat de afwezigheid van Schumacher door alle aanwezigen werd gevoeld. Zijn trouwe manager Sabine Kehm nam de honneurs voor de familie Schumacher waar: “We missen Michael”, zei de Fransman. “Hij is er nog, hij knokt. Ik ben blij dat Sabine hier is. Ik had graag gezien dat [zoon] Mick er ook was, maar hij is aan het testen in Spanje en [vrouw] Corinne is in Amerika. Er is een strijd gaande. Michael is zeer speciaal, zeer speciaal voor de racerij. En hij is speciaal voor mij, hij is een vriend.”

Kehm voegde toe: “Ik ben slechts een vervanging op deze avond. We weten allemaal dat Michael in mijn plaats had moeten staan. Ik weet zeker dat hij hier ontzettend graag bij was geweest. Hij had uitermate veel respect voor iedereen in deze ruimte. Hij zou zich vereerd hebben gevoeld. Ik weet dat Michael en Jean zeer goede vrienden zijn. Naar mijn mening was er niet slechts één discipline die hem zo speciaal maakte, zijn liefde en compassie voor ieder ander in deze ruimte maakte hem zo succesvol.”

Met medewerking van Jonathan Noble en Dieter Rencken