Analyse: Winnaars en verliezers Grand Prix van Canada

De Grand Prix van Canada bracht spanning, vermaak en bovenal stof tot napraten. In deze analyse maakt Motorsport.com traditioneel de balans op. Met volop aandacht voor de onorthodoxe winst van Mercedes, een imponerende thuisrijder en natuurlijk hét incident van de zondag.

Sebastian Vettel, Ferrari, 2e plaats, Lewis Hamilton, Mercedes AMG F1, 1e plaats, en Charles Leclerc, Ferrari, 3e plaats, op het podium

Sebastian Vettel, Ferrari, 2e plaats, Lewis Hamilton, Mercedes AMG F1, 1e plaats, en Charles Leclerc, Ferrari, 3e plaats, op het podium

Steve Etherington / Motorsport Images

Winnaar 1: Lewis Hamilton

Eindelijk. Eindelijk leek de zegetocht van Mercedes een halt te worden toegeroepen. Fans die thuis niet met een zilveren petje op de bank zaten, moeten lange tijd instemmend naar de actie in Montreal hebben gekeken. Eindelijk leek de formatie van Toto Wolff eens niet te winnen, hetgeen niets minder dan een zege voor de sport zou zijn.

Maar plots was daar hét incident – waarover later nog veel meer – waardoor ineens alles anders werd. Lewis Hamilton was in de eindafrekening toch weer de gevierde man. Het maakte hem – zeker qua scorebordjournalistiek – de grootste winnaar van het weekend. Zelf winnen terwijl zijn grootste concurrent Valtteri Bottas niet eens op het podium te vinden was. Hamilton dus wederom als triomfator, al hielp vrouwe Fortuna ditmaal wel duidelijk een handje mee.

 

Winnaar 2: Renault

Renault mag zich de tweede winnaar van het afgelopen weekend noemen. Waar de Fransen vaak aan de andere kant van deze rubriek te vinden waren, sloeg de geel-zwarte equipe in Canada sterk terug. Nico Hülkenberg liet donderdag al weten dat Renault dit weekend eindelijk haar ware kracht zou tonen. Het bleken rake woorden. Op zaterdag en zondag voegde zowel hij als Daniel Ricciardo de daad bij het woord.

De Australiër reed zijn beste race van 2019, al moest een teamorder er uiteindelijk voor zorgen dat hij zesde en geen zevende werd. Desalniettemin was deze race wel eindelijk een optreden dat bij de grote – vaak veel te grote – woorden van Cyril Abiteboul past. De realiteit leert echter ook meteen: dergelijke races zijn pure noodzaak om in beide kampioenschappen ‘best of the rest’ te kunnen worden. Op de lauweren rusten is dus uit den boze, meer van dit is het devies.

Winnaar 3: Lance Stroll

Evenals Renault heeft Lance Stroll deze rubriek ook nog maar zelden van de goede kant gezien. Na dit weekend past echter enkel lof. Sebastian Vettel kreeg de titel ‘driver of the day’, maar die geuzennaam had net zo goed naar Stroll kunnen gaan. Waar men toeschouwers op vrijdag nog moest verleiden met allerlei gratis ‘Stroll-petjes’, maakte de Canadees twee dagen later op meer natuurlijke wijze reclame voor zichzelf.

De Racing Point-coureur reed in zijn thuisrace van P17 naar de punten. Een sterk staaltje bandenmanagement en meerdere gedecideerde inhaalmanoeuvres bleken daarvoor de sleutels tot succes. Een prestatie van formaat. Zeker in vergelijking met Sergio Perez, die in Montreal geen moment imponeerde. De vraag is nu vooral of Stroll dit volwassen optreden ook buiten zijn eigen landsgrenzen een passend vervolg kan geven.

 

Verliezer 1: Sebastian Vettel

Hoe leuk en aardig het bovenstaande ook allemaal is: de Canadese Grand Prix draaide eigenlijk maar om één moment. Het incident waarbij Sebastian Vettel zich verremde, bocht vier afsneed en vervolgens Lewis Hamilton afkneep bij zijn terugkeer op de baan. Het incident kent eigenlijk twee verliezers. Allereerst Vettel zelf. Over de schuldvraag valt eindeloos te twisten, maar als paal boven water staat dat Vettel de eerste fout - het verremmen an sich - in essentie al niet mag maken.

De voltallige race ging niemand op dat punt – en zeker niet bij het aanremmen – de mist in, waardoor het toch weer een moment van concentratieverlies bij de Duitser lijkt. Het is de laatste jaren een terugkerend fenomeen. Telkens als Vettel een klap kan uitdelen, gebeurt er wel iets en komt de hele handel als een boemerang terug. In Canada leek hij Ferrari lange tijd de eerste zege sinds Amerika 2018 te schenken, maar ja: weer zo’n momentje. Los van de schuldvraag en strafmaat moet Vettel de stewards überhaupt niet in de gelegenheid brengen om hun stempel te drukken.

Lees ook:

Verliezer 2: Wedstrijdleiding

De tweede verliezer van dit hele tafereel is de wedstrijdleiding. Want als we het dan toch over de schuldvraag hebben, is de straf in mijn optiek aan de zware kant (lees: onterecht). Natuurlijk hinderde Vettel Hamilton, maar de Formule 1 moet serieus uitkijken geen jurysport te worden. Race-incidenten zijn nou eenmaal orde van de dag, waardoor de wedstrijdleiding geen turnjury moet willen zijn. Daarnaast is deze ingreep op twee fronten schadelijk voor de sport als geheel.

Allereerst onder het kopje duidelijkheid. Het was al het tweede weekend op rij dat de stand van zaken op de streep niet de stand van zaken op het podium weerspiegelde. Dit is in essentie een slechte zaak, ongeacht of de straffen terecht waren of niet. Het hielp namelijk niet om publiek – waaronder ook leken – aan de sport te binden. Ten tweede boorde de wedstrijdleiding datzelfde publiek een bloedstollende finale door de neus. Hamilton zat rondenlang op één à anderhalve seconde en had zonder uitgedeelde straf sowieso nog iets geprobeerd – de racer in hem kennende. Een gevecht tussen twee kampioenen om de zege. Kan het mooier? Nee, al lijkt de wedstrijdleiding daar in toenemende mate anders over te denken. Ze smoren dergelijke duels in de kiem. Een zeer slechte zaak en zeker niet in het belang van de sport, ronduit treurig.

 

Verliezer 3: Kevin Magnussen

Als laatste verliezer van dit weekend zouden we probleemloos Pierre Gasly kunnen noemen. De Fransman liet weer de nodige steken vallen en keerde met een teleurstellend resultaat huiswaarts. Toch gaat de twijfelachtige eer van verliezer ditmaal naar Kevin Magnussen. Dit heeft alles met het gedrag van de Deen te maken. Magnussen reed op zaterdag zelf zijn auto in puin en bezorgde de monteurs daarmee uren aan overwerk.

De hele nacht moesten de Haas-mannen aan de bak om de bolide weer gereed te krijgen. Het resultaat was vanzelfsprekend niet best, maar dat is voor Magnussen nog geen vrijbrief om diezelfde monteurs meermaals te kakken te zetten via de boordradio. De ingreep van Geunther Steiner was veelzeggend en terecht. Dat Magnussen een uitgesproken karakter claimt te zijn, is allemaal leuk en aardig. Maar op momenten als deze moet hij eerst maar eens bedenken wie in eerste instantie debet is aan het hele debacle. Juist ja, ene Kevin Magnussen zelf.

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Straf voor Vettel "volledig terecht", aldus Rosberg
Volgend artikel De volledige boordradio: Vettel woedend over straf in Canada

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland