Analyse: Winnaars en verliezers van Belgische Grand Prix op Spa

Winnaars:

Dit gold zelfs voor de man die het weekend op papier als winnaar afsloot: Charles Leclerc. Of misschien kunnen we van 'zelfs' wel beter 'bovenal' maken. Van het huidige Formule 1-veld stond de Monegask samen met Pierre Gasly namelijk het dichtst bij de zo onfortuinlijke Anthoine Hubert. Het maakte Leclerc tot de enige passende winnaar van deze Belgische Grand Prix. Op sportief vlak deed de Ferrari-rookie alles goed en dat is waanzinnig knap als je het mentale aspect meeweegt. Waar Daniel Ricciardo zelfs twijfelde om te racen en het heilige vuur leek te missen, klapte Leclerc zijn vizier dicht en deed hij wat hij het hele weekend al deed: zich een waardige Ferrari-kopman tonen. Op weg naar die ene missie: winnen voor Anthoine, hetgeen Gasly hem ook had gevraagd. De reactie na afloop vertelde vervolgens pas het ware verhaal.

In de schaduw van Leclerc nam niet Verstappen, maar promovendus Alexander Albon de honneurs waar bij Red Bull Racing. Helmut Marko probeerde de druk op de Thai weg te nemen met een bewuste gridstraf, maar legde daarmee juist een andere druk op hem. Want was bij zijn voorganger Pierre Gasly niet juist het inhalen van langzamere rivalen één van de struikelblokken? Albon moest met andere woorden meteen laten zijn wat hij waard was op dat vlak. En dat deed hij - met name in de tweede stint - met verve. Hij maakte het zelfs lastig kiezen welke inhaalmanoeuvre het meest indrukwekkend was: de wijze waarop hij Daniel Ricciardo buitenom te grazen nam of zijn uitstapje door het gras naast Kemmel Straight waarmee hij Sergio Perez te snel af was. Eén ding is zeker: beide acties kregen de handen van Helmut Marko op elkaar, waardoor Albon kan terugkijken op een geslaagd debuut bij Red Bull.

RBR-debutant Alexander Albon krijgt een mooi onthaal van de Red Bull-monteurs.

De coureur die hij daar opvolgde, maakte gek genoeg ook een solide indruk bij Toro Rosso. Pierre Gasly toonde zich strijdlustiger dan in de RB15 en schuwde menig robbertje vechten niet. Het kwam hem uiteindelijk op twee welverdiende WK-punten te staan. Zijn teamgenoot Daniil Kvyat - eveneens een Red Bull-degradant - verzamelde nog eens vier punten meer. De dubbele puntenfinish maakte het treffen op Spa zeer geslaagd voor de formatie van Franz Tost. Tegelijkertijd toont het aan dat het gevecht om het tweede Red Bull-zitje voor 2020 al is losgebarsten. Marko heeft aangegeven dat alle drie heren kans maken om naast Max Verstappen plaats te nemen, waardoor iedereen mee wil in de vaart der volkeren. Zo'n geldingsdrang kan - met het nemen van onnodige risico's - ook verkeerd uitpakken, maar kreeg in de Belgische Ardennen precies het door Marko gewenste effect.

Verliezers:

Zoals aangegeven kunnen we eigenlijk de hele autosportwereld onder het kopje verliezers scharen. Er viel afgelopen weekend immers verrekte weinig te juichen. Als we het echter bij het sportieve aspect houden, kunnen we Sebastian Vettel als één van de voornaamste verliezers bestempelen. De Duitser moest toezien hoe Ferrari de eerste zege van het jaar pakte, maar ook hoe hij als viervoudig wereldkampioen het hele weekend de pace niet had. Het moet pijnlijk zijn dat zijn enige bijdrage aan het succes kwam door als levend schild voor Leclerc te fungeren, door de opstomende Lewis Hamilton zo lang mogelijk op te houden. Hoe belangrijk deze bijdrage ook was en hoezeer Ferrari de teamorders ditmaal goed inzette - dat mag ook wel eens worden gezegd - wil Vettel individueel natuurlijk meer. Als meervoudig wereldkampioen op zeven tienden te worden gezet in de kwalificatie, is ongeacht de omstandigheden zeer pijnlijk. Door de enorme topsnelheid van Ferrari krijgt Vettel op Monza alweer een kans om revanche te halen, maar dat zal gezien zijn ijzersterke teamgenoot nog geen sinecure worden.

 

Max Verstappen mag gerust de tweede verliezer van dit weekeinde worden genoemd. Waar duizenden oranjefans hoopten op een podiumklassering van de Nederlander, hebben de meesten hem enkel tijdens de opwarmronde kunnen zien. Een incident met Kimi Raikkonen in La Source-hairpin was daar debet aan. Alhoewel het voorval in alles een race-incident was - hetgeen de wedstrijdleiding ook goed aanvoelde - had Verstappen het contact kunnen vermijden. Een kwestie van je verlies nemen en niet meteen een slechte start (volledig) goed willen maken in de eerste bocht. Een zeker niet in La Source, hetgeen Verstappen na een soortgelijk voorval in 2016 had kunnen weten. Tegelijkertijd is het de zevenvoudig Grand Prix-winnaar snel vergeven, aangezien hij in de 21 voorgaande races wel heeft laten zien uitstekend te kunnen doseren en de momenten aan te voelen. Dat de eerstvolgende zeperd op zijn geliefde Spa kwam, maakte het weliswaar extra pijnlijk, maar zoals Verstappen ook meteen na afloop relativeerde: er zijn ergere zaken in het leven.

Voor de laatste plek bij de 'verliezers' zouden we heel makkelijk pechvogel Lando Norris kunnen noemen. Dat doet echter geen recht aan het sublieme optreden van de jonge Brit. Hij reed namelijk soeverein op P5 en werd bovenal de dupe van een dienstweigerende Renault-motor. Derhalve gaat die twijfelachtige eer niet naar hem, maar naar Haas. Daar zijn de problemen namelijk structureler van aard. Op een baan waar Haas met de topsnelheid van Ferrari had moeten scoren, volgde een nieuw debacle. De startposities boden perspectief, maar op zondag zakte de hele boel als een kaartenhuis in elkaar. En dat terwijl enkele uitvalbeurten vooraan de weg naar iets moois juist vrij maakten. De krachtmeting op Spa toonde zo andermaal aan dat Haas een serieus probleem heeft qua racepace en dat het rijdersduo ook niet van de buitencategorie blijkt te zijn. Maar ach: wat zijn eigenlijk nog serieuze problemen? Deze zijn namelijk allemaal op te lossen en vallen bovendien in het niet bij het grootste racedrama van afgelopen weekend. Al het andere is maar relatief.