Analyse: Winnaars en verliezers van de Grand Prix van Australië

Winnaar 1: Valtteri Bottas

De grootste winnaar van dit weekend is vanzelfsprekend Valtteri Bottas. De Fin kreeg vorig jaar de twijfelachtige eer om als eerste Mercedes-coureur in het hybride tijdperk geen enkele race te winnen, maar is ditmaal ijzersterk uit de winterstop gekomen. Waar hij in 2018 vaak de tweede viool bespeelde, was hij ditmaal vastberaden zich niet nogmaals de kaas van het brood te laten eten.

Op zaterdag gaf hij al een eerste signaal af richting Lewis Hamilton, om op zondag magistraal toe te slaan. Bottas pakte met een bliksemstart het initiatief om dat vervolgens nooit meer uit handen te geven. Zijn motivatie om in de slotfase alsnog het extra puntje voor de snelste raceronde te pakken, was in dat opzicht tekenend. Dit geldt ook voor zijn ‘F*** you’-uitbarsting op de boordradio. Het verdient niet de schoonheidsprijs, maar toont wel aan dat Bottas messcherp is en zich dit jaar niet meer zo makkelijk aan de kant laat zetten.

 

Winnaar 2: Max Verstappen

Bottas pakte met zijn late aanval de snelste raceronde af van Max Verstappen. Desalniettemin mag de Nederlander zich ook een winnaar van het openingsweekend noemen. De vijfvoudig Grand Prix-winnaar gaf op voorhand aan alleen voor de zege te gaan, maar moest erkennen dat dit door het superieure Mercedes niet haalbaar was. Verstappen haalde met andere woorden het maximale resultaat met zijn beste seizoensopener tot dusver.

De Limburger sloeg op zondag vooral toe met een lovenswaardige combinatie van goed bandenmanagement en racecraft, met name in gevecht met Sebastian Vettel. Het bleek voldoende voor het eerste Honda-podium sinds Groot-Brittannië 2008 en bovenal de 23ste podiumfinish uit de nog jonge carrière van Verstappen. De Grand Prix van Australië gaat daarmee de boeken in als een geslaagd begin van het seizoen, al zal de Verstappen ongetwijfeld meer willen – zeker nu hij weet dat de combinatie Red Bull-Honda daadwerkelijk potentie heeft.

Winnaar 3: Kevin Magnussen

Achter deze matadoren van de topteams kroonde Kevin Magnussen zich tot de eerste ‘best of the rest’ van 2019. In het uiterst competitieve middenveld c.q. de subtop bleef hij gedurende het hele weekend fier overeind. Een solide zevende stek op zaterdag werd opgevolgd door een foutloze race op weg naar P6. Het is voor coureurs van zijn kaliber – en vooral met materiaal als dat van Haas – wel ongeveer het maximale wat je mag verwachten.

Magnussen maximaliseerde met andere woorden het beschikbare pakket, terwijl Romain Grosjean en zijn pitcrew alvast aan Netflix dachten en het zaadje plantten voor het tweede seizoen. Achter Magnussen verdienen Nico Hülkenberg en Lance Stroll ook zeker twee eervolle vermeldingen. De Duitser sneuvelde op zaterdag al in Q2, maar breidde dit op zondag recht met een inhaaljacht naar P7. Stroll maakte het tijdens zijn eerste race voor Racing Point nog iets bonter door maar liefst acht posities goed te maken in het Albert Park.

 

Verliezer 1: Ferrari

Zelden was de grootste verliezer zo duidelijk. Bij Ferrari zal een ieder zich na de ouverture achter de oren krabben. Waar Bottas na afloop nauwelijks kon beseffen wat er zojuist was gebeurd, gold dat in negatief opzicht waarschijnlijk ook in het rode kamp. De Scuderia legde in Barcelona al meteen alle kaarten op tafel, hetgeen ze de titel ‘winterkampioen’ opleverde. Dat bleek in Melbourne echter helemaal niets waard. Ferrari liep lelijk achter de feiten aan en heeft extreem veel stof tot nadenken.

In de kwalificatie konden Sebastian Vettel en Charles Leclerc zich geen moment in het gevecht voor pole-position mengen, waarna de zondag zo mogelijk nog pijnlijker verliep. Beide coureurs eindigden ver naast het podium en moesten bijna een minuut (!) toegeven op de snelste Mercedes-piloot. In de Italiaanse media zijn de messen alvast geslepen, waardoor de manschappen van Mattia Binotto snel moeten antwoorden om het tij te keren. De seizoensopener in Melbourne heeft in ieder geval laten zien dat de eerste titel in elf jaar absoluut niet binnen handbereik ligt. Het is ronduit pijnlijk.

 

Verliezer 2: Daniel Ricciardo

Daniel Ricciardo hoeft bij Renault helemaal niet aan titels te denken. Sterker nog, overwinningen en podia lijken dit seizoen al ver buiten bereik van de Franse equipe te liggen. De Australiër wist dergelijke zaken op voorhand al, maar zal toch teleurgesteld zijn over het verloop van zijn thuisrace. Hij strandde op zaterdag in Q2 en kreeg op zondag geen moment de kans om terrein goed te maken. Dit had hij overigens grotendeels aan zichzelf te danken.

Nota bene de enige thuisrijder van het veld ging ten onder door een gebrek aan terreinkennis. In een ultieme poging Sergio Perez te verschalken bij de start, koos hij voor het gras – niet wetende dat een greppel hem zijn voorvleugel en de race zou kosten. De goedlachse Aussie kon met een fraai staaltje stuurmanskunst nog wel een startcrash voorkomen, al was dat ook meteen het hoogtepunt van zijn race. De voormalig teamgenoot van Verstappen beleefde derhalve een extreem teleurstellend debuut voor zijn nieuwe werkgever.

Verliezer 3: Pierre Gasly

Voor de laatste positie bij de verliezers is Williams vanzelfsprekend een grote gegadigde. De formatie van Robert Kubica en George Russell reed kansloos en kleurloos achteraan rond, alleen is dat na het slechte voorseizoen nauwelijks nieuwswaardig. Daardoor gaat de laatste positie in deze rubriek naar Pierre Gasly. De Fransman kan onmogelijk tevreden zijn over zijn eerste maanden in dienst van Red Bull Racing. Waar hij in Barcelona al tweemaal crashte – waarvan vooral de tweede klap een dure bleek – kon hij het tij in Albert Park niet keren.

Op zaterdag was dit overigens grotendeels buiten zijn schuld om. Red Bull dacht Q2 wel ‘even’ te halen met één run, maar kwam bedrogen uit. Aangezien de rondetijden met de minuut verder kelderden, belandde Gasly aan de verkeerde kant van de streep. Waar hem hiervoor geen blaam treft, is dat voor de zondag een ander verhaal. Gasly kwam niet in de punten en liet eigenlijk weinig tot niets zien. Het ellenlange gevecht met Daniil Kvyat op verser rubber en met een betere auto was in dat opzicht tekenend. Het staat in contrast met Nico Hülkenberg en vooral Lance Stroll, die vanuit geslagen positie nog wel naar voren kwamen op deze lastige baan.