Analyse: Winnaars en verliezers Grand Prix van Abu Dhabi

Winnaars:

Als vierjarig jongetje begon Max Verstappen op de kartbaan van Genk. Aan de genen kon het zeker niet liggen en de harde leerschool van Jos moest hem helemaal klaarmaken voor het ultieme in de autosport. Of zoals Max dat zelf verwoordt: “Eigenlijk hadden we drie doelen. Het eerste doel was om de Formule 1 te halen, het tweede om een race te winnen en het Wilhelmus te laten klinken en het ultieme was om wereldkampioen te worden.” Twintig jaar later zijn alle puzzelstukjes op z’n plek gevallen en heeft Verstappen de hoofdprijs te pakken. Wat er afgelopen zondag op het Yas Marina Circuit is gebeurd, is niets minder dan Nederlandse sportgeschiedenis. Naast dit grote verhaal is het echter ook het verhaal van een vader en zoon met een droom, eentje die pardoes is uitgekomen. Het beeld van een zittende Max en gehurkte Jos vat dat perfect samen. Het is één van de vele beelden die F1-fans nog lang zullen bijblijven. Daarnaast spreekt de manier waarop tot de verbeelding. Dit is niet zomaar een titelstrijd geweest, maar eentje tussen de meest succesvolle rijder aller tijden en één van de grootste talenten aller tijden. De koning tegen de kroonprins dus. En ook Mercedes tegen Red Bull. Het geeft alle gebeurtenissen in Abu Dhabi nog net iets meer cachet.

Een ander prachtig tafereel van afgelopen zondag speelde zich rond 23.00 uur af op start-finish. Nadat het journaille voor een schuifdeur en ietwat troosteloze rode loper had gewacht op het verdict van de stewards, spoedde ieder lid van de combinatie Red Bull-Honda zich naar het rechte stuk. Tijd voor de kampioensfoto’s, waarbij de ontlading van de gezichten viel af te lezen. Naast het succes van Verstappen is dit namelijk ook het succes van Red Bull Racing en niet te vergeten motorleverancier Honda. Beide partijen hebben moeilijke jaren achter de rug. Helmut Marko sprak meermaals over de beste winter ooit en werd dan publiekelijk aan de schandpaal genageld en Honda heeft met McLaren – GP2-engine – ook behoorlijk wat te verduren gekregen. Het heeft de titeljacht tot een gevecht van de lange adem gemaakt. Mercedes in het hybride tijdperk en nog voor de ommekeer van 2022 verslaan, zou het summum zijn en precies dat is gelukt. Het verklaart de extreme euforie bij alle teamleden die dolgraag met de bokaal op de foto wilden en ook de emotie bij de Honda-mannen. Daarnaast mag de rol van Sergio Perez absoluut niet worden vergeten. De Mexicaan vocht als een leeuw tegen Hamilton en heeft zondag in één klap zijn contractverlenging gerechtvaardigd.

Aan Carlos Sainz Jr. de eer om beide titelkandidaten te flankeren op het podium. Bij aankomst in parc fermé was een veelgehoorde reactie in het mediacentrum ‘oh Carlos is derde, hoe is hij daar in hemelsnaam beland?’ Het zegt veel over de focus op de titelstrijd, maar neemt niet weg dat Sainz een puike wedstrijd heeft afgewerkt onder het kunstlicht. Dat laatste valt zelfs breder te trekken. De Spanjaard heeft een geweldig eerste seizoen afgewerkt in dienst van Ferrari. Waar de Scuderia met Charles Leclerc al een kopman voor de lange termijn had en Sainz de spreekwoordelijke tweede viool leek te worden, is niets minder waar gebleken. Sterker nog: achter de Red Bull- en Mercedes-coureurs is hij dit seizoen ‘best of the rest’ gebleken in het kampioenschap. Sainz is daarmee goud waard gebleken in de strijd om P3 bij de constructeurs. Beide coureurs in het scharlakenrood zijn erg aan elkaar gewaagd en stuwen het team naar een hoger niveau. Het is precies wat Ferrari nodig heeft. In zijn kielzog verdient het AlphaTauri-duo ook lof voor het optreden in Abu Dhabi, al moet het laatste stekje aan deze kant van de rubiek wel naar Sainz gaan, doordat hij het hele jaar al boven verwachting heeft gepresteerd.

Tekst gaat verder onder de foto:

Verliezers:

De voornaamste verliezer laat zich natuurlijk raden: Mercedes. In principe geldt Lewis Hamilton als verliezer van de dag, maar door het gedrag van onder meer Toto Wolff na afloop kunnen we daar beter het gehele team van Mercedes van maken. Het merk met de ster beschikte afgetekend over de snelste auto van het veld en leek hard op weg naar beide wereldtitels. Een krankzinnige slotfase, nota bene ingeluid door een crash van klantenteam Williams, gooide roet in het eten. Over de keuzes van de FIA valt genoeg te zeggen, maar feit is dat Mercedes zelf ook niet foutloos is gebleven. Zo is het geen gelukkige keuze geweest om Hamilton buiten te laten in plaats van naar binnen halen voor een setje softs. En het gedrag na afloop maakt Mercedes pas de echte verliezer. Tijdens de race brulde Wolff al met overslaande stem dat het allemaal niet eerlijk was en Hamilton voegde toe dat de race zou zijn gemanipuleerd. Na afloop ging het circus vrolijk door met een protest en Daimler CEO Ola Kallenius die dreigde met een gang naar het CAS of zelfs de rechter. Dat Mercedes al een jurist had meegenomen naar het circuit zegt eigenlijk alles. Het maakt veel duidelijk over hoe hard deze titelstrijd is gespeeld, maar nog veel meer over Mercedes en Wolff. Die hebben zich zondag van de slechtste kant laten zien en allesbehalve waardige verliezers getoond. Winnen is een kunst, maar je verlies nemen ook zeer zeker. Dat laatste beheerst het team van Wolff duidelijk nog niet. Daar moet overigens ook bij aangetekend dat Mercedes dit jaar over geluk niets te klagen heeft gehad en dat de titelstrijd anders helemaal niet tot Abu Dhabi had opengelegen.

Dat gezegd hebbende heeft de FIA ook weer steken laten vallen. Wedstrijdleider Michael Masi heeft voor het tweede weekend op rij een race laten ontaarden in chaos. Over Jeddah is al genoeg gezegd, maar in Abu Dhabi was Masi andermaal te weifelend. Zo sprak hij na de crash eerst twee ronden met teams over de FIA-radio, maar moet hij eigenlijk de stekker eruit trekken en zelf een besluit nemen. Om de rust te bewaren was een code rood de beste zet geweest, net zoals in Baku. Beide teams hadden daarmee kunnen leven. Red Bull was allang blij dat Verstappen terug in de debatten vooraan was en Mercedes was tevreden geweest omdat het Hamilton een setje softs had kunnen geven voor de herstart. In plaats daarvan wachtte Masi af en was het alle hens aan dek toen een finish achter de safety car dreigde. Hij ging voor een creatieve oplossing waarbij zes auto’s de leider mochten passeren en juist dat heeft het gedonder na afloop ingeluid. Natuurlijk zijn de acties van Mercedes onder de gordel, maar Masi had het zichzelf en daarmee de hele F1-wereld zoveel makkelijker kunnen maken. Het is voor een relatief onervaren wedstrijdleider niet makkelijk om juist dit jaar het hoofd boven water te houden en dat is gebleken. De keuze voor de stewards getuigde al van bijzonder weinig gogme en de besluiten van zondag evenmin. De winterstop komt voor velen in de paddock als geroepen, maar al helemaal voor Masi – die wel enige rust kan gebruiken.

In Nederland zal hij één van de helden zijn en worden er over tien jaar quizvragen over hem gesteld, maar verder kan Nicholas Latifi toch één van de schlemielen van de dag worden genoemd. Hij is tegen wil en dank een factor geworden in deze titelstrijd, noem hem de Timo Glock van 2021. ‘Is that Latifi?’ is nog geen gevleugelde uitspraak, maar zijn crash heeft wel een krankzinnige slotfase in gang gezet. De neutrale toeschouwer is de Canadees eeuwig dankbaar voor het spektakel, want zonder hem was het prachtige F1-seizoen met een saaie race uitgegaan als de spreekwoordelijke nachtkaars. Zelf ziet de Williams-coureur dat natuurlijk iets anders, ook omdat hij voor een klantenteam van Mercedes rijdt. “Dit was nooit mijn bedoeling. Ik kan alleen maar mijn verontschuldigingen aanbieden voor het feit dat ik het WK heb beïnvloed door ze een kans te bieden.” Het kan iedere coureur overkomen en hoort gewoon bij deze sport, al neemt dat niet weg dat deze klap op een heel ongelukkig moment kwam en dat Latifi er nog lang aan wordt herinnerd. Hij heeft zijn ‘claim to fame’ in de Formule 1 te pakken, maar niet op de gewenste manier.