Analyse: Winnaars en verliezers van de Grand Prix van Oostenrijk

Het Formule 1-seizoen 2020 liet vier maanden langer op zich wachten dan gepland, maar het spektakel in Oostenrijk maakte veel goed. De koningsklasse is terug en hoe. Met een lachende Lando, beresterke Bottas en een zeperd van Red Bull. Motorsport.com blikt zoals gebruikelijk terug met de voornaamste winnaars en verliezers.

Max Verstappen, Red Bull Racing RB16, voor Lando Norris, McLaren MCL35

Max Verstappen, Red Bull Racing RB16, voor Lando Norris, McLaren MCL35

Mark Sutton / Motorsport Images

Winnaars:

Laten we vooropstellen dat het publiek de allergrootste winnaar is van afgelopen weekend. Je weet pas wat je mist als het er niet meer is, zo zegt men. Het bleek te kloppen voor de Formule 1. In Oostenrijk werd het geduld echter meteen beloond met een spektakelstuk. 'Ein Knall-Rennen' zoals de Duitsers zeggen. In alle commotie bleef één man ijzig kalm: Valtteri Bottas. Geholpen door een verbeterde Mercedes-voiture wist hij de Oostenrijkse GP volledig naar zijn hand te zetten. Ja het materiaal deed veel, maar nee dat vertelt nog niet het hele verhaal. Bottas 3.0 rekende ook eigenhandig af met teammaat Hamilton. Op zaterdag greep hij pole - inclusief schoonheidsfoutje - en op zondag gaf hij de leiding geen seconde uit handen: P1 van start tot finish. Bottas was bij iedere herstart messcherp en wekte geen moment de indruk dat er voor anderen iets te halen viel. IJzersterk en dominant, net zoals tijdens de eerste race van 2019. Nu alleen nog even een heel seizoen volhouden, Valtteri...

De tweede man uit deze rubriek voelde zich vorig jaar met exact hetzelfde resultaat een verliezer. Toen werd Charles Leclerc in extremis aan de kant gezet - letterlijk en figuurlijk - door Max Verstappen. Dit jaar weer P2, maar verder was alles anders. Om te beginnen het materiaal: Ferrari verscheen met een schrikbarende achterstand aan het vertrek in Oostenrijk. De SF1000 is in deze vorm een verschrikking voor iedere piloot, waarover later meer. Na de sof van zaterdag hield werkelijk niemand in het scharlakenrood rekening met een podiumplek. Het wispelturige hok op het asfalt houden, dat zou al een hels karwei worden. Maar Leclerc slaagde erin en deed meer dan dat. Hij bleef uit de mêlee en verschalkte Lando Norris en Sergio Perez - allebei in vergelijkbaar of beter materiaal - op het asfalt. Natuurlijk profiteerde hij ook van andermans malheur, maar je moet er wel zijn om dat te kunnen doen. En juist dat is met de 2020-Ferrari een prestatie an sich. Leclerc sprak na afloop niet voor niets over "één van mijn allerbeste races ooit." Deze P2 voelt heel anders dan die van vorig jaar, het is bijna een overwinning.

Als derde winnaar kunnen we natuurlijk niet om Lando Norris heen. Het is ergens een tikkie saai om alle podiumfinishers als winnaar te noemen, maar ze verdienen stuk voor stuk lof. Norris misschien het meest van allemaal. De Britse lolbroek was in F2 behoorlijk wispelturig, maar heeft zich in 2019 ontwikkeld tot een gedegen kracht in de koningsklasse. In Oostenrijk zette hij meteen de volgende stap, de stap naar het (door corona wat armetierige) ereschavot. De McLaren-coureur reed een volwassen race en liet in de slotfase zien uit het goede racehout te zijn gesneden. De tijdstraf van Lewis Hamilton leverde een buitenkansje op en Norris greep die gelegenheid met beide handen aan. Eerst door Perez gedecideerd voorbij te steken, vervolgens door op het moment suprême de snelste raceronde te klokken. Het bleek genoeg voor het tweede McLaren-podium in drie races en vooral voor een vreugde-uitbarsting van de goedlachse Norris. "Ik ben in een paar dagen tijd van fulltime Twitch-streamer ineens de op twee na jonge podiumfinisher in F1 geworden." Chapeau.

Tekst gaat verder onder de foto:

 

Verliezers:

De voornaamste verliezer laat zich raden: Red Bull Racing. Op nota bene het eigen circuit ging het faliekant mis. Men heeft de beloften van afgelopen winter nog niet waar kunnen maken. De aanzienlijke achterstand op zaterdag bleek al een teken aan de wand. Een halve seconde achter Mercedes is op zo'n kort baantje teveel. Verstappen gooide dat na afloop nog op problemen met de balans en rekende op een betere race, maar dat bleek ijdele hoop. Ja met alle chaos had Verstappen best kunnen winnen, maar nee zover kwam het niet. Alles valt of staat immers met een betrouwbare bolide. Ook op dat vlak heeft Red Bull de zaakjes nog niet helemaal voor elkaar. Het lijkt een zichzelf repeterend fenomeen: Red Bull zegt in december op de goede weg te zijn, slingert hoopvolle teksten de wereld in maar komt daarna van een koude kermis thuis. Ook tijdens de opener van dit jaar, twee upgrades en een doorontwikkelde Honda-motor ten spijt. Door het mogelijk kortere F1-seizoen komt deze dubbele DNF nog iets harder aan dan normaal. De formatie moet terugslaan en rap ook, om niet opnieuw een seizoen met titelambities door het putje te spoelen.

Geluk bij een ongeluk is dat concurrent Lewis Hamilton niet de volle mep heeft gepakt. De gedoodverfde favoriet had meteen een aardige slag kunnen slaan, ware het niet dat hijzelf ook een pover weekend afwerkte. Hamilton was niet helemaal scherp. Zo moest hij tijdens de kwalificatie zijn meerdere erkennen in teamgenoot Bottas, een zeldzaamheid voor het kwalificatiebeest Hamilton. Daarnaast ging hij de mist in tijdens de afsluitende run van Q3. Hij negeerde een gele vlag en moest dit - na protest van Red Bull - bekopen met een gridstraf. Op zondag leek Hamilton de schade met P2 nog wel aardig te repareren, maar dit was buiten een nieuwe berisping gerekend. Over die tijdstraf valt overigens wel te twisten. Hamilton stuurde volledig in en kon niet meer doen om contact met Alexander Albon te voorkomen. Het is dus zwaar gestraft. Wat wel overeind blijft is dat Hamilton dit weekend niet in beste doen was. Hamilton in topvorm was helemaal niet in dergelijke situaties gekomen en had de wedstrijd vanaf pole gecontroleerd. Het was nog geen 'Hammertime'.

Voor het laatste stekje bij de verliezers zijn er meerdere gegadigden. Haas gooide zonder remmen weer hoge ogen, net als alle Ferrari-aangedreven teams. In plaats daarvan gaat de twijfelachtige eer naar Sebastian Vettel. Mocht er nog een sprankje hoop zijn geweest, dan is dat na de Oostenrijkse GP wel vervlogen: die gedroomde wereldtitel met Ferrari gaat er waarschijnlijk niet komen. Te beginnen omdat de Italianen het materiaal niet op orde hebben. Sterker nog: met de SF1000 van dit moment kan niemand wereldkampioen worden. Dat gezegd hebbende stak de prestatie van Vettel wel schril af tegen de verrichtingen van Leclerc. Op zaterdag wist de Monegask Q3 te halen, terwijl Vettel al in het tweede bedrijf sneuvelde. Op zondag bleef Leclerc foutloos, maar ging Vettel weer eens in de rondte. "Ik ben eigenlijk blij dat ik met deze auto maar één keer ben gespind", foeterde hij na afloop. Het materiaal hielp natuurlijk niet, maar het onderlinge verschil benadrukt wel weer: Vettel heeft de interne strijd binnen Ferrari verloren. Het blijkt ook uit de onbeschofte manier waarop de Scuderia hem aan de kant heeft geschoven voor 2021. Het is te hopen dat hij zichzelf bijeen kan rapen en critici nog eenmaal de mond kan snoeren, maar het optreden in Oostenrijk belooft niet veel goed. Niet voor Vettel en ook niet voor Ferrari.

 

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Marko pleit voor herziening systeem met tijdstraffen
Volgend artikel CEO Daimler: Mercedes behoudt Hamilton en Bottas in 2021

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland