Analyse: Winnaars en verliezers Formule 1 Grand Prix van Monaco

Winnaars:

Alleen recordhouder is hij nu als het om Red Bull-zeges gaat. Max Verstappen heeft de teller na afgelopen weekend op 39 staan en dat is eentje meer dan dat Sebastian Vettel voor de energiedrankengigant wist te behalen. De regerend wereldkampioen deed het in stijl. Zo waren Christian Horner en Helmut Marko het erover eens dat Monaco 2023 één van Verstappens beste F1-weekenden tot dusver is geweest. Het begon natuurlijk met die kwalificatieronde, waarover Horner gekscherend zei: "Hij heeft iedere vangrail in Rascasse wel geraakt!" In werkelijkheid nam Verstappen alle risico's nadat hij in bocht 12 op zijn stuur zag dat het niet snel genoeg zou zijn. Het resultaat is een derde sector die F1-fans nog lang zal heugen. Zondag zou het normaal een kwestie van consolideren zijn in Monaco, maar zo rechttoe rechtaan als normaal was het nu niet door de regen. Maar Verstappen toonde zich niet voor het eerst ijzersterk in listige omstandigheden, bouwde zijn race op mediums slim op en had bovendien schijfruimte over om mee te denken over de strategie - zoals zelf de call maken voor intermediates. Het totaalplaatje is een compleet weekend: pure snelheid in de kwalificatie, een goede race pace, een sterk staaltje bandenmanagement en tactisch vermogen. In dat opzicht kunnen Horner en Marko best eens gelijk hebben met de opmerking dat dit één van Verstappens beste F1-weekenden is geweest. Het is er net als Miami in ieder geval eentje om te onthouden.

Esteban Ocon stond zo mogelijk nog opgewekter op het podium dan Verstappen. Hij was om te beginnen de eerste Fransman sinds Oliver Panis in 1996 die het prestigieuze ereschavot in Monaco wist te halen. Nog belangrijker is dat deze opsteker precies op het juiste moment is gekomen. Zo haalde nota bene eigen topman Laurent Rossi hard uit voorafgaand aan de race in Miami. Wat Alpine tot dan toe had laten zien in 2023 vatte hij samen als ronduit amateuristisch. Het zijn woorden met gewicht, aangezien Renault/Alpine enorm veel geld investeert in het fabrieksproject en de eigen langetermijnplannen (ook met Abiteboul) steevast niet weet te halen. Het maakt dat er kritisch naar het F1-team wordt gekeken. Een podiumnotering was meer dan welkom en al helemaal in Monaco, hetgeen eigenlijk dubbel telt voor Alpine. Ocon verdient er zelf ook simpelweg lof voor. Natuurlijk is hij een plekje opgeschoven door de gridstraf van Charles Leclerc, maar dat doet niets af aan de goede kwalificatie die hij even daarvoor had afgewerkt. Zondag heeft hij het met listige weersomstandigheden ook behoorlijk voor de kiezen gekregen, maar gaf hij geen krimp. Ocon heeft zodoende zijn derde podium te pakken en zijn eerste in Monaco. Dat telt, zeker voor een Fransman.

Als laatste winnaar zou men Fernando Alonso, Mercedes of McLaren (dubbele puntenfinish) kunnen opschrijven, al valt bij de twee eerstgenoemde partijen wel een kanttekening te plaatsen. Zo was die stop van Aston Martin naar mediums natuurlijk zeer ongelukkig en was Toto Wolff na afloop ook niet zo tevreden over Mercedes: From awful to not good luidde zijn samenvatting. De voorkeur gaat dan ook uit naar de Grand Prix van Monaco als geheel. Er zijn veel dingen voor verbetering vatbaar bij dit evenement, zoals de logistiek voor fans en enkele randzaken voor onder meer de media. Toch is Monaco weer een absoluut kroonjuweel gebleken in 2023. De kwalificatie is altijd 24 karaats goud op het smalle stratencircuit, maar dit jaar nog net iets meer dan dat. Op de race is doorgaans veel aan te merken - want een optocht - maar de regen kwam als geroepen. Niet alleen voor de actie, maar ook voor de organisatie. Zo is er vorig jaar serieus gesproken over Monaco van de kalender halen. Na de editie van dit jaar moet je echter een hele stoere jongen zijn om dat te opperen. Monaco is dit jaar een spektakelstuk gebleken en alhoewel dat absoluut niet jaarlijks het geval zal zijn, is dit wel een zeer prettige timing geweest voor de Automobile Club de Monaco.

Verliezers:

Waar de ene Red Bull-coureur kan terugkijken op een gedenkwaardig weekend, zal de andere rijder de tachtigste editie van de Monaco Grand Prix juist zo snel mogelijk willen vergeten. King of the streets is Sergio Perez in de afgelopen maanden vaak genoemd, maar daar was in Monte Carlo even weinig van te zien. Perez was niet tevreden over de vrijdag toen hij zijn verhaal deed in de pitstraat, maar kon toen nog niet vermoeden dat het een dag later veel erger zou worden. Perez ging te hard - zeg maar gerust veel te hard - Sainte Devote in tijdens Q1 en maakte kennis met de wetten van het onverbiddelijke stratencircuit. Weg kansen op een goed resultaat en misschien nog wel pijnlijker was dat hij Jan en alleman een kijkje onder de Red Bull-vloer gunde, juist het gedeelte dat teams zo graag geheim willen houden. De zondag verliep niet veel beter doordat hij wat ongeduldig werd in het verkeer. Marko toonde zich na afloop nogal duidelijk in het energy station: "Hopelijk zijn dit ook meteen genoeg fouten voor het hele seizoen geweest." Perez zelf liet weten dat hij zichzelf niet nogmaals een nulscore kan permitteren en dat hij snel races moet winnen om zijn titeldroom in leven te houden. Toch valt na Miami - waar Verstappen vanaf P9 op de grid won - en Monaco zeer te betwijfelen hoe reëel zijn titelambities over een heel seizoen zijn.

Ferrari zal ook met weinig plezier terugkijken op de start van het Europese seizoen. Natuurlijk had die start zo'n beetje in de eigen achtertuin moeten plaatsvinden, met alle tifosi in het fraaie Imola. Door overmacht is het echter Monaco geworden en daar dacht Ferrari best hoge ogen te gooien. Verstappen wees Leclerc donderdag aan als voornaamste uitdager en misschien zelfs wel als favoriet voor pole. Zo'n gekke gedachte was dat niet. Zo is de Ferrari tot dusver goed gebleken in langzame bochten en tractiefases en zijn dat - natuurlijk met de mechanische grip als het allerbelangrijkste - best aardige eigenschappen voor Monaco. In de praktijk ging het echter mis. De kwalificatie verliep niet zoals gehoopt, al is de gridstraf die volgde voor Leclerc nog pijnlijker gebleken. In de persconferentie liet hij overigens ook weten zich niet op zijn gemak te voelen in de auto. De race mag vervolgens het stempel ongelukkig opgedrukt krijgen. Zo was Carlos Sainz woest over de strategische aanpak bij de eerste serie pitstops, waar hij juist een kans zag om Ocon te verschalken. Toen de regen eenmaal kwam, ging het niet veel beter, al stond Sainz toen natuurlijk ook zelf even achterstevoren. Slotsom is in ieder geval dat Ferrari met P6 en P8 uit het prinsdom vertrekt en dat is toch wel een domper. Niet voor niets werd er donderdag in de paddock gefluisterd: als we Red Bull ergens kunnen pakken, dan is het misschien hier wel. Maar ja, niet op deze manier.

Tot slot moet genoemd dat het eigenlijk een godswonder is dat deze Grand Prix van Monaco is afgewerkt zonder rode vlag en zelfs zonder safety car. Dat laatste is normaal gesproken al apart op het technische baantje dat eigenlijk helemaal niet bij de huidige generatie F1-auto's past, maar al helemaal gezien alle chaos die we hebben gehad. Een paar keer is het wel close geweest, met contactmomentjes en coureurs die ook in het droge in ieder geval iets probeerden. Van alle rijders heeft Lance Stroll misschien nog wel het meest zijn best gedaan om Bernd Mayländer in ieder geval één keer aan het werk te zetten. In de openingsronde probeerde de Canadees tussen Mirabeau en Loews Hairpin iets waarvan de bedoeling nog steeds niet helemaal duidelijk is, aangezien daar geen ruimte was voor een inhaalactie. Toen het later in de race alsnog einde oefening bleek, nam hij op bijzondere wijze afscheid door in Loews en Portier aan beide kanten de vangrails te raken. Het kwam na een kwalificatie waarin hij bleef steken op de veertiende plek. Alhoewel de positie van Stroll logischerwijs geen moment ter discussie staat en dat ook nooit gaat gebeuren, zijn het wel zeer kostbare fouten als Aston Martin aan het eind van de rit Mercedes wil verslaan voor P2 bij de constructeurs.