Analyse: Vijf winnaars van het Formule 1-seizoen 2018

De grootste winnaar van dit jaar luistert vanzelfsprekend naar de naam Lewis Hamilton. De Brit is dé standaard in de huidige Formule 1 en heeft in 2018 laten zien één van de beste coureurs aller tijden te zijn. Hij beschikt door zijn positie binnen Mercedes natuurlijk over de volledige steun van een absoluut topteam, maar had niet altijd de beste auto. De dominantie van de Zilverpijlen was met andere woorden minder groot dat voorheen, maar de Zuid-Duitsers beschikten wel over een coureur die opstond op de momenten dat het echt moest. Hamilton bleef in tegenstelling tot zijn grootste uitdager Sebastian Vettel wel (nagenoeg) foutloos en excelleerde in cruciale races zoals Duitsland en Italië. Het waren twee tikken in het hol van de leeuw, waarmee hij niet alleen het commando in het WK overnam maar ook zijn reputatie als absoluut topcoureur onderstreepte. Hamilton is meer dan iemand die met een superieure auto 'maar even wint' en heeft dat in 2018 meer dan ooit tevoren laten zien. De vijfvoudig wereldkampioen lijkt op dit moment zelfs beter te presteren dan voorheen, waardoor de concurrentie zich alvast mag opmaken voor een zware strijd in 2019.

Waar Hamilton voorlopig heerst, ontpopt Max Verstappen zich meer en meer tot één van de voornaamste uitdagers. De Nederlander beschikte in 2018 nog altijd niet over het materiaal om een titelstrijd mee aan te gaan, maar gaf in de tweede seizoenshelft wel zijn individuele visitekaartje af. Na de sof van Monaco heeft de Nederlander buitengewoon stabiel en – nog veel belangrijker – op een zeer hoog niveau gepresteerd. Alhoewel hij de derde stek in het WK uiteindelijk nipt moest laten aan Kimi Raikkonen vestigde hij daarmee wel definitief zijn naam als 'één van de grote drie' – hetgeen door Charles Leclerc op termijn kan worden opgerekt naar vier – van de huidige Formule 1. Desalniettemin mogen we bij een terugblik op 2018 ook niet vergeten dat de openingsfase van het seizoen zeer moeizaam verliep. Verstappen maakte individuele fouten en heeft daar kostbare punten laten liggen. Alhoewel dit in essentie een teleurstellende periode was, kan het richting de toekomst weleens buitengewoon belangrijk zijn. Verstappen lijkt zowel op als naast de baan net een tikkeltje voorzichtiger te zijn geworden en is daarmee aan het eind van 2018 volwassener te noemen dan voorheen. Dat laatste element weegt misschien nog wel zwaarder dan de twee overwinningen en elf podia en is in bepaald opzicht de grootste winst van 2018 te noemen.

Tekst gaat verder onder de videoterugblik van Olav Mol:

De derde winnaar van afgelopen seizoen is letterlijk en figuurlijk in rap tempo op weg naar de top van de koningsklasse. In letterlijke zin deed Charles Leclerc dit door in 2018 promotie naar het fabrieksteam van Ferrari af te dwingen. De jongeling bleef tijdens zijn debuutseizoen in de decadente F1-wereld fier overeind en kroonde zich volkomen verdiend tot 'rookie of the year'. Waar veel F2 of GP2-kampioenen in het verleden moeite hadden met de overstap naar het hoogste niveau, liet Leclerc meteen zien van de buitencategorie te zijn door moeiteloos mee te gaan in de vaart der volkeren. Natuurlijk, hij kon excelleren door de progressie van Sauber maar die ontwikkeling is tweeledig. Het team van Frederic Vasseur kon zich namelijk ook optrekken aan het toptalent en had eindelijk eens een coureur in de auto die de punten ook daadwerkelijk binnen kon binnen harken. De Monegask lukte dit uiteindelijk tien keer, met 39 WK-punten en P6 als beste resultaat (Azerbeidzjan) tot gevolg. Het maakt dat zijn promotie richting Ferrari verdiend is en dat fans en volgers alvast met smart wachten op hetgeen hij volgend jaar in het scharlakenrood voor elkaar krijgt. Zijn snelle overstap naar Ferrari zal vanzelfsprekend veel druk met zich meebrengen, maar – op basis van de eerste indrukken – lijkt Leclerc daar wel tegen opgewassen. 2018 was mooi, maar in 2019 gaan we pas echt zien waar Leclerc in de absolute top van de Formule 1 toe in staat is.

Waar Leclerc na zijn overstap om de echte prijzen kan vechten, is Nico Hülkenberg een dergelijke transfer nog altijd niet gegeven. De sympathieke Duitser is goed en solide – misschien zelfs meer dan dat – maar heeft bij Renault geen materiaal in handen waarmee hij zijn eerste F1-podium zou kunnen scoren. 'Winnen' in de Formule 1B was het hoogst haalbare en laat de Hulk dat nou precies hebben gedaan. Hij toonde zich andermaal snel, stabiel en degelijk, al moet wel gezegd dat zijn eerste seizoenshelft beter was dan de tweede. Desalniettemin kwam zijn titel 'best of the rest' niet meer in gevaar en kan de Renault-coureur terugkijken op een geslaagd 2018. Gezien zijn leeftijd zal een stap richting de drie topteams er waarschijnlijk niet meer van komen, maar Hülkenberg zal volgend jaar wel op topniveau worden getest door zijn nieuwbakken teamgenoot Daniel Ricciardo. De Australiër zal met zijn reputatie als vaandeldrager binnenkomen, waardoor de Hulk alvast de schone taak wacht om zijn huid duur te verkopen. Op basis van 2018 en zijn enorme ervaring bij het Franse fabrieksteam moet dat laatste eigenlijk wel lukken en kan de koningsklasse zich opmaken voor een interessant gevecht. Ricciardo is bij deze alvast gewaarschuwd: ook bij zijn nieuwe werkgever zal hij de status van onbetwist kopman niet cadeau krijgen.

Tekst gaat verder onder de video-analyse:

De laatste winnaar van 2018 mag zich volgend jaar ook bewijzen ten opzichte van een getalenteerde teamgenoot. Pierre Gasly zal niet langer F1-lichtgewicht Brendon Hartley aan zijn zijde weten, maar mag opboksen tegen Max Verstappen. Alhoewel de uitdaging op voorhand immens lijkt, is zijn promotie richting het topteam van Red Bull natuurlijk wel pure winst. Het maakt Gasly vanuit tamelijk kansloze positie ineens kanshebber op podia en wellicht meer dan dat. Daarnaast is het de uitgelezen kans om eens op het allerhoogste niveau te tonen wat hij waard is. Zijn promotie is vooral het gevolg van Ricciardo's choquerende transfer en het gebrek aan uitzonderlijke toptalenten binnen het Red Bull-programma. Desalniettemin is Gasly in essentie wel een winnaar van dit seizoen, omdat hij de promotie in 2018 verder zelf heeft afgedwongen met onder meer een keurige P4 in Bahrein. Van alle gegadigden maakte hij, met onder meer een zesde plek in Hongarije en een zevende stek in Monaco, de meeste indruk op topadviseur Helmut Marko. Het is op zich een prestatie van formaat, waarmee hij de top – of in ieder geval een topteam – heeft weten te bereiken. Maar zoals zo vaak in de sport geldt, is ook hier stap twee lastiger: jezelf aan de top handhaven. De Fransman moet in 2019 dus echt laten zien uit het goede racehout te zijn gesneden, want Helmut Marko en genade is niet altijd een vanzelfsprekende combinatie gebleken. Met andere woorden: wordt vervolgd.