Analyse

Analyse: Vijf verliezers van het Formule 1-seizoen 2020

Het Formule 1-seizoen 2020 valt met recht te karakteriseren als een bewogen jaar. Naast het circuit natuurlijk door corona, maar door talloze verrassingen ook zeer zeker tussen de witte lijnen. Wie wisten er in de 71ste jaargang van de Formule 1 te imponeren en wie zakten er door het ijs? Motorsport.com Nederland blikt in twee delen terug, met vandaag de voornaamste verliezers van het voorbije F1-seizoen.

Alex Albon, Red Bull Racing RB16 na de crash op vrijdag

Alex Albon, Red Bull Racing RB16 na de crash op vrijdag

Charles Coates / Motorsport Images

Valtteri Bottas

Valtteri 2.0 of is het inmiddels al Valtteri 3.0? Hoe dan ook, we kunnen probleemloos doortellen tot Valtteri 99.0, zonder dat het ook maar enig verschil maakt. Bottas is niet de man om Lewis Hamilton het vuur na aan de schenen te leggen en zal dat ook nooit worden. Een ideale tweede rijder dus, zo weet Toto Wolff met zijn 'slip of the tongue' van een ideale wingman zelf ook dondersgoed. Dat is overigens ook exact de reden waarom Bottas er nog zit bij Mercedes. Geen gedoe, lekker rustig in de tent en iemand die als tweede man genoeg punten binnenharkt.

Prima toch, of niet helemaal? Nou nee, want Bottas legt zichzelf langs een andere meetlat. Die van een titelkandidaat, hetgeen blijkt uit boordradio's als 'to whom it may concern'. Als we hem dan daadwerkelijk langs die meetlat leggen, schiet Bottas tekort. 124 punten minder dan zijn teammaat en dat met een race meer achter zijn naam. Het aantal overwinningen is - net als Max Verstappen in een inferieure auto - blijven steken op twee. Waar de Nederlander in Turkije een beroerde race kende, kunnen we over Bottas in datzelfde waterballet beter zwijgen. Als tweede man is Bottas dus perfect, maar als titelkandidaat weer gewogen en te licht bevonden.

Alexander Albon

In de categorie 'gewogen en te licht bevonden' kunnen we ook Alexander Albon plaatsen. De Britse Thai kan absoluut wel een partijtje sturen, maar is (nog) niet klaar voor het echte werk bij Red Bull Racing. En zeker niet met Verstappen als teamgenoot. Albon is overvleugeld en uiteindelijk geknakt. De nummer drie uit het Formule 2-kampioenschap van 2018 toonde soms wel een teken van leven - zoals met zijn podium in Mugello en P4 in Abu Dhabi - maar over de hele linie is het toch 'too little, too late' gebleken. Albon kreeg de schwung nooit echt lekker te pakken. Zo hoopten Horner en co dat de genoemde podiumklassering in Mugello hét omslagpunt zou zijn, maar nadien is het weer vier à vijf weekenden kommer en kwel gebleken.

Albon is niet in staat om structureel in de buurt van Verstappen te komen en moet het veld dus ruimen. Waar Helmut Marko in het verleden misschien te snel talenten de nek om heeft gedraaid, heeft hij met Albon - ook vanwege zakelijke belangen - juist lang gewacht. Toch is het beeld vrij helder: Albon kan het niveau van een topteam niet aan, al leek hij dat besef zelf lange tijd niet helemaal te hebben. Zo bagatelliseerde hij de problemen in zijn vaak weifelende mediaoptredens. Het verdict is echter hard: Albon is volgend jaar niet meer van de partij. Hij had net als Pierre Gasly nog wel een kansje verdiend bij AlphaTauri, maar door politieke redenen (de promotie van Yuki Tsunoda en dus mede door Honda) is die kans er niet.

Ferrari

Waar bovenstaande coureurs anno 2020 nog wel in een fatsoenlijke auto mochten stappen, hadden Charles Leclerc en Sebastian Vettel die luxe niet. De Ferrari SF1000 was niet bepaald om over naar huis te schrijven en de bijbehorende motor al helemaal niet. Het steigerende paard is kreupel en behoorlijk ook. Dat Leclerc en Vettel nog wel drie podiumplaatsen uit het vuur hebben gesleept, is eigenlijk al een prestatie van formaat. De Duitser kwam in Turkije letterlijk en figuurlijk bovendrijven, maar beleefde verder een jaar om snel te vergeten - zoals dat door corona voor meer mensen geldt. 2020 is een worsteling geworden voor Vettel, hetgeen voor een deel aan hem maar ook zeer zeker aan de auto toe te schrijven valt.

Wat betreft die auto heeft Ferrari gewoon een jaar op de blaren moeten zitten. Na de technische richtlijn van de FIA in Austin 2019 is het bergafwaarts gegaan met het Italiaanse team en in het kielzog daarvan ook met alle klantenteams. Dat kan geen toeval zijn. Of je het 'slim gebruikmaken van een grijs gebied' of 'vals spel' wilt noemen, daar valt nog over te twisten, maar feit is wel dat Ferrari na die fratsen gevoelig heeft ingeleverd. De geheime schikking met de FIA maakt het er qua beeldvorming niet per se veel beter op. Met de minste motor van het hele veld kwamen ook de onderliggende gebreken van Ferrari in 2020 bloot te liggen. Zo is het chassis al jarenlang bijzonder pover en gooit men aerodynamisch evenmin hoge ogen. Met een superieure krachtbron viel nog wel veel te verbloemen, maar die luxe was er in 2020 niet meer bij. Het coronajaar is voor Ferrari zodoende een bijzonder pijnlijk jaar geworden.

Tekst gaat verder onder de foto:

 

Haas

De klantenteams zijn in het Ferrari-verhaal ook al even aangestipt. Ook zij zijn de dupe geworden van de problemen in Maranello. Zo valt in statistieken van de F1-organisatie treffend te zien dat nagenoeg alle teams sneller zijn geworden dan het jaar ervoor, maar dat alle Ferrari-aangedreven teams zijn weggezakt in het drijfzand van het middenveld . Des te meer doordat het middenveld in 2020 zeer competitief bleek. McLaren en Racing Point hebben zoals bekend grote stappen gezet, maar ook Renault en AlphaTauri zijn beter voor de dag gekomen.

De verrichtingen van de brigade onder leiding van Guenther Steiner steken daar schril tegen af. Toegegeven, met drie schamele puntjes wist Haas het puntloze Williams nog altijd achter zich te laten, maar dat is geen reden tot optimisme. Haas loopt namelijk het risico om de rode lantaarn op termijn over te nemen. Waar Williams kan rekenen op een financiële injectie en volgend jaar nog altijd George Russell heeft, is het bij Haas zoeken naar lichtpuntjes als naar een speld in een hooiberg. De doorontwikkeling tijdens het seizoen is al meerdere jaren een achilleshiel en van het rijdersduo Schumacher-Mazepin hoeven we ook al geen wonderen te verwachten. Laatstgenoemde zal trouwens wel voor publiciteit zorgen, maar niet op de gehoopte manier...

Nicholas Latifi

We sluiten de verkeerde kant van deze rubriek af met nog maar een coureur uit de categorie 'gewogen en te licht bevonden'. En dan niet slechts te licht bevonden voor zijn huidige werkgever - zoals Bottas en Albon - maar wellicht zelfs voor de gehele Formule 1. Nicholas Latifi heeft eigenlijk geen moment indruk kunnen maken. Natuurlijk is dat ook een hels karwei met de beroerde Williams FW43 onder je kont, maar het verschil met teamgenoot George Russell is steevast aanzienlijk geweest. Zo is het kwalificatieduel in 16-0 geëindigd en betrof het verschil niet zelden meer dan een halve seconde. Russell is weliswaar een toptalent en heeft dat tijdens zijn Mercedes-invalbeurt ook laten zien, maar het gebrek aan kwaliteit van Latifi heeft ook wel een aardige duit in het zakje gedaan. Geluk bij een ongeluk voor hem is dat er volgend jaar meer paydrivers komen en dat Mazepin op papier nog een stuk minder is dan de Canadees.

VIDEO: Tom Coronel blikt uitgebreid terug op het Formule 1-seizoen 2020

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Eindrapport Sebastian Vettel: Met opgeheven hoofd naar Aston
Volgend artikel Eindrapport Charles Leclerc: De nieuwe kopman van Ferrari

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland