Analyse: Vijf conclusies na de eerste F1-races van 2022

Naast snel is de nieuwe Ferrari ook voorspelbaar

Dat Ferrari als beste uit de startblokken is gekomen, mag geen verrassing meer heten. De Scuderia voert beide kampioenschappen aan en heeft twee van de eerste drie races winnend afgesloten. Bij de coureurs koestert Charles Leclerc een voorsprong van 34 punten, bij de constructeurs bedraagt het gat 39 punten. Het geeft aan dat Ferrari precies heeft gedaan wat het vorig jaar voor ogen had: de omwenteling in het reglement aangrijpen om iets van de oude glorie terug te krijgen en weer voor de hoofdprijzen te vechten. De extra windtunneltijd en het besluit om al vroeg niets meer aan de 2021-auto te doen, werpen hun vruchten af. Ferrari heeft een auto neergezet die qua design - behalve de badkuipen op de sidepods - relatief simpel oogt, maar naast prachtig ook bloedsnel is.

Fijne bijkomstigheid is dat de F1-75 allround blijkt te zijn en op drie uiteenlopende circuits snel is geweest. Natuurlijk, Imola wordt weer andere koek, maar er is weinig reden om aan te nemen dat Ferrari op een bepaalde omloop niet uit de verf kan komen. Daar komt bij dat de nieuwe Ferrari voorspelbaar blijkt: de auto doet bij aanpassingen vrij snel wat het team verwacht. Zo bleek de basisafstelling uit de simulator in alle drie de raceweekenden te kloppen, hetgeen aangeeft dat de correlatie goed is. De balans van de nieuwe auto voelt vertrouwd voor coureurs en porpoising blijkt niet heel hinderlijk. De Ferrari stuiterde in Australië behoorlijk op rechte stukken, maar bleek bij het aanremmen en in bochten weer als een blok op de weg te liggen. De auto is in de basis heel goed en geeft Ferrari (en daarmee ook de tifosi) alle reden om optimistisch te zijn over wat komt.

Red Bull heeft potentie, maar legpuzzel met RB18 is complex

Dat Red Bull qua pure snelheid met Ferrari kan wedijveren - met een auto die zwaarder is - bleek in Saudi-Arabië. De tactiek om met iets minder downforce te rijden, was daar succesvol. Wie de eerste drie weekenden in z'n totaliteit bekijkt, ziet echter twee belangrijke verschillen tussen Red Bull en Ferrari. Dat begint natuurlijk met de betrouwbaarheid, een factor waar eigenlijk alles mee valt of staat. Niet voor niets zei Verstappen in Melbourne: "Het heeft nu geen zin om aan de titel te denken, laten we eerst zorgen dat we races finishen." Twee keer technisch malheur in drie races staat in schril contrast met de betrouwbaarheid van vorig jaar en heeft een valse start van het seizoen ingeluid. De titelkansen van Verstappen zijn zeker nog niet verkeken, maar er staat wel druk op de ketel. Bij nog één à twee technische uitvalbeurten lijkt het immers wel een lastig verhaal.

"Maar ik maak liever een snelle auto betrouwbaar dan een langzame auto snel", liet Christian Horner in Australië weten. Alhoewel die boodschap helder is, hebben Max Verstappen en Helmut Marko toegevoegd dat Red Bull meer verbeterpunten heeft. Zo is een ander verschil met Ferrari dat een goede balans in de RB18 lastiger te vinden is. Zowel in Bahrein als ook in Australië worstelde Verstappen ermee, met in Melbourne een hoge bandenslijtage tot gevolg. Het betekent dat de nieuwste creatie van Adrian Newey snel is als alles meezit, maar dat juist dat laatste geen abc'tje is. De eerste races hebben duidelijk gemaakt dat er zeker drie dingen voor verbetering vatbaar zijn: de betrouwbaarheid, de auto moet lichter worden gemaakt - tien kilo zou volgens Marko drie tienden schelen - en de RB18 moet voorspelbaarder worden. Alle dingen tegelijk en vanaf Imola aanpakken, zal geen sinecure worden, maar gezien de huidige WK-stand is er ook weinig tijd meer te verliezen.

Mercedes heeft cruciaal aspect gemist, maar maximaliseert wel

Red Bull is niet enige team dat na de intense titelstrijd van 2021 nog niet alle puzzelstukjes op de juiste plek heeft liggen. Mercedes staat weliswaar boven Red Bull in beide kampioenschappen, maar heeft (veel) minder snelheid getoond. De W13 lijkt in potentie een goede - en vooral interessante - auto, maar die potentie wordt grotendeels geblokkeerd door porpoising. Of zoals simulatorcoureur Anthony Davidson zei: "Het belangrijkste is dat ze niet met de rijhoogte kunnen rijden waarmee ze willen rijden. Bij onder meer Red Bull kunnen ze over de grond schrapen met vonken die aan de onderkant van de auto vliegen. Idealiter wil Mercedes met de hoogte van Red Bull rijden, maar dat is erg nadelig voor het comfort." Over één ronde kunnen de coureurs dat nog wel hebben, maar voor de race moet Mercedes compromissen sluiten. Omhoog met de rijhoogte dus en daardoor niet het maximale uit het grondeffect halen.

De 2022-motor lijkt evenmin je van het, maar porpoising is de belangrijkste factor en ook een aspect dat in de winter is gemist. In retrospect heeft het niet geholpen dat Mercedes in Barcelona met een tamelijk simpele auto heeft gereden en pas in Bahrein de 'echte' W13 heeft gebruikt. Het was bedoeld om concurrenten niet wijzer te maken dan nodig, maar is deels als een boemerang teruggekomen. Zo heeft Mercedes nu maar drie testdagen met het echte pakket gehad en waren dat er bij een andere aanpak zes geweest. De keuze heeft in het verleden vaak goed uitgepakt, maar doordat porpoising in de simulator en windtunnel niet zichtbaar was, had het team van Toto Wolff nu juist behoefte aan 'echte' rijtijd. Het betekent dat er gedurende het seizoen nog veel moet worden rechtgezet, al is een geluk bij een ongeluk dat Lewis Hamilton en George Russell tot dusver gemaximaliseerd hebben. Dat beide heren boven Verstappen staan, geeft dat treffend weer.

Aston Martin het nieuwe Haas van de grid, wat wil Vettel?

Bij een klantenteam van Mercedes zijn de zorgen nog groter. Aston Martin zit met recht in de hoek waar de klappen vallen. Wat heet: het team is als enige formatie nog puntloos na drie races en bungelt hopeloos onderaan. Dat Sebastian Vettel de eerste twee raceweekenden moest missen door corona heeft niet geholpen, maar zijn rentree in Australië was eigenlijk tekenend voor de huidige situatie. Op vrijdag viel hij stil en bleek het scooterritje terug naar de pits vrij kostbaar. Op zaterdag crashte de viervoudig wereldkampioen en bleek het al klaar in Q1. Om de rampspoed compleet te maken, kwam er zondag nog een klapper bij. Dat Lance Stroll zaterdag Nicholas Latifi onbeholpen raakte en zondag evenmin vrienden heeft gemaakt, past precies in het totaalplaatje.

Teambaas Mike Krack heeft laten weten dat deze kostenposten invloed kunnen hebben op de doorontwikkeling van de AMR22. Het is wel het laatste wat de brigade van Lawrence Stroll nodig heeft. Er is immers bijzonder veel werk aan de winkel. De Mercedes-motor lijkt ook hier niet subliem te werken, maar het eigen pakket is nog vele malen minder. Een bak geld ertegenaan gooien kan Stroll senior in essentie wel, maar zo makkelijk is het door het budgetplafond en de crashes niet meer. Aston Martin staat voor een hels karwei en neemt de rode lantaarn vooralsnog van Haas over. Het zijn constateringen die de motivatie van Vettel niet meteen ten goede zullen komen. De Duitser tekende bij Aston Martin toen dat team als Racing Point nog furore maakte met de roze Mercedes. Nadat de regels waren aangescherpt en het in 2021 geen vetpot bleek, had Vettel zijn hoop helemaal gevestigd op een ommekeer onder het nieuwe reglement. Die ommekeer is er vooralsnog wel gekomen, maar exact de verkeerde kant op. Van de regen in de drup dus.

F1 op goede weg met nieuwe regels, te vroeg voor afschaffen DRS

Tot slot moeten de nieuwe regels zelf aan bod komen. De Formule 1 wilde de auto's met de terugkeer van het grondeffect minder gevoelig maken voor vuile lucht. Het moest volgen en uiteindelijk ook inhalen bevorderen. Uit statistieken van de eerste raceweekenden blijkt dat laatste inderdaad gelukt. De richting die de koningsklasse is ingeslagen, lijkt best aardig te zijn. Des te meer omdat coureurs hebben laten weten dat volgen makkelijker is dan voorheen. Zo liet Verstappen optekenen dat de auto's dichter achter een voorligger nog steeds wel downforce verliezen, maar dat het nu geleidelijker gebeurt en dat de auto's voorspelbaar blijven. Dit geeft coureurs het vertrouwen om dicht achter een opponent te rijden zonder daarbij de eigen banden aan gort te rijden. Die Pirelli-banden zijn nog wel voor verbetering vatbaar, maar dat doet weinig af aan de filosofie.

De eerste signalen zijn bemoedigend, al vallen er twee kanttekeningen te plaatsen. Ten eerste valt of staat alles met een beklijvend gevecht tussen twee teams vooraan. Het maakte de races in Bahrein en Saudi-Arabië fraai om naar te kijken, maar het contrast met Australië - toen spanning vooraan ontbrak - groot. Ten tweede blijkt het nieuwe reglement nog niet genoeg om afscheid te nemen van DRS. In Jeddah riepen coureurs in koor dat het openklappen van de achtervleugel nog broodnodig is om in te halen. Jan Lammers heeft dit nadien (volkomen terecht) kunstmatig en het 'democratiseren van de sport' genoemd. Voor het 'pure racen' moet DRS er eigenlijk weer af, al kan dat momenteel nog niet. Maar goed: als F1 het zoals de kopstukken zeggen daadwerkelijk meer op de coureurs aan wil laten komen, dan moet dat ook qua inhaalacties gelden en moet er op termijn afscheid worden genomen van DRS. Het is nu nog niet haalbaar, maar hopelijk wel een stip aan de (verre) horizon.