Analyse: Perez een geschikte Red Bull-teamgenoot voor Verstappen?

"Ik denk niet dat, als je dertig of veertig seconden achter je teamgenoot rijdt, dat heel goed is. Daar mag ik gewoon eerlijk over zijn toch?", was getekend Max Verstappen na de Grand Prix van Bahrein. En dus na de tweede en voorlopig laatste podiumnotering van Alexander Albon. De Nederlander had zijn hart even op de tong en benoemde zo een cruciaal aspect voor Red Bull: Albon geeft teveel toe en kan Verstappen geen rugdekking geven. Zijn eindpositie in de race maakt eigenlijk weinig uit, hij zit simpelweg te ver achter Verstappen en daarmee ook te ver achter Mercedes. In Abu Dhabi veranderde dit enigszins, maar ja 'too little, too late'.

De tactiek: Marko wil geen twee tegen één meer

Over het hele seizoen is het namelijk een ongelijke strijd gebleken: Verstappen tegen Mercedes. Natuurlijk, dat komt allereerst en bovenal door het verschil tussen de RB16 en de superieure W11. Maar het is ook vaker dan dat Helmut Marko lief is twee tegen één gebleken. Twee zwartgemaakte Zilverpijlen tegen één rode stier dus. Dat maakte Verstappen meer dan eens een speelbal van Mercedes op tactisch vlak. Want met twee tegen één is het handboekwerk, kinderspel eigenlijk voor Mercedes. Je geeft beide auto's een verschillende strategie, waardoor Red Bull wel één van beide moet volgen. Allebei counteren is schier onmogelijk. Bovendien geeft het woord 'volgen' al aan dat je tactisch altijd een zet achter loopt. Een handicap dus.

Dat is in 2020 al kostbaar gebleken voor dagsucces, maar kan met een betere auto een nog grotere rol gaan spelen. Laten we voor het gemak even aannemen dat de RB16B daadwerkelijk iets beter is dan de RB16 en dat het gat dus iets slinkt. Dan komt het nog meer op details en de uitvoering door teams en coureurs aan, zo ook op tactiek. En dus wil Marko niet dweilen met de kraan open, niet met man en macht doorontwikkelen aan de auto maar een ander zwaktebod op tactisch vlak onberoerd laten. Nou kun je zeggen: prima toch, maar had Albon dit met zijn progressie niet zelf kunnen oplossen? Het eerlijke antwoord luidt dat de Britse Thai meer dan genoeg tijd heeft gehad en talloze strohalmen heeft laten schieten. Waar Marko vaak het verwijt krijgt zijn talenten te snel de nek om te draaien, heeft hij bij Albon juist behoorlijk veel geduld getoond - wellicht ook door allerlei zakelijke belangen.

De opvolging: Red Bull heeft gekozen voor pure snelheid

Hoe dan ook: Albon is in deze fase van zijn carrière gewogen en te licht bevonden voor het vlaggenschip van Red Bull, zeker als je teamgenoot naar de naam Max Verstappen luistert. Het is voor de nummer zeven uit het WK ergens wel jammer dat hij niet terug kan naar AlphaTauri. In potentie is en blijft Albon namelijk wel een goede coureur, hetgeen hij in de juniorklassen al heeft aangetoond. Een revival zoals die van Pierre Gasly valt bij het team van Franz Tost niet uit te sluiten, maar om politieke redenen - Red Bull heeft baat bij promotie van de Japanner Yuki Tsunoda - is daar geen plaats meer. Er zit dus niet anders op dan een jaartje langs de zijlijn en hopen op een Kvyat-scenario, waarin hij op een dag toch nog weer mag instappen.

Na de streep door Albon hebben we nog twee gegadigden over: Perez en Nico Hülkenberg. Laatstgenoemde maakte indruk met zijn invalbeurten op Silverstone en de Nürburgring en kan bovendien zeer goed met Verstappen overweg. De Nederlander is achter de schermen gevraagd naar zijn mening en wat hij heeft gezegd, laat zich raden. Dat begint met een H en eindigt op 'ülkenberg'. Toch is het ergens verstandig dat Red Bull daar niet voor heeft gekozen en een andere afweging heeft gemaakt. Qua pure snelheid en prestaties uit het verleden legt de Mexicaan meer gewicht in de schaal. Zo pleiten de statistieken in het voordeel van Perez. Met een knipoog valt te zeggen dat dit niet zo moeilijk is, aangezien Hülkenberg het dubieuze record van meeste F1-starts (179) zonder podiumplek houdt. Perez heeft de lichten als actieve F1-coureur twaalf keer vaker zien doven, maar is in die races wel negen maal naar het ereschavot gereden. Het aantal behaalde punten is met 706 om 521 eveneens in het voordeel van Perez.

Nog interessanter zijn de jaren waarin beide heren de degens kruisten bij Force India. In 2014 wist Hülkenberg zijn Mexicaanse teamgenoot te verschalken, maar in 2015 en 2016 verschoven de panelen steeds meer in het voordeel van Perez, die Force India de betere resultaten schonk. Het onderlinge gevecht als teamgenoten is zo ook beslecht in het voordeel van Perez, al trekt Hülkenberg in het kwalificatieduel nog wel aan het langste eind. Bij dit alles komt nog dat Perez zichzelf sterk heeft doorontwikkeld en in 2020 met afstand het beste jaar uit zijn Formule 1-carrière heeft afgewerkt. Natuurlijk heeft de Mercedes-kloon van Racing Point daaraan bijgedragen, maar we zouden Perez tekort doen door het alleen daarop te gooien. Zo heeft hij qua snelheid niks ingeboet en is hij door ervaring juist beter geworden in het herkennen van momenten. Er staan als het moet dus, bijvoorbeeld bij zijn eerste F1-zege in Sakhir. Daarnaast heeft Perez in 2020 ook de benodigde constantheid voor een topteam getoond. Twee races missen en alsnog vierde worden in het kampioenschap zegt daarvoor wel genoeg.

De rolverdeling: "Ben niet op voorhand al tweede rijder"

Van de drie beschikbare kandidaten heeft Red Bull zodoende voor de snelste man gekozen, degene met de beste adelbrieven om Verstappen (op papier althans) iets beter bij te blijven en meer rugdekking te verlenen. Maar rugdekking verlenen klinkt een beetje alsof de tweede Red Bull-coureur een knecht uit een wielerploeg moet zijn. En als Perez één ding absoluut niet wil, dan is het knecht spelen. Dat heeft hij ook maar meteen publiekelijk verkondigd, zodat er geen enkel misverstand over kan bestaan. "Ik denk dat je een status als nummer twee pas op het asfalt krijgt. Ik zou eerlijk gezegd enorm verbaasd zijn als er ook maar één team in de Formule 1 is dat bij binnenkomst al meteen zegt dat je de nummer twee bent", zo liet hij aan onder meer Motorsport.com Nederland weten. "Ik weet natuurlijk niet hoe dingen precies werken binnen Red Bull, maar dat zou mij enorm verbazen."

De toon is daarmee gezet, Perez wil niet op voorhand 'de ideale wingman' voor Verstappen zijn, zoals Valtteri Bottas dat wel is voor Lewis Hamilton. Het kan herinneringen oproepen aan de eerdere aanvaringen met Esteban Ocon bij Force India. Aan de andere kant is het niet voor niets dat Verstappen in vier jaar tijd al de vierde teamgenoot aan zijn zijde krijgt. De anderen heeft hij achter zich gelaten en dat moet hij met Perez ook gewoon zien te doen, dan zullen de problemen immers best meevallen. Of zoals Tom Coronel recent nog terecht in gesprek met Motorsport.com Nederland opmerkte: "Je hoeft toch ook niet op voorhand tweede rijder te zijn? Als Max Perez niet kan hebben dan is het heel simpel, dan is hij niet de snelste. Maar die pakt hij wel hoor, dus het is goed voor Max. Heel goed zelfs."

Dat brengt ons tot slot bij Perez zelf. Want iedereen die naast Verstappen instapt, loopt het risico om - net als Albon, Gasly en in mindere mate Ricciardo - om de oren te worden gereden. Het is voor sommige coureurs een reden om eens goed achter de oren te krabben, want het kan je carrière breken. Dat is voor Perez echter niet aan de orde, de coureur uit Guadalajara had zonder dit Red Bull-zitje immers helemaal geen F1-carrière meer gehad. Dus wat heeft hij te verliezen? Niks. Sterker nog: dit is voor Perez juist zijn langverwachte kans bij een topteam. Zo had hij naar eigen zeggen in 2013 voor Ferrari kunnen rijden, maar koos hij voor McLaren, dat net aan een neerwaartse trend begon. Hij leek deze verkeerde keuze te moeten bekopen met een F1-carrière zonder eerlijke kans bij een topteam. Maar Red Bull biedt nu uitkomst, of eigenlijk bieden beide partijen uitkomst voor elkaar. Perez krijgt volgend jaar zijn gewenste kans bij een winnend team, terwijl Red Bull in de Mexicaan een (op papier) sterkere teamgenoot voor Verstappen heeft gevonden. Mercedes zal niet meteen bang zijn, maar dit kan wel een klein puzzelstukje vormen in de grote legpuzzel met de naam 'titelstrijd 2021'.