Tech analyse: Hoe de topteams omgingen met de uitdagingen van Baku
Het stratencircuit in Baku bleek vanuit meerdere opzichten een behoorlijke uitdaging voor de rijders en teams. Motorsport.com technisch redacteuren Giorgio Piola en Matt Somerfield analyseren de technische kant van het verhaal.
Foto door: Giorgio Piola
Giorgio Piola's technische F1-analyses
Giorgio Piola is dé technisch journalist in de Formule 1. De Italiaan loopt al sinds 1969 rond in de paddock. Hij weet alles van vleugels, vinnetjes en flapjes. Duik in de wereld van de F1-techniek!
Een circuit in het hart van de stad zorgt altijd voor schitterende beelden en regelmatig voor spectaculaire races, maar het stratencircuit in Baku bezorgt de engineers en coureurs ook heel wat hoofdbrekens. Het smalle, bochtige gedeelte door de oude stad vraagt om veel downforce, maar iets verderop ligt het 2,2 kilometer lange rechte stuk waar een zo hoog mogelijke topsnelheid gewenst is. Het draait dus vooral om het vinden van het juiste compromis. Daarom kwamen veel teams in Azerbeidzjan in actie met een nieuwe of aangepaste versie van de voor- en achtervleugel. We maken een rondje langs de topteams en bespreken de belangrijkste verschillen.
Mercedes
Vanwege de specifieke karakteristieken van de baan in Baku voerde Mercedes enkele kleine veranderingen door aan de voorvleugel. De bovenste flap was aanzienlijk versmald om de druk op de vooras te verminderen. Bovendien paste deze versie van de vleugel beter bij de aanpassingen die aan de achterzijde waren doorgevoerd.
Mercedes maakt al het gehele jaar gebruik van de ‘schep’-vormige achtervleugel, met uitzondering van de Grands Prix van Monaco en Barcelona. Daar reden Lewis Hamilton en Valtteri Bottas met een conventioneler ontwerp om meer downforce te genereren. Voor de stratenrace in Baku werd een nieuwe achtervleugel geïntroduceerd. Deze versie staat nog wat vlakker - voor een hogere topsnelheid - en was horizontaler vormgegeven. Ook de liggende openingen aan de voorzijde van de endplate waren onder handen genomen om de hoeveelheid neerwaartse druk en drag te beperken.
De filosofie achter de schepvorm is dat het centrale gedeelte van de vleugel nog een behoorlijke hoeveelheid downforce genereert terwijl de smallere uiteinden minder neerwaartse druk en drag creëren. Dit zorgt voor andere luchtstromingen aan de uiteinden van de horizontale vleugelelementen. Doordat de vleugel voor Baku nog wat vlakker stond, en daardoor minder wervelingen veroorzaakt, werd het aantal sleuven in de endplate teruggebracht van vijf naar drie.
Hoewel de coureurs tijdens de vrije trainingen lange tijd rondreden met de nieuwe low downforce specificatie, werd voor de kwalificatie en de race toch gekozen voor het standaardexemplaar. Daarmee nam de downforce in de langzame delen toe maar dat ging ten koste van een deel van de topsnelheid op het schier eindeloze rechte stuk.
Ferrari
Ook Ferrari beschikt over meerdere versies van de achtervleugel: een conventionele versie en een ‘schep’-vormig exemplaar. Beide elementen werden tijdens de vrijdagtrainingen getest. Op deze manier zocht de Scuderia naar de juiste balans tussen downforce en drag. Uiteindelijk werd voor de race gekozen voor de schepvormige versie.
In tegenstelling tot Mercedes koos Ferrari ervoor om de voorvleugel niet aan te passen, maar om deze simpelweg vlakker af te stellen zodat de rijders toch over een prima balans beschikten.
Naast downforce en topsnelheid is koeling ook een belangrijk onderwerp in de straten van Baku. De krachtbron moet zich flink inspannen op het rechte eind. Veel teams kozen daarom voor maximale koelopeningen. Dat heeft uiteraard impact op de hoeveelheid drag die wordt gecreëerd, want elke opening in het bodywork zorgt voor meer luchtweerstand. Ferrari koos desondanks voor de maximale koeling aan de achterzijde van de SF70H. Deze openingen werden voorzien van een extra vleugeltje (zie linkerafbeelding) op de rand. Deze elementen bevinden zich in dezelfde regio als de T-vleugel en zijn daardoor toegestaan. De vleugeltjes zorgen voor een verbeterde efficiëntie van de sidepods, zowel intern als extern.
Red Bull
Toch waren al deze ingrepen bij Mercedes en Ferrari niet voldoende voor de winst. Dat kwam mede door eigen fouten van de rijders en het team, waardoor Red Bull-coureur Daniel Ricciardo de lachende derde werd. De formatie uit Milton Keynes beschikt over de minst sterke motor van de drie topteams. Om toch nog een behoorlijke topsnelheid te ontwikkelen, moest de RB13 voorzien worden van een Monza-achtig downforcepakket, met een zeer vlakke achtervleugel. Hoewel dat ten koste gaat van de balans in de langzame bochten, bleken Max Verstappen en Daniel Ricciardo prima uit de voeten te kunnen met de door hen bedachte afstelling. Bovendien werden exceptionele snelheden genoteerd in de speed traps.
Zie hieronder alle updates op de RB13 voor Baku.
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties