Analyse: Hoe Ferrari de straf van Vettel ongedaan wil laten maken

Sebastian Vettel verloor de zege in de Canadese GP door een tijdstraf van vijf seconden na een slippertje in de chicane. De Duitser keerde op een ‘onveilige wijze’ terug op het circuit, waardoor achtervolger Lewis Hamilton moest uitwijken en remmen. Na afloop kwam er veel kritiek op de beslissing. Ferrari koos ervoor om geen protest aan te tekenen tegen de straf - met name omdat dergelijke tijdstraffen tijdens de race niet aanvechtbaar zijn - maar neemt nu toch vervolgstappen. Het team heeft nieuw bewijsmateriaal verzameld en aangeleverd bij de FIA, met het verzoek om middels artikel 14 van de International Sporting Code de kwestie opnieuw te laten bekijken.

Het team heeft niet naar buiten gebracht welk nieuw bewijsmateriaal aangeleverd is, maar volgens de reglementen moet het gaan om ‘significant en relevant’ bewijs. Daaronder valt GPS-data, extra telemetrie en een getuigenverklaring van Vettel zelf. De Duitser kon namelijk niet gehoord worden door de wedstrijdleiding aangezien hij op het moment van de strafbepaling nog aan het racen was. 

Mochten deze nieuwe elementen geaccepteerd worden door de stewards, dan zal de kwestie opnieuw bekeken worden. Voor de goede orde: de wedstrijdleiders kunnen ook bepalen dat het nieuwe bewijsmateriaal niet interessant genoeg is en dan wordt de zaak direct weer gesloten. Mocht men overgaan op een nieuwe evaluatie van het incident, dan wordt het pas echt interessant aangezien het voornaamste argument van Ferrari vermoedelijk uit het eigen reglement van de FIA komt. 

Wat zeggen de regels wel en niet?

De straf kwam voort uit de onveilige wijze waarop Vettel terugkeerde op het asfalt. De reglementen over dergelijke incidenten in zowel de ISC als het sportief reglement zijn duidelijk wat er verwacht wordt van een coureur die buiten de baan raakt. Artikel 27.3 van het sportief reglement schrijft voor: “Rijders worden beoordeeld de baan te hebben verlaten als geen enkel deel van de auto meer in contact is met het asfalt en, om twijfel te voorkomen, witte lijnen die de baanranden markeren worden gezien als onderdeel van het circuit maar kerbs niet. Mocht een wagen de baan verlaten en de coureur terugkeren, mag dit echter alleen gedaan worden wanneer het veilig is zonder daarbij voordeel te behalen.”

De FIA stelt dat de actie van Vettel ten opzichte van Hamilton niet veilig was. Een van de voornaamste argumenten van de stewards om tot dit besluit te komen, was de tweede stuuractie van de Duitser na het eerste overstuurmomentje toen hij terugkeerde op het asfalt. Het argument was dat de Duitser de controle over zijn Ferrari had teruggevonden. In plaats van naar links te sturen om Hamilton ruimte te geven, concludeerde men dat Vettel bewust een rechte lijn koos om zijn rivaal te blokken. Er zijn drie belangrijke regels die over dergelijke incidenten gaan.

Artikel 27.4 van het sportief reglement stelt: “Op geen enkel moment mag een wagen onnodig langzaam, onvoorspelbaar of op een manier die potentieel gevaarlijk kan zijn voor andere rijders of personen bestuurd worden.” Appendix L van het ISC, hoofdstuk IV., Art. 2 a meldt: “Een wagen alleen op het circuit mag gebruikmaken van de volledige baan…" Artikel 2 b voegt toe:  “Meer dan één richtingsverandering om een positie te verdedigen is niet toegestaan. Iedere rijder die terugkeert naar de ideale lijn, na eerder buiten de lijn zijn positie te hebben verdedigd, moet minimaal een wagenbreedte tussen zijn eigen auto en de rand van het circuit laten richting de bocht. Manoeuvres om andere rijders te hinderen, zoals bewust een wagen buiten de grenzen van het circuit dwingen of andere abnormale veranderingen van richting zijn strikt verboden.”

Ferrari zal van mening zijn dat Vettel niet bewust Hamilton van de baan dwong en wil dat bewijzen met videomateriaal en GPS- en telemetriedata, met name omdat de Mercedes op het moment van terugkeren op de baan nog steeds achter de Ferrari reed.

GPS-bewijsmateriaal

Naar verluidt zou een specifiek stuk GPS-data waarbij de lijn van Vettel door de bochtencombinatie in een voorgaande ronde aantonen dat de positionering van de wagen bij het uitkomen van bocht 4 niet veel verschilt. Sterker nog: Vettel bleef zelfs verder weg van de rand van het circuit dan in eerdere ronden het geval was, dus er zou meer ruimte aan de buitenkant zijn geweest. Ferrari zal beargumenteren dat Vettel de wagen niet zo positioneerde dat Hamilton erdoor verrast had kunnen worden.

Veel draait om het gedeelte dat stelt dat coureurs ‘minimaal een wagenbreedte tussen zijn eigen auto en de rand van het circuit laten’. Die regel is echter niet helemaal van toepassing, aangezien hier gerefereerd wordt aan rijders die eerder buiten de ideale lijn hun positie verdedigden. Daar was in het geval van Vettel geen sprake van. Aangaande het argument dat Vettel bij het terugkeren op het circuit meer naar links had moeten sturen, is er geen enkele regel die voorschrijft dat coureurs van de ideale lijn weg moeten blijven en in dergelijke situaties een positie moeten afgeven. Het enige moment waarop coureurs het verzoek krijgen om een rivaal te laten passeren, is wanneer er sprake is van het behalen van een ‘oneerlijk voordeel’. Dat gaat in dit geval niet op omdat Vettel door zijn uitstapje geen voordeel behaalde: Hamilton zat na het incident 1,7 seconden dichterbij dan daarvoor.

De rol van Lewis Hamilton

Een factor die meespeelde in de beslissing van de stewards was dat Hamilton een ontwijkende actie moest uitvoeren, door te remmen en van de lijn weg te sturen om een aanrijding te voorkomen. Die reactie van Hamilton resulteerde erin dat de wedstrijdleiding van mening was dat Vettel de Mercedes-coureur buiten de baan had ‘gedwongen’. Er zijn twee zaken die een belangrijke rol spelen in de positionering van de wagen van Hamilton ten tijde van het incident. 

Ten eerste bevindt de normale racelijn in de betreffende bocht zich al ver naar rechts, waarbij de coureurs met grote regelmaat met de helft van de wagens over de kerbs rijden. 

Lewis Hamilton, Mercedes AMG F1 W10

Foto: Zak Mauger / LAT Images

Om een aanrijding met Vettel te vermijden, reed Hamilton min of meer in dezelfde positie als tijdens een normale ronde - en zeker niet in een extreme positie die de raceleider in de spiegels zou zijn opgevallen. De Formule 1-reglementen over de definitie van de circuitranden zijn duidelijk. Appendix L van de ISC, hoofdstuk IV., Art. 2 c: “Coureurs moeten het circuit te allen tijde gebruiken. Om twijfel te voorkomen, witte lijnen die de baanranden markeren worden gezien als onderdeel van het circuit maar kerbs niet.”

De benoeming van de witte lijn is in dit geval cruciaal want het is op basis van videomateriaal en foto’s niet helemaal duidelijk te zien of al zijn banden buiten de witte lijnen waren op het moment dat Vettel terugstuurde. Ferrari zal van mening zijn dat Hamilton in feite nooit officieel buiten de baan is geweest. 

Sebastian Vettel, Ferrari SF90, voor Lewis Hamilton, Mercedes AMG F1 W10

Foto: Zak Mauger / LAT Images

Vermoedelijk worden niet alle argumenten en interpretaties van de reglementen geaccepteerd door de FIA - en zal de zaak direct weer gesloten worden als men van mening is dat het nieuwe bewijs niet belastend genoeg is. Wel blijkt dat er voor deze situatie geen eenvoudige zwart-wit oplossing is. De kwestie heeft de discussie over het overreguleren van de sport en het rijgedrag van de rijders flink aangewakkerd. Menigeen riep na het incident om een einde te maken aan het ‘babysitter’-gedrag van de wedstrijdleiding en de coureurs meer en steviger met elkaar te laten vechten. Mocht uiteindelijk bepaald worden dat Vettel niets fout deed, en de reglementen er enkel zijn om gevaarlijk of bewust oneerlijk rijgedrag te bestraffen, dan wordt er eindelijk een belangrijke stap gemaakt en lijkt de vrijheid in duels weer een stapje dichterbij. 

Met medewerking van F1-verslaggever Jonathan Noble