Analyse: De data waaruit blijkt dat pole haalbaar was voor Verstappen

"Ik heb dit weekend nog geen enkele ronde gehad waarin ik echt het vertrouwen in de auto heb gevoeld", liet Max Verstappen meteen na Q3 weten. Het past bij het beeld van de voorbije dagen. Op vrijdag was de balans in de RB18 niet naar wens en alhoewel het later die dag beter leek te gaan, bleek het in de kwalificatie niet je van het. Verstappen probeerde zelfs tijdens de kwalificatie nog allerlei aanpassingen uit, in de hoop de balans beter voor elkaar te krijgen.

Getuige de laatste run in Q3 is dat niet allemaal gelukt en dus sprak de wereldkampioen: "Ik zat in de kwalificatie de hele tijd dingen te veranderen. Dat werkte voor de ene bocht wel, maar voor de andere bocht weer niet. Die eerste run van Q3 zag er goed uit, maar dan kom ik bij de één na laatste bocht aan en blokkeer ik weer. Ik kreeg het gewoon niet voor elkaar en eigenlijk is dat het hele jaar al een beetje ons probleem." Verstappen geeft hiermee aan dat Red Bull tijdens raceweekenden nog meer zoekende is met de afstellingen dan Ferrari.

Desondanks had de auto met startnummer 1 in theorie de eerste plek kunnen bemachtigen. Uit de data en telemetrie van F1 Tempo - onder meer gebruikt door Ziggo Sport en Sky Sports F1 - blijkt namelijk dat Verstappen tot zijn fout in bocht 13 onder de uiteindelijke pole-tijd zat. Het is goed te zien in de onderstaande tweets. Let wel: het gaat in de afbeeldingen steeds om de eerste Q3-run van Verstappen vergeleken met de uiteindelijke pole-ronde van Leclerc, en dus niet diens eerste run die langzamer was. Dit maakt een rechtstreekse vergelijking voor pole-position mogelijk.

Uit de data blijkt dat Verstappen voor het aanremmen van bocht 13 anderhalve tiende onder de poleronde zat. Verstappen wist de eerste twee sectoren voor het eerst in de kwalificatie zoals gewenst aan elkaar te rijgen. Zelfs met betere baanomstandigheden aan het eind van de sessie zou Leclerc tot bocht 13 niet aan de tijd van Verstappen komen. In bocht 13 loopt het verschil op tot drieënhalve tiende in het voordeel van de Nederlander, al is dat logisch. Verstappen remde immers laat - te laat - en nam daardoor meer snelheid mee in de bocht en de remzone.

De prijs daarvoor zou hij bij de exit en, doordat het vanaf daar volgas is, ook op start-finish betalen. Bij het passeren van de streep zou deze ronde namelijk 0.531 van een seconde langzamer blijken dan die van Leclerc. Het geeft aan dat de Red Bull-coureur bijna zeven tienden heeft ingeleverd met vanaf bocht. En of het in de Formule 1 om details draait... Daarbij moet gezegd dat Verstappen in zijn laatste ronde ook bijna drie tienden verloor vanaf bocht 13, al is dat absoluut geen wet van Meden en Perzen. Sterker nog: in Q1 en Q2 bleek het beeld anders en won Verstappen soms terrein in dat gedeelte. De potentie was er dus ook daar - los van experimenteren met de afstelling - wel.

Als we vervolgens de laatste - en op papier snelste - kwalificatieronde van Verstappen vergelijken met de pole-ronde van Leclerc wordt er een patroon zichtbaar dat vergelijkbaar is met Bahrein en Saudi-Arabië. Ook in Melbourne loopt de Red Bull harder aan het eind van de rechte stukken dan de Ferrari, met uitzondering van het rechte stuk en de DRS-zone richting bocht 3. Het patroon is echter dat Verstappen en Perez een iets hogere topsnelheid halen, zoals ook in de speed traps te zien is.

Het hangt net als in de voorbije raceweekenden samen met de afstellingen, al is het onderstaande beeld minder rigoureus dan op vrijdag toen de rechte stukken allemaal blauw kleurden en alle langzame bochten voor Ferrari waren. Op zaterdag is het beeld meer bij elkaar gekomen, al blijft overeind dat Red Bull volgens Horner bewust voor een 'racy' auto op zondag heeft gekozen. "Door de manier waarop we onze auto hebben afgesteld, moeten we ook weer wat meer topsnelheid hebben op rechte stukken", sprak de Brit. Het plan van Red Bull is daardoor vergelijkbaar met dat in de voorgaande raceweekenden: een wapen creëren om op de rechte stukken en met behulp van DRS toe te slaan. Dat het beeld iets minder zwart-wit (of eigenlijk rood-blauw) is dan op vrijdag kan er echter op wijzen dat Ferrari zich nu ook iets meer op de verdediging heeft gericht.