Special feature

Achtergrond: zwendelaars en rare snuiters in de Formule 1

Met zijn gevangenisstraf voegt Flavio Briatore zich in een rijtje met teambazen die veroordeeld zijn tot een tijdje zakjes plakken. We lichten er een aantal uit.

Roberto Moreno, Andrea Moda S921
Roberto Moreno, Andrea Moda S921
Pedro de la Rosa, Arrows A20
Vijay Mallya
Dr. Vijay Mallya, eigenaar Sahara Force India F1
Bernie Ecclestone, Flavio Briatore
Eddie Jordan, Channel 4 F1 TV en Flavio Briatore

 Formule 1-teambazen komen er in allerlei soorten en maten. Je hebt de onberispelijke professionals als Ron Dennis en Toto Wolff, de handelaars als Bernie Ecclestone en Eddie Jordan en je hebt de figuren om wie altijd een apart zweempje hangt. Uit dat laatste kamp komt nogal eens een verhaal dat niks met de Formule 1 te maken heeft, maar goed past bij het beeld dat je toch al had van de persoon in kwestie. En nu Flavio Briatore naar de bajes is gestuurd, is het dan ook de hoogste tijd om eens te kijken naar een greep uit het twijfelachtige volk dat ooit een positie van macht had in de Formule 1.

Andrea Sassetti

Een verhaal over shady teambazen is natuurlijk niet compleet zonder Andrea Sassetti. Deze Italiaan leidde het Andrea Moda-imperium, een bedrijf dat zich met succes specialiseerde in vrouwenschoenen. Begin jaren ‘90 was Sassetti een rijk man en niemand wist precies waar die centen vandaan kwamen. Pa Sassetti had mogelijk wat toegestopt, maar het zou ook zomaar kunnen dat de goede man banden had met de Italiaanse georganiseerde misdaad. Hoe dan ook; het geld brandde in de portemonnee en dus begon Sassetti een eigen Formule 1-team, luisterend naar de naam - verrassen - Andrea Moda.

Andrea Moda bakte er geen donder van. In de handen van Roberto Moreno kwam de auto tijdens het seizoen 1992 slechts één keer op de grid. In Monaco werd de finish natuurlijk niet gezien en in de rest van het seizoen kwam de auto niet eens door pre qualifying. Sassetti’s zakelijke leven bleek minstens zo moeizaam als zijn sportieve; tijdens een brand in zijn discotheek - die aangestoken zou zijn - werd hij beschoten toen hij uit de vlammen probeerde te ontsnappen. Sassetti werd later opgepakt wegens fraude en is anno nu uitbater van restaurants en nachtclubs. Want dat is immers altijd betrouwbare business.

Prins Malik Ado Ibrahim

Hij had de redder van Arrows moeten zijn. Malik Ado Ibrahim presenteerde zichzelf als een prins en beloofde wijlen Tom Walkinshaw een flinke investering van meer dan honderd miljoen. Dat in Nigeria vele families leven die zichzelf een koninklijke titel toekennen werd voor het gemak even vergeten. Dat een investering van meer dan honderd miljoen nooit zonder mitsen en maren wordt gedaan, eveneens. Prins Malik Ado Ibrahim zette in 1999 een mooie sticker op de auto die deed vermoeden dat er iets in de pijplijn zat, maar er zou nooit wat komen. Na het seizoen ‘99 verdween de man in het niets.

Arrows zou nog twee-en-een-half seizoen doorploeteren, voordat het halverwege 2002 in elkaar klapte. De auto’s van dat jaar zouden vier jaar later nog opgepoetst worden en ingezet worden als Super Aguri’s, maar dat verhaal is een special op zichzelf waard. Malik Ado Ibrahim heeft inmiddels al wat tijd in de nor doorgebracht; in 2008 en 2010 werd hij in de Verenigde Staten opgepakt wegens - u raadt het al - fraude.

Jean-Pierre van Rossem

Het levensverhaal van Jean-Pierre Van Rossem verdient op z’n minst een serie met vier seizoenen op Netflix. Deze special kan nooit recht doen aan zijn volledige palmares, maar we kunnen wel een paar dingen noemen: in de jaren ‘70 een celstraf wegens onder andere valsheid in geschrifte, een heroïneverslaving, in de jaren ‘80 het ‘onfeilbare’ investeringsplan Moneytron opgestart - wat uiteindelijk gewoon dikke vette zwendel was - plus het laten invriezen van zijn overleden vrouw, in de jaren ‘90 een politieke loopbaan, die in de decennia erna meerdere herstarts kende. Zeg niet dat het ooit saai was met Van Rossem.

In 1989 was hij de eigenaar van het Formule 1-team van Onyx, een team dat warempel een vijfde plaats wist te behalen in de Franse Grand Prix. Van Rossem, die in zijn leven naar eigen zeggen 138 Ferrari’s heeft gekocht, verliet al snel weer het Formule 1-podium, om het geluk - al dan niet volledig legaal - elders te zoeken. In 1995 werd Van Rossem veroordeeld tot vijf jaar cel wegens de zwendel met Moneytron.

Cyril de Rouvre

Het einde van de jaren ‘80 en begin van de jaren ‘90 waren uitstekende tijden voor twijfelachtige zakenlui in de Formule 1. De volgende in het hoofdstuk is Cyril de Rouvre, in 1992 de eigenaar van het team van Ligier. Ondanks diens - op z’n zachtst gezegd - gammele boekhouding, kende Ligier een opleving in die periode. Terug naar de gloriedagen van de jaren ‘70 gingen ze nog niet, maar in 1993 werd het team vijfde in het kampioenschap.

De Rouvre verkocht de toko in 1994 weer door aan Flavio Briatore, maar niet voordat hij in de knel kwam met de Franse grondwet. Er was een gaatje in de begroting was gevonden, zo bleek. Of meneer een kleine 173 miljoen francs wilde terugbetalen. Het gevang bleek de enige oplossing.

Vijay Mallya

De man aan wie het team van Force India veel te danken heeft. Vijay Mallya kocht het voormalige Jordan, Midland en Spyker op en onder zijn leiding werkte het team zich op tot een zeer sterke en consistente renstal, die het afgelopen seizoen - ondanks het onderlinge gekibbel tussen de teamgenoten - als vierde eindigde in het kampioenschap. Mallya zelf was in 2017 amper te zien en dat had ongetwijfeld te maken met de fraudezaak waarin hij verwikkeld was.

Mallya is inmiddels bij verstek veroordeeld in India. Bij verstek, omdat hij nooit naar India is gekomen, waar de veroordeling plaatsvond. Mallya zit voorlopig gewoon in Groot-Brittannië en is daar een vrij man. Uitlevering zit er niet in.

Flavio Briatore

De man die als aanleiding van dit stuk geldt. Flavio ‘Flav’ Briatore heeft een lange staat van dienst in de Formule 1. Eind jaren ‘80 aangesteld als commercieel manager van het team van Benetton, ondanks het feit dat hij in het verleden luidkeels had aangekondigd niks te hebben met de Formule 1. Ondanks dat steeg hij naar grote hoogten met wereldtitels in 1994 en 1995 en een herhaling van dat kunstje in 2005 en 2006. Briatore was een zeer succesvolle teambaas, maar ook een man die de grenzen opzocht.

Met name crashgate was een pittig hoofdstuk in het professionele leven van de Italiaan; tijdens de Grand Prix van Singapore in 2008 droeg hij Nelson Piquet jr. op om zijn auto opzettelijk in de muur te drukken, zodat Fernando Alonso dankzij de safety car de Grand Prix kon winnen. Het was het einde van zijn periode als teambaas, maar af en toe horen we nog eens van hem. Zoals nu, nu hij veroordeeld is tot achttien maanden cel wegens fraude.

 

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Waarom de crashtests met de F1-halo zo spannend zijn
Volgend artikel Organisator GP Australië enthousiast over plannen Liberty Media

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland