Breaking news

Achtergrond: wanneer elke coureur de finishvlag ziet

De Grand Prix van China was een bijzondere: niet alleen zagen we Nico Rosberg na een spectaculaire race zijn zesde achtereenvolgende zege behalen, ook wist elke deelnemer de finish te bereiken. En gek genoeg betreft dat slechts de vierde keer in de rijke F1-geschiedenis. GPUpdate.net zet de voorgaande keren op een rijtje.

Decennialang ging de Nederlandse GP van 1961 de boeken in als de enige race waarin iedereen de finishvlag zag. Toen het stof na twee uur actie door de duinen was opgetrokken, bleken alle vijftien deelnemers aan de meet te zijn gekomen. Iedereen had de complete wedstrijd op hetzelfde setje banden afgelegd: tijdens de Grote Prijs van Zandvoort waren er welgeteld nul pitstops geweest. De adellijke Duitser Wolfgang von Trips zegevierde in zijn Ferrari, teamgenoot Phil Hill werd tweede. Een jonge Jim Clark stuurde zijn Lotus naar de derde stek, thuisrijder Carel Godin de Beaufort sloot de rijen en werd vijftiende. Precies een jaar later zou de Maasberger zijn eerste F1-punt halen.

Pas 44 jaar na het treffen op Zandvoort kwamen alle F1-coureurs die de race waren gestart, ook daadwerkelijk aan de finish (voor de duidelijkheid: een DNS tellen wij in dit geval mee alszijnde uitgevallen, dit betekent dat bijvoorbeeld de GP van de Verenigde Staten 2005 bij voorbaat kansloos is). Op de razendsnelle piste van Monza in Italië parkeerden alle rijders die de wedstrijd aanvingen, hun bolides naderhand in het parc fermé.

Fernando Alonso en Kimi Raikkonen waren de grote titelfavorieten in een seizoen waarin de Fin de snellere was, maar de Spanjaard over een betrouwbaardere wagen beschikte. De twee races voorafgaand aan de Italiaanse GP waren gewonnen door Raikkonen en de McLaren-coureur wist zijn, met name in de eerste races, opgelopen achterstand mondjesmaat in te lopen. Op Monza ging het echter mis: de zoveelste gridstraf van dat jaar wierp de Fin van pole naar P11. In de race wist hij niet verder te komen dan een vierde plaats, waar rivaal Alonso als tweede eindigde. Raikkonen liet overigens wel de hoogst gemeten snelheid aller tijden noteren: de Iceman vloog met 370,1 km/u over het asfalt. Juan Pablo Montoya was de gelukkige winnaar, Minardi zag haar Nederlandse tweetal Robert Doornbos en Christijan Albers als achttiende en negentiende de finishlijn passeren.

Goed, op Zandvoort deden er vijftien rijders mee en op Monza waren dat er twintig, maar het kan nog gekker. Een kleine zes jaar na het treffen in Italië werd er voor de derde keer een race verreden waarin iedere gestarte deelnemer ook daadwerkelijk de finish bereikte. Op het slaapverwekkende stratencircuit van Valencia soleerde Sebastian Vettel tijdens de Europese Grand Prix in zijn Red Bull naar een eenvoudige overwinning, Fernando Alonso (Ferrari) werd voor eigen publiek tweede. Mark Webber, die een jaar eerder nog een angstaanjagende klapper had gemaakt op het baantje nabij de haven, finishte als derde.

In 2011 beschikte het F1-veld over 24 wagens, die in de Spaanse stad zogezegd allemaal aan de streep kwamen. Opvallend: zowel op Monza als in Valencia was het de Indiër Narain Karthikeyan die als laatste onder de vlag doorkwam: in Italië deed hij dat in een Jordan, in Spanje reed hij voor het kansloze HRT. Karthikeyan bezette op het stratencircuit de laatste plaats op de startgrid, en kon de rode lantaarn tijdens de race slechts voor twee ronden afstaan. Zijn 24ste plaats betekende een record: nimmer waren er zoveel finishers geweest tijdens een Grand Prix. 

Na de race in Valencia gingen meerdere stemmen op om het circuit van de kalender te schrappen. Het racen was er volgens de kenners onmogelijk: hoewel ontwerper Hermann Tilke hoog van de toren blies na het opleveren van de baan, stond de Spaanse omloop in haar vijfjarige bestaan vooral bekend om haar saaie krachtmetingen. Slechts de race van 2012 bleek een kraker: één jaar nadat iedereen finishte, vielen onder anderen Vettel (in leidende positie, met een kapotte dynamo) en Lewis Hamilton (die van de baan werd gerost door Pastor Maldonado) uit.

Dat een race niet per se saai hoeft te zijn als iedereen finisht, bewees de Grand Prix van China. Een chaotische openingsfase op het Shanghai International Circuit zag zowel Hamilton als Kimi Raikkonen zijn voorvleugel verliezen, Vettel duikelde door een schrikreactie en de daaropvolgende touche met collega Raikkonen door het veld heen. Rosberg bleek wederom de slimste op de baan waar hij vier jaar geleden zijn eerste overwinning wist te boeken, Vettel reed netjes terug naar P2 na handig gebruik te hebben gemaakt van een dramatisch vertragende Nico Hülkenberg. De Force India-rijder trachtte zijn achtervolgers op te houden, omdat teammaat Sergio Perez vlak voor hem de pitstraat was ingedoken.

Vettel liet zich van zijn leepste kant zien en gaf zijn landgenoot middels een inhaalactie tussen de pitlijnen het nakijken. Daniil Kvyat snoerde zijn criticasters de mond met een mooie podiumfinish, regerend wereldkampioen Lewis Hamilton sloot een rampweekend af als zevende. Daarmee eindigde de Brit een plaats boven Max Verstappen: de jonge Limburger liet zich wederom van zijn beste kant zien door als achtste te finishen. Jolyon Palmer heeft de twijfelachtige eer om als 22ste over de streep te zijn gekomen en zodoende de vierde race in de historie waarin niemand uitviel te completeren.

Door: René Oudman

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Horner optimistisch: "We zitten Ferrari op de hielen"
Volgend artikel Race-analyse: Vijf conclusies die we kunnen trekken uit China

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland