Breaking news

Achtergrond: vijftigste verjaardag van Canadese Grand Prix

Het is alweer vijftig jaar geleden dat het Formule 1-circus voor de eerste keer neerstreek in Canada: het Noord-Amerikaanse land heeft in de tussentijd op drie verschillende circuits de Grand Prix mogen organiseren. Eerst op Mosport en Mont-Tremblant, sinds 1978 op het Ile Notre-Dame in Montréal. GPUpdate.net slaat de geschiedenisboeken erop na.

De Grand Prix van Canada bestaat al sinds 1961, maar vijftig jaar geleden vond de officiële Formule 1-ouverture aldaar plaats.  Op 27 augustus 1967 was het zover: na negentig ronden werd Jack Brabham als overwinnaar afgevlagd, diens teamgenoot Denny Hulme (de latere wereldkampioen) werd tweede. Lokale held Al Pease, die twee jaar later uit de race zou worden genomen om het feit dat hij te sloom was, hield de gemoederen bezig door eigenhandig de lege batterij van zijn wagen op te laden, om op een gigantische 43 ronden achterstand te finishen.

Mosport en Mont-Tremblant

Na de race op het Mosport Park, dat gelegen is in het Engelstalige gedeelte van het grote land, mag Mont-Tremblant de honneurs waarnemen. Zoals de naam al doet vermoeden ligt het snelle, vloeiende baantje in de bossen van het Franstalige Quebec. In 1969 is Mosport weer aan de beurt, een jaar later staat Mont-Tremblant weer op de kalender.

Het Mosport Park levert geweldige races op: in zowel 1971 als 1973 regent het pijpenstelen en wordt het publiek getrakteerd op een spektakelstuk. De baan in Ontario is echter hevig verouderd en ondanks dat er in '72 enkele nieuwe veiligheidseisen worden doorgevoerd, ligt het Canadese circuit mijlenver achter de Europese banen. Na zware ongevallen in de editie van '77 verliest Mosport de organisatie van de Grand Prix.

Gilles Villeneuve, held en naamgever

Voor de wereldtentoonstelling van 1969 (Expo 67) is er een kunstmatig eiland aangelegd in hartje Montréal. Waar het ooststrand in 1976 werd gebruikt als roeibaan voor de Olympische zomerspelen, werd op het eiland zelf een circuit wordt gebouwd. Aldaar strijkt de Formule 1 in 1978 neer voor de eerste race op het Ile Notre Dame, wat een populaire, eerste GP-zege zou opleveren voor thuisheld Gilles Villeneuve.

Villeneuve is dé vaandeldrager van het Canadese autoracen, tegen het einde van de jaren '70. De Quebecois, die via het sneeuwracen zijn weg naar het circuit heeft gevonden, maakt in de zomer van 1977 zijn debuut voor het team van McLaren. Enzo Ferrari weet snel genoeg: deze jongeman moet hij in zijn Scuderia hebben. Nog voor het einde van het jaar is Villeneuve Ferrari-coureur.

Na zijn prachtzege voor het eigen publiek heeft Villeneuve in 1979 de beschikking over wereldkampioenschapswaardig materiaal, echter: de Canadees voelt zichzelf nog niet rijp genoeg voor een titel en wordt af en toe vriendelijk doch dringend verzocht om Ferrari-collega Jody Scheckter voor te laten. De Zuid-Afrikaan wordt kampioen en taait af na een waardeloos 1980. Voor Villeneuve, die in zijn 67 GP-starts zesmaal zou zegevieren, duurt zijn F1-carrière echter niet lang. De Canadees verongelukt in de kwalificatie voor de Grand Prix van België in 1982.

De extreem populaire Villeneuve, die voor en na zijn dood over een iconische status beschikte, krijgt als eerbetoon het circuit in Montréal naar zich vernoemd. In de eerste race op het hernoemde Circuit Gilles Villeneuve voltrekt zich een drama: de jonge Riccardo Paletti ramt bij de start de stilgevallen wagen van Villeneuves voormalige collega Didier Pironi, waarop de Osella van de Italiaan vlamvat. Paletti heeft geen schijn van kans: in het ziekenhuis bezwijkt hij aan zijn verwondingen.

Wat vader Gilles wel lukte, is zoon Jacques Villeneuve niet gegeven. Midden jaren '90 timmert de zoon van hard aan de weg - hij wint de Indianapolis 500 in 1995 en zegeviert bijna in zijn debuutrace in de Formule 1. In zijn tweede jaar wordt Villeneuve junior al wereldkampioen, tot dusver nog altijd de enige keer dat een Canadees dat heeft weten te flikken. Het winnen van de thuisrace, zoals zijn vader deed in diens tweede optreden op eigen bodem, zit er in tien deelnames echter niet in - verder dan P2 (1996) komt Jacques niet.

Pareltje op de kalender

Waar de Canadese Grand Prix in de jaren '80 een van de vele Noord-Amerikaanse races is, komt het na 1992 in een speciale status als de Mexicaanse Grand Prix verdwijnt – alle wedstrijden die in de Verenigde Staten werden verreden, zijn dan al van de kalender geschrapt. Dankzij de ligging, de lay-out en het gemoedelijke sfeertje wordt de GP van Canada gauw in hetzelfde rijtje als de klassiekers in Groot-Brittannië, Italië en Duitsland genoemd.

Een aantal rijders scoort zijn eerste overwinning in Canada: op het Circuit Gilles Villeneuve laten naast de naamgever zelf ook Thierry Boutsen, Jean Alesi, Lewis Hamilton, Robert Kubica en Daniel Ricciardo hun eerste zege noteren. Het circuit, dat waanzinnig hard is voor de remmen, staat in de jaren '90 en '00 vrijwel elke keer garant voor een spektakelstuk. In 2016 weet Max Verstappen nog de aandacht op zich te vestigen, door in de slotfase van de race de snellere Nico Rosberg van zich af te houden. 

Volgend weekend viert het Noord-Amerikaanse land de vijftigste verjaring van de allereerste Formule 1-race aldaar: het zal alweer de 38ste uitvoering in Montréal worden. Kan Ferrari anno 2017 haar sterke vorm doorzetten, of kan Canada-koning Hamilton (vijf zeges) terugstoten op de baan waarop hij altijd sterk is?

Door: René Oudman

[photo,306292,left,]

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Analyse: Bottas bij Mercedes sterker dan ranglijst doet vermoeden
Volgend artikel Waarom Palmer héél snel verbetering moet laten zien

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland