Achtergrond: meeste Ferrari-podiums van afgelopen tien jaar

Toen Sebastian Vettel aan het eind van dit seizoen werd gevraagd naar de meest vervelende vraag die hem is gesteld, antwoordde hij gevat: "waarom we dit jaar geen wereldkampioen zijn geworden." De Duitser ergert zich aan het negatieve sentiment en vindt dat de focus veel meer op de sterke comeback van Ferrari moet liggen. Voor GPUpdate.net reden genoeg om eens in de statistieken achter de rode revival te duiken.

Geen titel, wel beste jaar in de recente historie

De mannen uit Maranello grepen mede door het Aziatische echec andermaal naast beide wereldtitels, maar kunnen ondanks dat wel terugkijken op een succesvolle jaargang.  Zo stond er in 2017 maar liefst twintig maal een Ferrari-piloot op het podium. Dertien keer mocht Vettel na een Grand Prix-weekend het Treppchen beklimmen. Kimi Räikkönen scoorde in zijn vijftiende (!) seizoen als Formule 1-coureur de overige zeven podiumfinishes.

Deze kale aantallen klinken al behoorlijk positief, maar krijgen pas echt cachet door ze in historisch perspectief te plaatsen. Ferrari scoorde in 2017 de meeste podia sinds het kampioensjaar van Räikkönen in 2007. In dat jaar was de Finse wereldkampioen zelf goed voor twaalf podia, waarna teamgenoot Felipe Massa het totaal – met zijn tien podiumfinishes – op het indrukwekkende aantal van 22 bracht. Een standaard die al elf jaar onovertroffen is.

2007: succes door voortbouwen op Schumi-structuur

In dit eerste jaar na – zo zou later blijken – het eerste afscheid van Michael Schumacher profiteerde Ferrari nog enigszins van zijn erfenis. Zo bleef de bestaande structuur grotendeels intact, waarna de komst van Räikkönen het geheel afmaakte. De toen 28-jarige Fin beschikte over een ideale mix van talent en ervaring. Bovendien bleek The Iceman als opvolger van Schumacher uitermate goed bestand tegen de niet geringe druk. Na een zenuwslopend seizoen greep hij met de onwaarschijnlijk kleine marge van één punt de wereldtitel.

De toen nog goed presterende Felipe Massa deed ook lange tijd mee om de knikkers en strandde als nummer vier uiteindelijk op zestien punten. Hierdoor beschikte Ferrari over twee, in plaats van zoals nu slechts één, winnende coureurs. Een duidelijk hiërarchie ontbrak tot eind september van dat jaar dan ook bij de roodhemden. Het leverde echter geen enkel probleem op tussen de twee tamelijk rustige persoonlijkheden. Sterker nog, het team profiteerde er met 22 podiumplaatsen en (na de straf van McLaren) twee wereldtitels maximaal van.

In 2008 ging Ferrari eigenlijk op diezelfde voet verder: 19 podiumplaatsen, een constructeurstitel en een bijna wereldtitel voor Massa waren het gevolg. Nadien volgden er voor de tifosi echter vele magere jaren, met 2009 en vooral 2014 als dieptepunten. Ferrari won in dat laatstgenoemde jaar geen enkele keer en wist met Fernando Alonso slechts twee podiumplekken binnen te harken.

2017: indicentele opleving of nieuw begin?

Met de komst van viervoudig wereldkampioen Vettel kreeg Ferrari nieuw elan en werd er zelfs stiekem gedroomd van een nieuw Schumacher-tijdperk. Door het ontbreken van een nieuwe wereldtitel is dit nog niet het geval, maar de Italianen hebben de handschoen der reglementswijzigingen wel erg goed opgepakt. Zo was Ferrari in de eerste seizoenshelft het te kloppen team. Het resulteerde in successen vergelijkbaar met die van 2007 en 2008

Toch is de situatie nu compleet anders dan in 2007. Toen bouwde Ferrari nog voort op de Schumacher-periode, nu staat de stal er aan het begin van een nieuw Formule 1-tijdperk goed voor. Ook de personele invulling is significant anders. Toen vochten beide coureurs voor overwinningen, nu is er een duidelijke hiërarchie: Vettel is in alles de kopman, terwijl Räikkönen de tweede viool bespeelt. Het huidige succes is dan ook mooi meegenomen, maar de echte waarde moet volgend seizoen nog blijken: was 2017 een incidentele opleving of een opstap naar hernieuwde gloriejaren?

Door: Ronald Vording

[photo,312561,left,]