Breaking news

Achtergrond: Max Verstappen, de jongste aller tijden

Met 17 jaar en 164 dagen wordt Max Verstappen volgend jaar in het Australische Melbourne de jongste Formule 1-debutant aller tijden. Dit record is nu nog in handen van de Spanjaard Jaime Alguersuari, die 19 jaar en 125 dagen oud was toen hij in 2009 in de hoogste klasse van de autosport debuteerde. GPUpdate.net zet de vijf jongste Grand Prix-rijders tot dusver voor je onder elkaar en bekijkt hoe die het hebben gedaan.

1. Jaime Alguersuari - 19 jaar en 125 dagen

Maakte zijn Formule 1-debuut bij hetzelfde team als waar Max Verstappen volgend jaar instapt. Hij werd halverwege het Formule 1-seizoen 2009 door Red Bull bij Scuderia Toro Rosso geplaatst, als vervanger van Sebastien Bourdais. Alguersuari was op dat moment bezig aan een seizoen in de World Series by Renault, na het jaar ervoor kampioen te zijn geworden in de Britse Formule 3. Hij zou na 2009 nog twee volledige seizoenen voor Toro Rosso uitkomen. Alguersuari behaalde degelijke resultaten, maar was niet het supertalent waar Red Bull continu naar op zoek is. Moest daarom na het seizoen 2011 samen met Sebastien Buemi het veld ruimen voor Daniel Ricciardo en Jean-Eric Vergne.

2. Mike Thackwell - 19 jaar en 182 dagen

Was de tienersensatie van zijn tijd. In 1980 ging de Nieuw-Zeelander aan de slag als testcoureur bij Tyrrell. Voor de Nederlandse Grand Prix werd hij uitgeleend aan Arrows, waar hij in kon vallen voor Jochen Mass, die na een zware crash in Oostenrijk niet kon starten in Zandvoort. Hij kwam echter niet door de kwalificaties. Later dat jaar kreeg hij een nieuwe kans bij Tyrrell. In Canada maakte hij zijn racedebuut, maar moest hij zijn wagen na de start afstaan aan zijn teamgenoot Jean-Pierre Jarier, die betrokken was bij een startcrash. Daarna restte nog de seizoensafsluiter op Watkins Glen in Amerika, maar daar kwam hij opnieuw niet door de kwalificaties. Hij reed vervolgens verder in de Formule 2, waarin hij erg succesvol werd en in 1984 de titel pakte. Zijn goede prestaties in dat kampioenschap zorgden ervoor dat hij dat jaar weer twee races als invaller in de F1 kon rijden, maar wederom bleef succes uit. In Canada maakte een kapotte turbo een einde aan zijn wedstrijd en in Duitsland vormde de kwalificatie het eindstation.

3. Ricardo Rodriguez - 19 jaar en 208 dagen

Deed het niet onverdienstelijk als motorcoureur voor hij de overstap naar vier wielen maakte. Mocht in 1961 van Ferrari als gastcoureur deelnemen aan de Italiaanse Grand Prix en verraste vriend en vijand door zich naar de eerste startrij te kwalificeren en in de race om de leiding mee te vechten, totdat zijn brandstofsysteem het na dertien ronden begaf. De Mexicaan werd hierna gezien als een toekomstig wereldkampioen. In 1962 verscheen hij nog een aantal keer voor Ferrari aan de start van een Formule 1-race. Nadat de Italianen hadden besloten om niet deel te nemen aan de niet voor het kampioenschap meetellende race in Mexico, tekende hij een deal bij Ron Walker Racing om daar met een Lotus 24 te kunnen rijden. Hij was op slag dood toen hij door een kapotte ophanging de controle over zijn auto verloor in de beruchte Peraltada-bocht en crashte. Rodriguez werd slechts twintig jaar.

4. Fernando Alonso - 19 jaar en 218 dagen

De meest succesvolle van dit stel. Kwam in 2001 in de Formule 1 bij Minardi, was daarna een jaar testrijder bij Renault en kreeg in 2003 een racestoeltje bij die renstal. Werd wereldkampioen met dat team in 2005 en 2006. Na een moeizaam jaar bij McLaren in 2007, waarin hij wel vier overwinningen boekte, keerde hij voor twee seizoenen terug bij Renault, om daarna in 2010 bij Ferrari aan de slag te gaan. Hoopt nog altijd een derde wereldtitel te kunnen pakken bij die formatie.

5. Esteban Tuero - 19 jaar en 320 dagen

Reed in 1998 een seizoen lang voor het team van Minardi. Hij kwam dat jaar slechts in vier van de zestien races aan de finish. Zijn beste resultaat was een achtste plek in de Grand Prix van San Marino, een race waarin slechts negen rijders de finishvlag zagen. Het jaar eindigde voor hem met een nekblessure, na een botsing met Toranosuke Takagi in de Japanse Grand Prix. Hij herstelde hiervan en had een deal om ook in 1999 voor Minardi te racen, maar besloot om onduidelijke redenen niet verder te gaan in de Formule 1. Tuero keerde terug naar Argentinië om zijn autosportcarrière in de toerwagens voort te zetten. 

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Verstappen: "Ik ben altijd in het diepe gegooid"
Volgend artikel Van Amersfoort: "Max zal zijn mannetje staan in F1"

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland