Achtergrond: je debuutrace, altijd een speciaal moment

Met Lance Stroll staat er zondag slechts één echte debutant aan de start in Melbourne, ondanks dat Stoffel Vandoorne en Esteban Ocon natuurlijk nog nooit een race hebben gereden op het Albert Park Street Circuit. Voor elke coureur is de allereerste Formule 1-race natuurlijk een onvergetelijk moment, al heeft de een natuurlijk meer succes dan de ander. GPUpdate.net belicht het resultaat van de eerste Grand Prix van de huidige deelnemers.

Aangezien Melbourne in de afgelopen 21 seizoenen negentienmaal gastheer is geweest van de seizoensouverture, heeft menigeen zijn debuut gemaakt in de straten van Melbourne. Waar er vorig jaar nog drie debutanten aan de start stonden - Pascal Wehrlein, Jolyon Palmer en Rio Haryanto - is zoals gezegd Stroll dit jaar de enige die in Australië voor het eerst in zijn loopbaan de lichten ziet doven in een F1-auto.

Ereschavot of minder lot

Twee mannen in het huidige veld eindigden hun eerste race meteen op het podium: Lewis Hamilton werd derde voor McLaren in 2007, zeven jaar later deed Kevin Magnussen daar voor dezelfde werkgever met een tweede plaats zelfs nog een schepje bovenop. Wat in het huidige veld opvalt is dat veel coureurs hun wagen aan de finish wisten te brengen: slechts drie rijders vielen uit in hun eerste race.

Onder die drie natuurlijk Max Verstappen, die vlak na zijn allereerste F1-pitstop de Toro Rosso met panne moest parkeren. Marcus Ericsson kreeg tijdens zijn debuut te maken met een weggevallen oliedruk, Felipe Massa kon zijn rust niet bewaren na de startcrash tussen Rubens Barrichello en Ralf Schumacher in 2002. De Braziliaan veroorzaakte een kettingbotsing, waardoor vijf andere rijders de strijd eveneens moesten staken.

Sergio Perez reed in 2011 op het Albert Park Street Circuit naar een keurige zevende plaats in zijn Sauber, maar de Mexicaan werd uit de uitslag gehaald doordat de achtervleugel niet aan de vereiste afmetingen voldeed. Naast de genoemde podiumplaatsen van Hamilton en Magnussen wisten nog vijf rijders in de punten te geraken: Sebastian Vettel werd achtste toen hij voor Robert Kubica mocht invallen (USA 2007), Daniil Kvyat en Carlos Sainz werden beide negende in hun debuutrace.

Onverwachts sterk

Kimi Räikkönen scoorde eigenlijk geen punten - de Fin kwam als zevende over de Australische lijn in 2001, en dat leverde destijds nog niets op. Echter, een straf voor de als vierde geklasseerde Olivier Panis deed de hedendaagse Ferrari-coureur promoveren naar een zesde plaats, waardoor er direct een puntje achter zijn naam verscheen. Räikkönen snoerde zodoende veel criticasters de mond: aangezien de Iceman tot op dat moment nog maar een handjevol autoraces had gereden, waren de meningen over zijn entree in de hoogste autosportklasse zeer verdeeld.

Vandoorne was tot dusver de laatste die het deed: de Belg kan zijn honderdprocentscore, niet heel gek na slechts één Grand Prix te hebben gereden, volhouden als hij komend weekend wederom punten scoort. Als invaller voor de geblesseerde Fernando Alonso wist de Kortrijkzaan in Bahrein 2016 een puntje te halen, iets waardoor hij op veel lof kon rekenen.

Voor de rest van het deelnemersveld was hun debuutrace minder succesvol, al zal het zeker onvergetelijk zijn geweest. Palmer deed het nog het best: hij werd elfde, vorig jaar in Australië. Daniel Ricciardo kwam in zijn HRT niet verder dan P19, Romain Grosjean had bijvoorbeeld veel moeite met zijn Renault en werd slechts vijftiende. Aan Stroll zondag de taak om in de voetsporen van onder anderen Vandoorne te treden. 

Door: René Oudman