Marcus Ericsson scoorde tijdens de seizoensopener in het Australische Melbourne punten voor het team van Sauber en is daarmee een van de weinige rijders uit Zweden die punten heeft gepakt in de Formule 1. GPUpdate.net heeft voor je uitgezocht welke Zweedse coureurs nog meer punten hebben gescoord in de F1.
Jo Bonnier
Grands Prix: 104 / Overwinningen: 1 / Podiums: 1 / Pole-positions: 1 / Punten: 39
Bonnier kende veel succes in verschillende klassen gedurende zijn racecarrière. Hij overleefde een ongeluk op Imola in 1958 en pakte een jaar later tijdens de Nederlandse Grand Prix op Zandvoort zijn enige Formule 1-overwinning bij BRM. Hij verkaste in zijn F1-loopbaan naar verschillende teams en begon zelfs een eigen renstal. Met 39 punten op zak verliet hij de Formule 1 en kwam daarna in de sportcars terecht. Tijdens een crash op het circuit van Le Mans in 1972 liet de Zweed het leven.
Slim Borgudd
Grands Prix: 10 / Overwinningen: 0 / Podiums: 0 / Pole-positions: 0 / Punten: 1
Borgudd begon zijn loopbaan in de Formule 3 en Formule 2, waarna hij in 1981 voor het Formule 1-team van ATS ging rijden. Zijn eerste Grand Prix reed hij op Imola, maar kwam daarna niet door de kwalificaties heen. Tijdens de race op Silverstone nam hij weer plaats op de startgrid, finishte de race vervolgens als zesde en pakte daarmee een punt. Dat bleef zijn enige, want de move naar Tyrrell in 1982 bracht hem niets. Na drie Grands Prix eindigde de samenwerking.
Stefan Johansson
Grands Prix: 79 / Overwinningen: 0 / Podiums: 12 / Pole-positions: 0 / Punten: 88
Johansson genoot een veelbewogen Formule 1-carrière en greep een aantal keren nipt naast de overwinning. In 1980 probeerde hij een auto van het team van Shadow te kwalificeren, maar dat mislukte. In 1983 verscheen de coureur weer op de grid, dit keer met de renstal van Spirit. Zijn eerste punten pakte hij een jaar later met Toleman en een switch naar Ferrari in 1985 brachten hem podiumplaatsen. Na twee seizoenen vertrok hij richting McLaren en bleef op het podium eindigen. In 1989 verscheen de Zweed verrassend nog met Onyx in de Formule 1. Johansson, die later de overstap maakte naar de sportscars en de 24 uur van Le Mans won in 1997, schreef 88 punten en twaalf podiumplekken op zijn naam. Alleen Nick Heidfeld is vaker dan Johansson in de top-drie geëindigd zonder een overwinning te pakken.
Gunnar Nilsson
Grands Prix: 31 / Overwinningen: 1 / Podiums: 4 / Pole-positions: 0 / Punten: 31
Nilsson begon in de Formule 1 bij Lotus in 1976 en na twee uitvalbeurten pakte hij zijn eerste punten met een derde plek op het circuit van Jarama in Spanje. Een jaar later greep hij de Belgische zege op Zolder, waarna hij in Groot-Brittannië zijn vierde en laatste podium greep. In 1978 zou de Zweed voor Arrows rijden, maar werd getroffen door kanker. In oktober van datzelfde jaar overleed hij op 29-jarige leeftijd, kort na de dood van Ronnie Peterson. Ter nagedachtenis werd de 'Gunnar Nilsson Cancer Foundation' opgericht.
Ronnie Peterson
Grands Prix: 123 / Overwinningen: 10 / Podiums: 26 / Pole-positions: 14 / Punten: 206
Peterson is de meest succesvolle Zweedse Formule 1-coureur ooit. Hij maakte indruk door met het team van March in 1971 op de tweede plek te eindigen in het kampioenschap en pakte twee jaar later met Lotus zijn eerste overwinning. In dat seizoen en het jaar daarna werden er in totaal nog zes zeges gescoord. Vervolgens moest Peterson lang wachten op een volgende overwinning. Aan het einde van 1976 kwam hij weer als eerste over de streep, dit keer met een auto van March. In 1978 keerde de Zweed terug bij Lotus en werd teamgenoot van Mario Andretti. Tijdens de Grand Prix van Monza crashte hij in de eerste ronde, maar zijn leven leek niet in gevaar. Toch werd hij vanwege botbreuken naar het ziekenhuis gebracht, waar hij door vetembolieën uiteindelijk overleed. Omdat hij genoeg punten had gepakt, eindigde Peterson dat jaar als tweede in het kampioenschap, achter Andretti. Hij overwon tien keer, pakte 26 podiumplekken en 206 punten.
Reine Wisell
Grands Prix: 22 / Overwinningen: 0 / Podiums: 1 / Pole-positions: 0 / Punten: 13
Reine Wisell stapte aan het einde van het 1970-seizoen in bij Lotus, na de dood van Jochen Rindt. Hij eindigde tijdens zijn debuut als derde op Watkins Glen, maar dat bleek het enige hoogtepunt van zijn carrière te blijven. In 1971 bleef Wisell bij Lotus en pakte nog een aantal punten. Een jaar later verkaste hij naar het team van BRM, maar beleefde geen goed seizoen. In 1974 kwam Wisell een handjevol races in actie voor March en stopte met de Formule 1 na zijn thuisrace dat jaar. Wisell eindigde met dertien punten, allemaal gescoord bij Lotus.
Beste reacties