Aanwas grootmachten Duitsland en Brazilië stort in: einde van een tijdperk?

Opvallend is dat de situatie in twee vroegere grootmachten verre van rooskleurig is. Vorig weekend stonden er in Melbourne voor het eerst in twaalf jaar minder dan drie Duitse coureurs op de startopstelling. Sebastian Vettel en Nico Hülkenberg moesten de eer hoog houden voor onze oosterburen, nu Pascal Wehrlein zijn belofte niet heeft kunnen waarmaken en bij Sauber/Alfa Romeo aan de kant is geschoven.

Met Vettel en Hülkenberg beschikt Duitsland over twee topcoureurs die nog enkele jaren mee kunnen, maar zorgwekkender is het gebrek aan aanwas. In 2017 was er in de Formule 2 en de GP3 - toch wel gezien als de belangrijkste opstapklassen richting Formule 1 - geen enkele Duitser te vinden. De Duitse hoop in bange dagen lijkt gevestigd op Maximilian Günther. De 20-jarige rijder uit Oberstdorf vond de snelheid op de lokale skispringschans niet hoog genoeg en zocht zijn heil in de autosport. De afgelopen drie seizoenen reed hij in het EK F3, in 2016 en 2017 werd hij met topteam Prema respectievelijk tweede en derde in de eindrangschikking. Dit seizoen stapt Günther met Arden over naar de Formule 2. Gezien de sterkte van de competitie, met diverse toptalenten, F1-protegés en ervaren rijders, wordt het een hele kluif voor Günther.

Dan hebben we ook nog Mick Schumacher. De zoon van zevenvoudig F1-kampioen Michael kan vooralsnog geen potten breken op de lagere treden van de autosportladder. Zijn achternaam brengt hem veel, maar vooral veel druk. Misschien dat hij op basis van zijn naam nog de Formule 1 haalt, vooralsnog spreken de resultaten niet voor zich. 

In de Formule E, door menigeen bestempeld als de toekomst van de autosport, zien we dit seizoen wel vier Duitsers aan de start. In drie gevallen gaat het om oudgedienden. Nick Heidfeld (40 jaar), André Lotterer (36) en Maro Engel (32) lopen al heel wat jaartjes rond in de internationale racerij. Daniel Abt behoort met zijn 25 jaar tot de jongere generatie maar de telg uit de iconische racefamilie heeft in de lagere formuleklassen nooit echt kunnen overtuigen. En vooralsnog is de Formule E niet de weg gebleken om in de Formule 1 terecht te komen.

Duitsland moet dus hopen op een doorbraak van Günther, al dan niet met steun van Mercedes. Pascal Wehrlein kan misschien nog een test- of reserverolletje bij het Formule 1-team van de fabrikant uit Stuttgart bemachtigen, maar na twee matige seizoenen lijkt zijn F1-droom in duigen te zijn gevallen.

Situatie in Brazilië nog nijpender

Waar Duitsland nog beschikt over veel sterke automerken, een aantrekkende economie, veel internationaal actieve raceteams en daarmee voldoende ontwikkelingsmogelijkheden, is Brazilië langzaam maar zeker een schrijnend geval aan het worden. De Zuid-Amerikaanse natie is hard geraakt door de wereldwijde crisis, waardoor de lokale overheid van Sao Paulo zelfs genoodzaakt is het iconische circuit Interlagos te verkopen. Fatsoenlijke opleidingsprogramma’s zijn er nauwelijks, geld is er al helemaal niet en daarbovenop komt dat die paar rijders met geld moeite hebben om de overstap naar Europa te maken. Menig talent probeert zijn geluk te beproeven in de Mazda Road to Indy, goedkoper en minder ver van huis en haard dan de Europese opstartklassen.

Laten we het rijtje nog maar eens af gaan: na het vertrek van Felipe Massa zien we voor het eerst sinds de start van het seizoen 1970 (!) in 2018 geen Braziliaan terug in de Formule 1. Een treedje lager reed afgelopen jaar Sergio Sette Camara. De rijder uit Belo Horizonte maakte een jaar deel uit van het talentenprogramma van Red Bull maar kon de spijkerharde Helmut Marko niet bekoren. Dit jaar staat hij met Carlin aan de start in de F2 als teamgenoot van Lando Norris. Een sterk jaar kan veel deuren openen, een moeizaam seizoen naast het Britse toptalent sluit direct alle openingen richting de F1. Gaat hij de eer van het trotse land redden? 

In de GP3 rijdt Bruno Baptista eenzaam rond in de achterhoede. Na zijn titel in de F4 Sudamericana maakte hij de overstap naar Europa maar kon daar nimmer imponeren. De enige Braziliaan van naam - letterlijk en figuurlijk - is Pietro Fittipaldi. De kleinzoon van tweevoudig Formule 1-kampioen Emerson won het sterk gedevalueerde Formule V8 3.5. Rijders als Matevos Isaakyan, Alfonso Celis Junior, René Binder en Roy Nissany completeerden de top-vijf in de eindstand. Dat zegt meer over de waarde van de klasse dan over de kampioen. Fittipaldi zocht zijn heil in Amerika met een half programma in de IndyCar en enkele uitjes in het WEC.

In het elektrische spectrum van de internationale autosport rijden Nelson Piquet Junior en Lucas di Grassi. Topcoureurs in de Formule E, maar beiden hebben hun kansen in de F1 al verspeeld. Nee, als Brazilië wil terugkeren naar de hoogtijdagen van weleer moet er heel wat veranderen.

En de Britten dan?

Ook Groot-Brittannië is met enkel wereldkampioen Lewis Hamilton niet al te best vertegenwoordigd op de Formule 1-grid, maar de Britten hoeven zich over de toekomst geen zorgen te maken. Aanstormende talenten als Lando Norris, George Russell en Jack Aitken hebben de eerste kilometers in een F1-bolide al gemaakt, Callum Ilott is ondergebracht bij het talentenprogramma van Ferrari, Daniel Ticktum is lid van het Red Bull Junior Team en Oliver Rowland is eveneens al bekend met de koningsklasse van de autosport. Over hen hoeven we ons dus zeker niet druk te maken.

Duitsers en Brazilianen in de Formule 1: