Van Leeuwarden naar Tilburg: Wat Rudy van Buren deed om Le Mans te winnen

Met zijn BMW Team Redline-teamgenoten Kevin Siggy, Enzo Bonito en Lorenzo Colombo was Rudy van Buren favoriet voor de overwinning in de virtuele 24 uur van Le Mans. Vorig jaar zorgde een storing in het systeem ervoor dat Van Buren een rijderswissel niet kon uitvoeren. De overwinning ging daardoor aan zijn neus voorbij. Deze keer liep de wedstrijd van Le Mans-promotor ACO in samenwerking met Motorsport Games op organisatorisch vlak een stuk beter, maar dreigde het aan de kant van Van Buren mis te gaan. “We wisten dat we met onze Balance of Performance niet de snelheid hadden om te winnen, maar we moesten het hebben van de strategie”, vertelde hij in gesprek met Motorsport.com. “Brandstof sparen en zorgen dat we met een stop minder het eind van de race konden halen. Het moest gewoon een beetje onze kant op vallen, zoals we dit jaar eerder [in de Le Mans Virtual Series] ook wel meegemaakt hebben.”

Hoogtepunten van de virtuele 24 uur van Le Mans 2022:

In de vier voorgaande LMVS-races stond BMW Team Redline er steeds heel goed bij. Ook het eerste deel van de virtuele 24 uur van Le Mans, de finale en het hoogtepunt van het kampioenschap, verliep volgens plan. “Tot de derde stint, toen had ik een paar keer het idee dat ik niet goed schakelde, hij deed het niet”, vervolgde Van Buren. “Je denkt eerst dat het de vermoeidheid is, dit was al later in de avond. Je begint te twijfelen of je het zelf bent en je iets ziet wat er niet is, maar tijdens die stint werd het probleem steeds erger. Het tijdverlies bleef beperkt, maar ik had wel het idee dat er iets niet klopte.” Van Buren besloot in samenspraak met het team om een tweede stuur te maken, maar Van Buren had op dat moment niet de juiste spullen om de boel werkend te krijgen. Hij was aangewezen op een alternatief. “Ik dacht in eerste instantie dat het in de flipper van mijn stuur zat. Het mooie is dat je voor het schakelen ook wel een knop op het stuur kunt gebruiken in plaats van de flipper. Dat is niet ideaal, maar wel een oplossing en qua tijd scheelde het niet veel. Ik had al geaccepteerd dat ik de rest van de race op die manier zou rijden.”

Vanaf dat moment had de coureur even wat tijd om op adem te komen en rust te nemen, maar van echt rusten kwam weinig. “Je gaat wel liggen, maar eigenlijk kijk je bijna elk half uur wel even naar de livetiming om te kijken wat de stand van zaken is en check je Discord om te kijken of er in de chat nog wat gezegd is door het team. Ik krijg eigenlijk geen rust, de bovenkamer staat eigenlijk non-stop aan.”

Het onheilspellende geluid van de USB-verbinding

In het holst van de nacht keerde Van Buren met de noodoplossing terug in de auto voor wat aanvankelijk een triple-stint moest worden. “Het was vier uur toen ik weer instapte”, vervolgde hij. “Na twee rondjes reed ik op een kerbstone en hoorde ik het herkenbare geluid van Windows als je de USB-connectie verliest. Daardoor kon ik niet schakelen, ik kon helemaal niks. En even daarna hoorde ik het geluidje dat de USB-connectie weer hersteld was. Dat gebeurde een paar keer en dat word je nerveus. In principe blijft de auto dan gewoon in de versnelling hangen, maar dan begint het toch te malen in je hoofd. Het gebeurde steeds vaker dat het even langer duurde voordat het weer werkte of dat ik de kabel moest bewegen om het in actie te krijgen. Toen gingen wel de alarmbellen af, maar de keuze was bijzonder lastig omdat we niet zomaar naar binnen konden komen. Dan was de strategie naar de knoppen geweest en zouden we zeker niet winnen. Ik heb op m’n tandvlees die stint uitgereden tot het moment dat ik sowieso al binnen moest komen.”

Rudy van Buren, Kevin Siggy, Lorenzo Colombo, Enzo Bonito, BMW Team Redline

Foto: Team Redline

Teamgenoten Colombo en Bonito werden uit bed gebeld om stand-by te staan terwijl Van Buren nog een extra stint over de A32, A6 en A27 richting Tilburg kon doen. “Ik moest nog tweeënhalve stint rijden om mijn teamgenoten niet in de problemen te brengen, maar ook om mijn eigen tijd te halen zodat we geen tijdstraf kregen”, verklaarde hij de keuze om naar Tilburg te gaan. “Uiteindelijk was het logisch om naar het kantoor van Redline te gaan en ik ben direct vertrokken. Dat was de enige veilige optie die we hadden. Ik ben, om het netjes te zeggen, met een riante snelheid naar Tilburg gereden.”

Een stint van vijf uur

Teamgenoot Siggy werkte de hele race op kantoor bij Redline af en Van Buren moest zijn resterende tijd volbrengen in de simulator die daar naar wens van de Sloveen stond afgesteld. Dat was even wennen, legde Van Buren uit. “Ik heb zelf een Formule-sim en in Tilburg stond een GT-sim, de zitpositie is daardoor al helemaal anders. Vervolgens is er nog een ander type rempedaal met een andere kracht die je moet duwen waardoor het remgevoel verandert. De force feedback van het stuur stond ingesteld zoals hij het fijn vindt. Overstuur of de tikken op de kerstbones komen anders door. Je hebt een ander stuur waar de knoppen op een andere plek zitten, maar waar je ook gewoon niet van weet hoe het werkt. Kevin zat naast me aanwijzingen te geven welke knoppen ik moest hebben voor bepaalde dingen. En tot slot heb je de scherminstellingen en de afstand tot het scherm. Dat zijn allemaal kleinigheidjes waar je aan moet wennen. Je stapt letterlijk in een andere rig en het gevoel is anders, maar de set-up en de physics zijn hetzelfde.” Vrij vlot na aankomst in Tilburg moest hij weer aan de bak. “Een dubbele stint om aan mijn minimale rijtijd te komen.”

Ondanks dat Van Buren zich op onbekend terrein begaf bleek het een keuze die goed uitpakte. “Mijn eerste stint was gemiddeld mijn snelste van de race, het klikte zoals het moest.” Aan het eind van de dubbele stint gaf Van Buren letterlijk het stuur over aan Siggy en zat hij in de wachtkamer. “Het voelde voor mij alsof ik een stint van vijf uur gereden had. Ik had eerst een uur in Leeuwarden gereden, vervolgens twee uur in de auto naar Tilburg gezeten en vrij rap na aankomst ben ik daar in de auto gestapt. Aan het eind was ik mentaal best wel gaar, maar het gaf ook wel een voldaan gevoel.” Bovendien gaf de tijd in een andere sim Van Buren ook een andere kijk op de werkwijze van zijn teamgenoot Siggy. “We hebben in de voorbereiding op de wedstrijd best wel wat discussie over bepaalde set-ups en nu ik gevoeld heb hoe hij rijdt, kan ik me beter verplaatsen in zijn belevingswereld hoe de afstelling voelde op zijn rig ten opzichte van mijn eigen. Het was niet makkelijk, maar het zat wel in de details.”

Rudy van Buren, Kevin Siggy, Lorenzo Colombo, Enzo Bonito, BMW Team Redline

Foto: Team Redline

De beslissing om van Friesland naar Brabant te rijden zal door sommigen omschreven worden als gekkenwerk, maar voor Van Buren de gewoonste zaak van de wereld. “De conclusie was wel dat we die stap moesten nemen om te winnen en dat is wat telt. Vandaar dat ik ook niet getwijfeld heb om in de auto te stappen en te gaan. Wat mensen ervan vinden, moeten ze lekker zelf weten. Ik wilde winnen en daar wilde ik ook alles voor doen.” Het zijn de unieke verhalen die laten zien hoe serieus de simracerij is. “Vorig jaar pakte Simon Pagenaud een andere rig, ik reed naar de andere kant van het land. Een mooi verhaal, maar alles voor de overwinning en het team. Toen het uiteindelijk lukte, betaalde het zich ook gewoon uit.”

Door de overwinning was het kampioenschap in de Le Mans Virtual Series ook voor de Redline-formatie. “Dat betekent alles voor een simracer”, aldus Van Buren. “Ik denk dat je dit weekend hebt gezien na alle trammelant van mijn kant, ik zat halsoverkop ineens op het kantoor van Redline in Tilburg. Kevin was daar en Atze [Kerkhof, teammanager] later in de race ook. De oprechte blijdschap, de opluchting was enorm. Niks voelt beter dan winnen. Ik weet niet hoe het in de echte 24 uur is, maar op de sim voelt het in ieder geval heel erg goed. Het resultaat hing wel een beetje in de lucht, het viel onze kant op. Ik heb een tijdje mee staan kijken achter Kevin en je ziet die LMP’s komen, daar heb je zelf geen controle over en begin je toch te ijsberen door het gebouw. Dan is de vreugde na de finish ook heel groot. Voor rFactor 2 is dit het grootste endurance-kampioenschap, maar over het algemeen is dit ook echt een kampioenschap met aanzien. En dat we dat voor BMW en Team Redline kunnen winnen, dat is fantastisch.”

De focus van Van Buren ligt na de virtuele 24 uur van Le Mans voorlopig weer op zijn eigen bedrijf en een uitgebreid raceprogramma.